حزقیال 3:20 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁰ و اگر مرد عادل از عدالت خود برگردد و گناه ورزد و من سنگ لغزش پیش وی بنهم تا بمیرد، چونکه تو او را هشدار ندادی، او در گناه خود خواهد مرد و عدالتی که به عمل آورده بود، به یاد آورده نخواهد شد. لیکن خون او را از دست تو خواهم طلبید.

هزارۀ نو

²⁰ نیز اگر شخصی پارسا، از پارسایی خود برگردد و گناه ورزد، و من سنگ لغزش پیش پایش بگذارم، او خواهد مرد. آری، چون تو به او هشدار ندادی، او در گناهش خواهد مرد و اعمال نیکویی که انجام داده، به یاد آورده نخواهد شد. اما من خون او را از دست تو خواهم طلبید.

Persian Old Version

²⁰ و اگر مرد عادل ازعدالت خود برگردد و گناه ورزد و من سنگی مصادم پیش وی بنهم تا بمیرد، چونکه تو او راتهدید ننمودی، او در گناه خود خواهد مرد و عدالتی که بعمل آورده بود به یاد آورده نخواهدشد. لیکن خون او را از دست تو خواهم طلبید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁰ اگر شخص پاک و درستکاری، بدکار و گناهکار شود و تو او را از عاقبت کارش آگاه نسازی، من او را هلاک می‌کنم و او در گناهانش خواهد مرد و اعمال خوب گذشته‌اش نیز تأثیری در محکومیتش نخواهد داشت؛ اما من تو را مسئول هلاکت او خواهم دانست و تو را مجازات خواهم نمود،

مژده برای عصر جدید

²⁰ «اگر مرد درستکاری شروع به شرارت ورزیدن نماید و من او را در موقعیّت خطرناکی قرار دهم، او خواهد مُرد، اگر تو به او هشدار ندهی. او به‌خاطر گناهان خودش خواهد مرد -‌من کارهای نیک او را به یاد نخواهم آورد- و من تو را مسئول مرگ او خواهم دانست.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁰ «اگر مردی نیک از نیکویی خود روی برگرداند و مرتکب شرارت شود، و من سنگ لغزش در راهش قرار دهم، در صورتی که تو به او هشدار ندهی او خواهد مُرد؛ من کارهای نیکوی او را به یاد نخواهم آورد و تو را مسئول مرگ او خواهم دانست.

حزقیال 3:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲تواریخ 24:2

و یوآش در تمامی روزهای یِهویاداع کاهن، آنچه را که در نظر خداوند راست بود، به عمل می‌آورد.

۲تواریخ 25:15

پس خشم خداوند بر اَمَصیا افروخته شد و نبی نزد او فرستاد که او را بگوید: «چرا خدایان آن قوم را که قوم خود را از دست تو نتوانستند رهانید، طلبیدی؟»

مزامیر 119:165

آنانی را که شریعت تو را دوست می دارند، سلامتی عظیم است و هیچ‌ چیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد.

مزامیر 125:5

و امّا آنانی که به راه‌های کج خود مایل می‌باشند، خداوند ایشان را با بدکاران رهبری خواهد نمود. صلح و صفا بر اسرائیل باد.

مزامیر 36:3

سخنان زبانش شرارت و حیله است. از دانشمندی و نیکوکاری دست برداشته است.

امثال 25:12

توبیخ حکیم برای گوش شنوا، مثل حلقه طلا و زیور زر خالص است.

اِشعیا 64:6

زیرا که تمامی ما مثل شخص نجس شده‌ایم و همه اعمال عادلانه ما مانند پارچه کثیف می‌باشد. و همگی ما مثل برگ، پژمرده شده، گناهان ما مثل باد، ما را می‌رباید.

اِشعیا 8:14

و او برای شما مکان مقدس خواهد بود، اما برای هر دو خاندان اسرائیل، سنگ لغزش و صخره لغزش‌دهنده، و برای ساکنان اورشلیم دام و تله.

اِرمیا 34:16

اما از آن روی برگردانده، نام مرا بی‌عصمت کردید و هر کدام از شما غلام خود را و هر کس کنیز خویش را که ایشان را مطابق میل ایشان به آزادی رها کرده بودید، باز آوردید و ایشان را به زور به غلامی و کنیزی خود گرفتید.

اِرمیا 6:21

بنابراین خداوند چنین می‌گوید: ”اینک من پیش روی این قوم سنگهای لغزش دهنده خواهم نهاد و پدران و پسران با هم از آنها لغزش خواهند خورد و ساکن زمین با همسایه‌اش هلاک خواهند شد.“»

حزقیال 14:3

«ای پسر انسان، این اشخاص، بتهای خویش را در دلهای خود جای دادند و سنگ لغزش گناه خویش را پیش روی خود نهادند. پس آیا بگذارم که ایشان از من مشورت بطلبند؟

حزقیال 18:24

و اگر مرد عادل از عدالتش برگردد و ظلم نموده، مطابق همه کارهای زشتی که شریران می‌کنند، عمل نماید، آیا او زنده خواهد ماند؟ نه، بلکه هیچ‌یک از عدالت او که کرده است، به یاد آورده نخواهد شد و در خیانتی که نموده و در گناهی که انجام داده است، خواهد مرد.

حزقیال 18:26

وقتی مرد عادل از عدالتش برگردد و ظلم کند، در آن خواهد مرد. او به خاطر ظلمی که کرده است، خواهد مرد.

حزقیال 3:18

و حینی که من به مرد شریر گفته باشم که ”به یقین خواهی مرد!“ و اگر تو او را هشدار ندهی و سخن نگویی تا آن شریر را از راه زشت او هشدار داده، جانش را برهانی، آنگاه آن شریر در گناهش خواهد مرد، اما خون او را از دست تو خواهم طلبید.

حزقیال 33:18

هنگامی که مرد عادل از عدالت خود برگشته، عصیان ورزد، به خاطر آن خواهد مرد.

حزقیال 33:6

و اگر دیده‌بان شمشیر را بیند که می‌آید و شیپور را ننواخته، به قوم هشدار ندهد و شمشیر آمده، کسی را از میان ایشان گرفتار سازد، آن شخص در گناه خود گرفتار شده است، اما خون او را از دست دیده‌بان خواهم طلبید.

حزقیال 7:19

نقره خود را در کوچه‌ها می‌ریزند و طلای ایشان مثل چیز نجس می‌باشد. نقره و طلای ایشان در روز غضب خداوند ایشان را نتواند رهانید. جانهای خود را سیر نمی‌کنند و شکمهای خویش را پر نمی‌سازند، زیرا گناه ایشان سنگ لغزش آنها شده است.

دانیال 9:18

‌ای خدایم، گوش خود را فراگیر و بشنو و چشمان خود را باز کن و به خرابیهای ما و شهری که اسم بر آن است، بنگر، زیرا که ما التماسهای خود را نه بر پایه عدالت خویش، بلکه بر پایه رحمتهای بزرگ تو به حضور تو می‌آوریم.

لاویان 19:17

برادر خود را در دل خود نفرت منما، لیکن به صراحت همسایه‌ خود را توبیخ کن، مبادا به خاطر او متحمل گناه شوی.

صَفَنیا 1:6

و آنانی را که از پیروی یهوه منحرف شده‌اند، و آنانی را که از خداوند را نمی‌طلبند و از او درخواست نمی نمایند.»

مَتّی 18:15

«و اگر برادرت به تو گناه کرده باشد، نزدش برو و میان خود و او خطایش را به او گوشزد کن. هرگاه سخن تو را گوش گرفت، برادر خود را به دست آوردی؛

لوقا 2:34

پس شمعون ایشان را برکت داده، به مادرش مریم گفت: «اینک این طفل قرار داده شد، برای افتادن و برخاستن بسیاری از تبار اسرائیل و برای نشانه‌ای که به خلاف آن خواهند گفت.

لوقا 8:15

امّا آنچه در زمین نیکو واقع گشت، کسانی می‌باشند که کلام را به دل راست و نیکو شنیده، آن را نگاه می‌دارند و با صبر، ثمر می‌آورند.

رومیان 11:9

و داوود می‌گوید که «سفره ایشان برای ایشان تله و دام و سنگ لغزش و مکافات باد؛

۱قرنتیان 1:23

لیکن ما به مسیح مصلوب وعظ می‌کنیم که یهود را سنگ لغزش و غیریهودیان را جهالت است.

تثنیه 13:3

سخنان آن نبی يا بيننده خواب را مشنو، زيرا که يهوه خدای شما، شما را امتحان می‌کند تا بداند که آيا يهوه، خدای خود را به تمامی دل و به تمامی جان خود دوست می‌دارید؟

عبرانیان 10:38

لیکن عادل به ایمان زیست خواهد کرد و اگر منحرف شود، نفس من با وی خوش نخواهد شد.»

عبرانیان 13:17

رهبران خود را اطاعت کنید و تسلیمشان باشید، زیرا که ایشان نگهبانی جانهای شما را می‌کنند. چونکه حساب خواهند داد تا آن را به خوشی نه به ناله به‌ جا آورند، زیرا که این شما را مفید نیست.

۱پطرس 2:8

و «سنگ لغزش دهنده و صخره‌ای که موجب سقوط می گردد.» زیرا که اطاعت کلام نکرده، لغزش می‌خورند که برای همین معین شده‌اند.

۱یوحنا 2:19

از ما بیرون شدند، لیکن از ما نبودند، زیرا اگر از ما می‌بودند، با ما می‌ماندند؛ لیکن بیرون رفتند تا آشکار شود که همه ایشان از ما نیستند.