حزقیال 40:39 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁹ و در ایوان دروازه دو میز از این طرف، و دو میز از آن طرف بود تا بر آنها قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های گناه و قربانی‌های خطا را قربانی نمایند.

هزارۀ نو

³⁹ در ایوان دروازه، به هر طرف دو میز بود که بر آن قربانی تمام‌سوز و قربانی گناه و قربانی جبران را ذبح می‌کردند.

Persian Old Version

³⁹ و در رواق دروازه دو میز ازاینطرف و دو میز از آن طرف بود تا بر آنهاقربانی های سوختنی و قربانی های گناه وقربانی های جرم را ذبح نمایند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁹ در هر طرف اتاق بزرگ، دو میز بود که حیوانات را برای قربانی سوختنی، قربانی گناه و قربانی جرم روی آنها سر می‌بریدند.

مژده برای عصر جدید

³⁹ در اتاق ورودی، چهار میز بود؛ در هر طرف اتاق دو میز. در روی این میزها، حیوانات را برای قربانی سوختنی، قربانی گناه و یا برای جبران خطا ذبح می‌کردند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁹ در اتاق ورودی، چهار میز بود، دو میز در هر طرف اتاق. بر روی این میزها، حیوانات را برای قربانی سوختنی، قربانی گناه و قربانی جبران خطا ذبح می‌کردند.

حزقیال 40:39 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِشعیا 53:10

اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده، به دردها مبتلا سازد. چون جان او را قربانی گناه ساخت. آنگاه نسل خود را خواهد دید و عمر او دراز خواهد شد و اراده خداوند به دست او به انجام خواهد رسید.

اِشعیا 53:5

و حال آنکه به خاطر تقصیرهای ما مجروح و به خاطر گناهان ما لِه گردید. و تنبیه سلامتی ما بر او آمد و به زخمهای او ما شفا یافتیم.

حزقیال 40:40

و به یک جانب از طرف بیرون نزد پلکان دهانه دروازه شمالی دو میز بود. و به ‌جانب دیگر که نزد ایوان دروازه بود، دو میز بود.

حزقیال 40:41

چهار میز از این طرف و چهار میز از آن طرف به پهلوی دروازه بود، یعنی هشت میز که بر آنها قربانی می‌کردند.

حزقیال 40:42

و چهار میز برای قربانی‌های سوختنی از سنگ تراشیده بود که طول هر کدام یک ذراع و نیم و عرضش یک ذراع و نیم و بلندیش یک ذراع بود و بر آنها آلاتی را که به آنها قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های دیگر را قربانی می‌نمودند، می‌نهادند.

حزقیال 41:22

قربانگاهی چوبین بود. بلندی‌اش سه ذراع و طولش دو ذراع. گوشه‌هایش و طولش و دیوارهایش از چوب بود. و او مرا گفت: «میزی که در حضور خداوند می‌باشد، این است.»

حزقیال 42:13

و مرا گفت: «حجره‌های شمالی و حجره‌های‌ جنوبی که پیش روی محوطه باز است، حجره‌های مقدس می‌باشد که کاهنانی که به خداوند نزدیک می‌آیند، هدایای بسیار مقدس را در آنها می‌خورند. ایشان هدایای بسیار مقدس، یعنی هدیه آردی، قربانی‌های گناه و قربانی‌های خطا را در آنها می گذارند، زیرا که این مکان مقدس است.

حزقیال 44:16

و ایشان به قُدس من داخل خواهند شد و به جهت خدمت من به سفره من نزدیک خواهند آمد و بر امور خانه من نظارت خواهند کرد.

حزقیال 46:2

و رئیس از راه ایوان دروازه بیرونی داخل شود و نزد چارچوب دروازه بایستد و کاهنان قربانی سوختنی و قربانی سلامتی او را تقدیم کنند و او بر آستانه دروازه سجده نماید، پس بیرون برود، اما دروازه تا شام بسته نشود.

لاویان 5:15

«اگر کسی خیانت ورزد، و درباره چیزهای مقدس خداوند ناخواسته گناه کند، آنگاه به عنوان قربانی تقصیر خود قوچی بی‌عیب از گله که ارزش آن به مثقال نقره مطابق مثقال قُدس برآورد شده باشد، برای خداوند بیاورد. این قربانی خطا است.

لاویان 5:19

این قربانی جرم است. او به راستی در نزد خداوند خطاکار می‌باشد.»

لاویان 6:6

او باید در مقام جبران خود به خداوند، قوچی بی‌عیب از گله، و یا معادل آن را به جهت قربانی خطا به نزد کاهن آورد.

مَلاکی 1:12

اما شما آن را بی‌حرمت می‌سازید چونکه می‌گویید که سفره خداوند نجس است و ثمره آن یعنی طعامش محقر است.

مَلاکی 1:7

نان نجس بر قربانگاه من می‌گذرانید و می‌گویید ”چگونه تو را بی حرمت نموده‌ایم؟“ از اینکه می‌گویید سفره خداوند محقر است.

لوقا 22:30

تا در پادشاهی من از سفره من بخورید و بنوشید و بر تختها نشسته بر دوازده قبیلهٔ اسرائیل داوری کنید.»

۲قرنتیان 5:21

زیرا او را که گناه نشناخت، در راه ما گناه ساخت تا ما در وی عدالت خدا شویم.