حزقیال 9:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ و او به صدای بلند به گوش من ندا کرده، گفت: «وکیلان شهر را نزدیک بیاور و هر کس آلت نابود کننده خود را در دست خود بدارد.»

هزارۀ نو

¹ آنگاه شنیدم که خداوند به بانگ بلند ندا در داده، گفت: «ای کسانی که به مجازات شهر برگماشته شده‌اید، نزدیک آیید! هر یک آلت قتّالۀ خود را به دست گیرید.»

Persian Old Version

¹ و او به آواز بلند به گوش من ندا کرده، گفت: «وکلای شهر را نزدیک بیاور و هرکس آلت خراب کننده خود را در دست خود بدارد.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ آنگاه خدا با صدایی بلند گفت: «مأموران مجازات شهر را فرا خوان! بگو سلاحهایشان را بیاورند!»

مژده برای عصر جدید

¹ آنگاه خداوند با آوازی بلند در گوش من ندا کرد و فرمود: «ای مردانی که شهر را مجازات خواهید کرد، بیایید و سلاحهای کشندهٔ خود را به دست گیرید.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ آنگاه خداوند با آوازی بلند ندا کرده گفت: «ای مردانی که شهر را مجازات خواهید کرد، بیایید و سلاح‌های کُشندۀ خود را به دست گیرید.»

حزقیال 9:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 10:24

پس داخل شدند تا قربانی‌ها و قربانی‌های سوختنی تقدیم کنند. و ییهو هشتاد نفر برای خود بیرون در گماشته بود و گفت: «اگر یکنفر از اینانی که به ‌دست شما سپردم، رهایی یابد، خون شما به عوض جان او خواهد بود.»

۱تواریخ 21:15

و خدا فرشته‌ای به اورشليم فرستاد تا آن را نابود سازد. و چون می‌خواست آن را نابود کند، خداوند نظر کرد و از آن بلا پشيمان شد و به فرشته ای که هلاک می‌کرد، گفت: «کافی است، حال دست خود را باز دار.» و فرشته خداوند نزد خرمنگاه اُرنانِ يِبوسی ايستاده بود.

خروج 12:23

زيرا خداوند عبور خواهد کرد تا مصريان را بزند و چون خون را بر سر در و دو تیر عمودی​اش بیند، به یقین خداوند از در گذرد و نگذارد که هلاک کننده به خانه‌های شما در آيد، تا شما را بزند.

اِشعیا 6:8

آنگاه صدای خداوند را شنیدم که می‌گفت: «که را بفرستم و کیست که برای ما برود؟» گفتم: «گوش به فرمانم، مرا بفرست.»

اِرمیا 4:6

بیرقی به سوی صَهیون برافرازید و برای پناه فرار کرده، توقف منمایید، زیرا که من بلایی و هلاکتی بزرگ از طرف شمال می‌آورم.

حزقیال 43:3

و شبیه آن رویایی بود که دیده بودم یعنی شبیه آن رویا که در وقت آمدن من، برای ویرانی شهر دیده بودم و رویاها مثل آن رویا بود که نزد رود خابور مشاهده نموده بودم. پس به روی خود در‌افتادم.

مکاشفه 14:7

و به صدای بلند می‌گوید: «از خدا بترسید و او را تمجید نمایید، زیرا که زمان داوری او رسیده است. پس او را که آسمان و زمین و دریا و چشمه‌های آب را آفرید، پرستش کنید.»