Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




حزقیال 20:6 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

6 در همان روز دست خود را برای ایشان برافراشتم که ایشان را از سرزمین مصر به سرزمینی که برای ایشان جستجو کرده بودم، بیرون آورم؛ سرزمینی که به شیر و شهد جاری است و فخر همه سرزمینها می‌باشد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

6 آن روز برای ایشان سوگند خوردم که ایشان را از سرزمین مصر بیرون آورده، به سرزمینی خواهم برد که برایشان جستجو کرده بودم؛ سرزمینی که شیر و شهد در آن جاری است، و پرشکوه‌ترینِ همۀ سرزمینهاست.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

6 در همان روز دست خود را برای ایشان برافراشتم که ایشان را از زمین مصر به زمینی که برای ایشان بازدید کرده بودم بیرون آورم. زمینی که به شیر و شهد جاری است و فخرهمه زمینها میباشد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

6 آن موقع بود که سوگند خوردم که ایشان را از مصر بیرون آورم و به سرزمینی که برای ایشان برگزیده بودم ببرم، سرزمینی که غنی و حاصلخیز است و بهترین سرزمینهاست.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

6 در آن روز بود که عهد بستم که ایشان را از مصر بیرون آورم و به سرزمینی که برای ایشان برگزیده بودم ببرم، سرزمینی که شیر و عسل در آن جاری است و بهترین سرزمین‌ها است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




حزقیال 20:6
40 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

و ایشان را در روز، به ستون ابر و در شب، به ستون آتش رهبری نمودی تا راه را که در آن باید رفت، برای ایشان روشن سازی.


و مصیبت پدران ما را در مصر دیدی و فریاد ایشان را نزد دریای سرخ شنیدی.


و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی ایمان نیاوردند.


خدا به صدای بلند صعود نموده است. خداوند به صدای شیپور.


زیبا در بلندی‌اش و شادی تمامی جهان است کوه صهیون، در جوانب شمال، شهر پادشاه عظیم.


و هنگامی که خداوند تو را به سرزمين کنعانيان و حیتّیان و اَموريان و حِوّیان و يَبوسيان داخل کند، که با پدران تو قسم خورد که آن را به تو بدهد، زمينی که به شير و شهد جاری است، آنگاه اين عبادت را در اين ماه به جا بياور.


و گفتم شما را از مصيبت مصر بيرون خواهم آورد، به سرزمين کنعانيان و حیتّیان و اَموريان و فِرِزّیان و حِوّیان و يَبوسيان، به زمينی که به شير و شهد جاری است.


و فرود آمدم تا ايشان را از دست مصريان خلاصی دهم و ايشان را از آن سرزمين به سرزمين نيکو و وسيع برآورم؛ به زمينی که به شير و شهد جاری است، به مکان کنعانيان و حیتّيان و اَموريان و فِرِزّيان و حِوّيان و يَبوسيان.


به زمينی که به شير و شهد جاری است، زيرا که در ميان شما نمی آيم، چونکه قوم گردنکش هستی، مبادا تو را در بين راه هلاک سازم.»


و شما را خواهم رسانيد به زمينی که درباره آن قسم خوردم که آن را به ابراهيم و اسحاق و يعقوب بخشم. پس آن را به ارث به شما خواهم داد. من يهوه هستم.“»


و تا سوگندی را که برای پدران شما خوردم، وفا نمایم که زمینی را که به شیر و عسل جاری است، چنانکه امروز شده است، به ایشان بدهم.» پس من در جواب گفتم: «ای خداوند آمین.»


و گفتم که من تو را چگونه در میان پسران قرار دهم و زمین مرغوب و میراث زیباترین قومها را به تو دهم؟ پس گفتم که مرا پدر خواهی خواند و از من دیگر مرتد نخواهی شد.


و این سرزمین را که برای پدران ایشان قسم خوردی که به ایشان بدهی، به ایشان دادی، سرزمینی که به شیر و شهد جاری است.


و من نیز دست خود را برای ایشان در بیابان برافراشتم که آنها را به سرزمینی که به ایشان داده بودم، داخل نسازم؛ سرزمینی که به شیر و شهد جاری است و فخر تمامی سرزمینها می‌باشد.


و من نیز دست خود را برای ایشان در بیابان برافراشتم که ایشان را در میان قومها پخش کنم و در میان مملکتها پراکنده‌ سازم.


و چون شما را به سرزمین اسرائیل بیاورم، به زمینی که درباره‌اش دست خود را برافراشتم که آن را به پدران شما بدهم، آنگاه خواهید دانست که من یهوه هستم.


و به ایشان بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید: در آن روز که اسرائیل را برگزیدم و دست خود را برای فرزندان خاندان یعقوب برافراشتم و خود را به ایشان در سرزمین مصر شناسانیدم و دست خود را برای ایشان برافراشته، گفتم: من یهوه، خدای شما هستم،


و شما هر کس مثل دیگری آن را به تصرف خواهید آورد، زیرا که من دست خود را برافراشتم که آن را به پدران شما بدهم. پس این زمین به قرعه به شما به ملکیت داده خواهد شد.


و آن کس که به ضد وی می‌آید، مطابق رضامندی خود عمل خواهد نمود و کسی نخواهد بود که با وی مقاومت تواند نمود، پس در فخر سرزمینها توقف خواهد کرد و آن به ‌دست وی تلف خواهد شد.


و به فخر سرزمینها وارد خواهد شد و بسیاری خواهند افتاد، اما اینان، یعنی اِدوم و موآب و سران عَمّونیان از دست او خلاصی خواهند یافت.


و از یکی از آنها یک شاخ کوچک برآمد و به سمت جنوب و مشرق و فخر سرزمینها بسیار بزرگ شد.


امّا به شما گفتم: ”شما وارث این سرزمین خواهید بود و من آن را به شما خواهم داد تا وارث آن بشوید، سرزمینی که به شیر و شهد جاری است.“ من یهوه خدای شما هستم که شما را از امتها متمایز کرده‌ام.


و ایشان را در میان تمامی قومهایی که نشناخته بودند، به گردبادی پراکنده خواهم ساخت و سرزمینشان در عقب ایشان چنان ویران خواهد شد که کسی در آن آمد و شد نخواهد کرد. به اینطور سرزمین دل‌انگیزشان را ویران ساخته‌اند.»


و برای او حکايت کرده، گفتند: «به زمينی که ما را فرستادی، رفتيم و به درستی که به شير و شهد جاريست و ميوه‌اش اين است.


اگر خداوند از ما راضی باشد، ما را به اين سرزمين آورده، آن را به ما خواهد بخشيد، سرزمينی را که شير و شهد در آن جاری است.


و تا در آن سرزمينی که خداوند برای پدران شما قسم خورد که آن را به ايشان و نسل ايشان بدهد، عمر دراز داشته باشيد، زمينی که به شير و شهد جاری است.


از مسکن مقدس خود از آسمان بنگر، و قوم خود اسرائيل و سرزمينی را که به ما دادی، چنانکه برای پدران ما قسم خوردی، سرزمينی که به شير و شهد جاری است، برکت بده،.“


و ما را به اين مکان آورده اين سرزمين را، زمينی که به شير و شهد جاری است، به ما بخشيد.


و بر آنها تمامی کلمات اين شريعت را بنويس، هنگامی که عبور نمايی تا به سرزمينی که يهوه خدايت، به تو می‌دهد، داخل شوی، زمينی که به شير و شهد جاری است، چنانکه يهوه خدای پدرانت به تو وعده داده است.


تمنا اينکه عبور نمايم و سرزمين نيکو را که به آن طرف اُردن است و اين کوه نيکو و لبنان را ببينم.“


زيرا چون ايشان را به سرزمينی که برای پدران ايشان قسم خورده بودم که به شير و شهد جاری است، درآورده باشم، و چون ايشان خورده، و سير شده، و فربه گشته باشند، آنگاه ايشان به سوی خدايان غير برگشته، آنها را عبادت خواهند نمود، و مرا اهانت کرده، عهد مرا خواهند شکست.


زيرا که دست خود را به آسمان برمی‌افرازم، و می گويم که من تا به ابد زنده هستم.


چون آن متعال به قومها نصيب ايشان را داد و پسران آدم را پخش ساخت، آنگاه حدود قومها را قرار داد، مطابق شماره قوم اسرائیل.


پس ‌ای اسرائيل، بشنو و به عمل نمودن آن متوجه باش، تا برای تو نيکو باشد و بسيار افزوده شوی در سرزمينی که به شير و شهد جاری است، چنانکه يهوه خدای پدرانت تو را وعده داده است.


چراکه قوم اسرائیل چهل سال در بیابان راه می‌رفتند، تا سرانجام تمامی آن قوم، یعنی مردانی که در سن نبرد از مصر بیرون آمده بودند، درگذشتند، زیرا به صدای خداوند گوش نگرفته بودند. خداوند برای آنان سوگند یاد کرده بود که نخواهد گذاشت سرزمینی را که به پدرانشان سوگند خورده بود که به ما بدهد، ببینند؛ سرزمینی را که شیر و شهد در آن جاری است.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ