حزقیال 3:12 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹² آنگاه روح، مرا برداشت و از عقب خود صدای زمین‌لرزه بزرگی شنیدم که «جلال یهوه از جایگاه آن متبارک باد.»

هزارۀ نو

¹² آنگاه روح مرا برگرفت، و چون جلال خداوند از جایگاهش بلند شد صدای زلزله‌ای عظیم از پشت سر خود شنیدم

Persian Old Version

¹² آنگاه روح، مرا برداشت و از عقب خود صدای گلبانگ عظیمی شنیدم که «جلال یهوه از مقام او متبارک باد.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹² سپس روح خدا مرا از زمین بلند کرد و وقتی جلال خداوند از جایگاهش بلند شد، از پشت سر خود صدای غرش عظیمی شنیدم.

مژده برای عصر جدید

¹² آنگاه روح خدا مرا برداشت و از پشت سر من غرّش عظیمی ‌برخاست که می‌گفت: «متبارک باد جلال خداوند در جایگاه ملکوتی او!»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹² آنگاه روح خدا مرا بلند کرد و از پشت سر من غرّش عظیمی ‌برخاست که می‌گفت: «متبارک باد جلال خداوند در جایگاه آسمانی او!»

حزقیال 3:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 18:12

و واقع خواهد شد که چون از نزد تو رفته باشم، روح خداوند تو را به ‌جایی که نمی‌دانم، بردارد و وقتی که بروم و به اَخاب خبر دهم و او تو را نیابد، مرا خواهد کشت، حال آنکه بنده​ات از کودکی خود از خداوند می‌ترسد.

۲پادشاهان 2:16

و او را گفتند: «اینک حال با بندگانت پنجاه مرد قوی هستند، تمنا اینکه ایشان بروند و آقای تو را جستجو نمایند، شاید روح خداوند او را برداشته، به یکی از کوه‌ها یا در یکی از دره‌ها انداخته باشد.» اِلیشَع گفت: «مفرستید.»

مزامیر 148:2

‌ای همه فرشتگانش، او را سپاس بخوانید. ای همه لشکرهای او، او را سپاس بخوانید.

مزامیر 26:8

‌ای خداوند، محل خانه تو را دوست می‌دارم و مقام سکونت جلال تو را.

اِشعیا 6:3

و یکی دیگری را صدا زده، می‌گفت: «قدوس، قدوس، قدوس یهوه صِبایوت، تمامی زمین از جلال او پر است.»

حزقیال 10:4

و جلال خداوند از روی کروبیان به آستانه خانه برآمد و خانه از ابر پر شد و صحن از فروغ جلال خداوند مملو گشت.

حزقیال 11:1

و روح مرا برداشته، به دروازه شرقی خانه خداوند که به سوی مشرق متوجه است، آورد. و اینک نزد دهنه دروازه بیست و پنج مرد بودند و در میان ایشان یازَنیا پسر عَزّور و فِلَطیا پسر بِنایا سران قوم را دیدم.

حزقیال 2:2

و چون این را به من گفت، روح داخل من شده، مرا بر پایهایم برپا نمود. و او را که با من گوینده بود، شنیدم

حزقیال 3:11

و بیا و نزد اسیرانی که از پسران قوم تو می‌باشند رفته، ایشان را خطاب کن و خواه بشنوند و خواه نشنوند. به ایشان بگو: ”خداوند یهوه چنین می‌فرماید.“»

حزقیال 3:14

آنگاه روح مرا برداشت و برد و با تلخکامی و خشمگین رفتم و دست خداوند بر من سنگین می‌بود.

حزقیال 43:4

جلال خداوند از راه دروازه‌ای که رویش به سمت مشرق بود، به معبد وارد شد.

حزقیال 43:5

و روح مرا برداشته، به صحن درونی آورد و اینک جلال خداوند خانه را پر ساخت.

حزقیال 8:3

او چیزی شبیه به یک دست دراز کرده، موی سر مرا بگرفت و روح، مرا در میان زمین و آسمان برداشت و مرا در رویاهای خدا به اورشلیم نزد ورودی دروازه صحن اندرونی که به طرف شمال متوجه است، برد که در آنجا جایگاه تمثال غیرت است که غیرت را برمی‌انگیزاند.

حزقیال 9:3

و جلال خدای اسرائیل از روی آن کروبی که بالای آن بود، به آستانه خانه برآمد و به آن مرد کتان‌پوش که دوات کاتب بر کمر داشت، خطاب کرد.

اعمال رسولان 2:2

که ناگاه صدایی چون صدای وزیدن باد شدید از آسمان آمد و تمام آن خانه را که در آنجا نشسته بودند، پر ساخت.

اعمال رسولان 8:39

و چون از آب بالا آمدند، روح خداوند فیلیپُس را برگرفت و برد و خواجه‌سرا دیگر او را نیافت، زیرا که راه خود را به خوشی پیش گرفت.

مکاشفه 1:10

و در روز خداوند در روح شدم و از عقب خود صدایی بلند چون صدای شیپور شنیدم،

مکاشفه 1:15

و پایهایش مانند برنج صیقل یافته که در کوره گداخته شود. و صدای او مثل صدای آبهای بسیار؛

مکاشفه 19:6

و شنیدم چون صدای جمعی زیاد و چون آواز آبهای فراوان و چون صدای رعدهای شدید که می‌گفتند: «هللویاه! زیرا خداوند خدای ما، آن قادر مطلق، سلطنت گرفته است.