Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




حزقیال 6:11 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

11 خداوند یهوه چنین می‌گوید: «به ‌دست خود بزن و پای خود را بر زمین بکوب و بگو: آه از تمامی شرارتهای شرم‌آور خاندان اسرائیل زیرا که به شمشیر و قحطی و طاعون خواهد افتاد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

11 خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید: «بر کفِ دست خود بزن و پا بر زمین بکوب و بگو، آه از تمامی شرارتهای کراهت‌آور خاندان اسرائیل، زیرا به شمشیر و قحطی و طاعون هلاک خواهند شد؛

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

11 آنکه دور باشد به وبا خواهد مرد و آنکه نزدیک است به شمشیر خواهد افتادو آنکه باقیمانده و درمحاصره باشد از گرسنگی خواهد مرد و من حدت خشم خود را بر ایشان به اتمام خواهم رسانید.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

11 خداوند یهوه می‌فرماید: «با غم و اندوه به سر و سینهٔ خود بزن و به سبب شرارتهای قوم خود آه و ناله کن، زیرا به‌زودی از جنگ و قحطی و بیماری هلاک خواهند شد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

11 پس خداوند متعال چنین می‌فرماید: «دست بزنید و پای بر زمین بکوبید و به‌خاطر کارهای زشت و پلیدی که قوم اسرائیل انجام داده است، از اندوه گریه کنید. ایشان در جنگ یا گرسنگی و یا از بیماری خواهند مرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

11 خداوند چنین سخن گفت: «دست‌های خود را بر هم بزن و پای‌هایت را بر زمین بکوب و به‌خاطر کارهای زشت و پلیدی که قوم اسرائیل انجام داده است، از اندوه گریه کن. ایشان در جنگ و یا از گرسنگی و بیماری خواهند مرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




حزقیال 6:11
23 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

صدای خود را بلند کن و دریغ مدار و صدای خود را همچون شیپور بلند کرده، به قوم من تقصیر ایشان را و به خاندان یعقوب گناهان ایشان را اعلام نما.


به بیماریهای مرگبار خواهند مرد. برای ایشان ماتم نخواهند گرفت و دفن نخواهند شد، بلکه بر روی زمین سرگین خواهند بود. و به شمشیر و قحط تباه خواهند شد و لاشه‌های ایشان غذای پرندگان هوا و حیوانات وحشی زمین خواهد بود.


و در میان ایشان شمشیر و قحطی و طاعون خواهم فرستاد تا از سرزمینی که به ایشان و به پدران ایشان داده‌ام، نابود شوند.“»


وای بر ما، زیرا که آن روز، بزرگ است، و مثل آن، دیگری نیست، و آن، زمان تنگی یعقوب است، اما از آن نجات خواهد یافت.


پس الان یقین بدانید که شما در مکانی که می‌خواهید بروید و در آن ساکن شوید، از شمشیر و قحطی و طاعون خواهید مرد.»


کاش که سر من آب می‌بود و چشمانم چشمه اشک. تا روز و شب برای کشتگان دختر قوم خود گریه می‌کردم.


برای کوه‌ها گریه و شیون و برای مرتعهای بیابان ماتم برپا می‌کنم، زیرا که سوخته شده است و هیچ کس از آنها گذر نمی‌کند، و صدای رمه شنیده نمی‌شود. هم پرندگان هوا و هم جانوران فرار کرده و رفته‌اند.


پس خداوند یهوه چنین می‌گوید: چه قدر زیاده هنگامی که چهار عذاب سخت خود، یعنی شمشیر و قحطی و جانواران درنده و طاعون را بر اورشلیم بفرستم تا انسان و حیوان را از آن ریشه‌کن سازم.


«و تو، ‌ای پسر انسان، دو راه به جهت خود تعیین نما تا شمشیر پادشاه بابل از آنها بیاید. هر دوی آنها از یک سرزمین بیرون می‌آید. و نشانی بر پا کن. آن را بر سر راه شهر بر پا نما.


زیرا خداوند یهوه چنین می‌گوید: چونکه تو بر سرزمین اسرائیل دستک می‌زنی و پا بر زمین می‌کوبی و به تمامی کینه دل خود شادی می‌نمایی،


به اینطور به ایشان بگو که خداوند یهوه چنین می‌فرماید: به حیات خودم قسم، آنانی که در ویرانه‌ها هستند، به یقین به شمشیر خواهند افتاد. و آنانی که در صحرایند، برای خوراک به حیوانات خواهم داد. و آنانی که در قلعه‌ها و غارها هستند، از طاعون خواهند مرد.


یک سوم تو در میانت از طاعون خواهند مرد و از قحطی تلف خواهند شد. یک سوم دیگر در اطرافت به شمشیر خواهند افتاد، و یک سوم باقیمانده را به سوی هر باد پراکنده ساخته، شمشیر را از پی ایشان خواهم فرستاد.


و خواهند دانست که من یهوه هستم و بی‌جهت نگفتم که این بلا را بر ایشان وارد خواهم آورد.»


وقت می‌آید و آن روز نزدیک است. پس مشتری شادی نکند و فروشنده ماتم نگیرد، زیرا که خشم بر تمامی جمعیت ایشان قرار گرفته است.


شمشیر در بیرون است و طاعون و قحطی در درون. آنکه در صحرا است به شمشیر می‌میرد و آنکه در شهر است، قحطی و طاعون او را هلاک می‌سازد.


و خداوند به او گفت: «از میان شهر، یعنی از میان اورشلیم بگذر و بر پیشانی کسانی که به خاطر همه کارهای زشتی که در آن کرده می‌شود، آه و ناله می‌کنند، نشان بگذار.»


وای بر آن روز، زیرا روز خداوند نزدیک است و مثل هلاکتی از جانب قادر مطلق می‌آید.


بنابراین، خداوند یهوه خدای لشکرها چنین می‌گوید: در همه چهارسوها نوحه گری خواهد بود و در همه کوچه‌ها ”وای! وای!“ خواهند گفت و زارعان را برای ماتم و آنانی را که در مرثیه‌خوانی تربیت یافته‌اند، برای نوحه گری خواهند خواند.


پس خشم بالاق بر بَلعام افروخته شده، هر دو دست خود را بر هم زد و بالاق به بَلعام گفت: «تو را خواندم تا دشمنانم را لعنت کنی و اينک اين سه مرتبه ايشان را برکت کامل دادي.


و از ترس عذابش دور ایستاده، خواهند گفت: «وای وای، ای شهر عظیم، ای بابل، شهر زورآور، زیرا که در یک ساعت مکافات تو آمد.»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ