Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




حزقیال 19:14 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

14 و آتش از ساقه‌های شاخه‌هایش بیرون آمده، میوه‌اش را سوزانید. به گونه ای که دیگر در آن شاخه‌ای قوی برای عصای پادشاهان نمانده است. این مرثیه است و مرثیه خواهد بود.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

14 آتش از ساقه‌اش برآمد و میوه‌اش را سوزانید، آن‌سان که دیگر شاخۀ نیرومندی در آن نماند، و نه عصایی به جهت سلاطین. این مرثیه است و مرثیه شده است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

14 و آتش از عصاهای شاخه هایش بیرون آمده، میوهاش را سوزانید. به نوعی که یک شاخه قوی برای عصای سلاطین نمانده است. این مرثیه است و مرثیه خواهد بود.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

14 از درون می‌پوسد و میوه‌اش از بین می‌رود، و از آن یک شاخه محکم نیز برای عصای سلاطین باقی نمی‌ماند.» این یک مرثیه است و بارها سروده شده است!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

14 تنه‌اش آتش گرفته و شاخه‌ها و میوه‌اش را سوزانده و دیگر شاخهٔ نیرومندی از آن باقی نمانده است، تا گرزی برای دست پادشاهان باشد. این سوگنامه بارها سروده شده است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

14 آتش از تنه‌اش برآمده و شاخه‌ها و میوه‌اش را سوزانده و دیگر شاخۀ نیرومندی از آن باقی نمانده است تا عصایی سلطنتی در دست پادشاهان باشد. این سرود سوگواری بارها سروده شده است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




حزقیال 19:14
27 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

عصا از یهودا دور نخواهد شد و نه فرمان فرمایی از میان پایهای او تا شیلو بیاید. و مر او را اطاعت قومها خواهد بود.


زیرا به خاطر غضبی که خداوند بر اورشلیم و یهودا داشت، به حدی که آنها را از نظر خود انداخت، واقع شد که صِدقیا بر پادشاه بابل عاصی شد.


و نیز بر نِبوکَدنِصَر پادشاه که او را به خدا قسم داده بود, عاصی شد و گردن خود را قوی و دل خویش را سخت ساخته، به سوی یهوه خدای اسرائیل بازگشت ننمود.


و آن، محصول فراوان خود را برای پادشاهانی که به خاطر گناهان ما، بر ما مسلط ساخته‌ای می‌آورد و ایشان بر جسدهای ما و چهارپایان ما مطابق اراده خود حکمرانی می‌کنند و ما در شدت تنگی گرفتار هستیم.


خداوند عصای قوت تو را از صهیون خواهد فرستاد. در میان دشمنان خود حکمرانی کن.


زیرا که یعقوب را خورده، و مسکن او را خراب کرده‌اند.


و تمامی زنانت و فرزندانت را نزد کَلدانیان بیرون خواهند برد و تو از دست ایشان رهایی نخواهی یافت. بلکه به ‌دست پادشاه بابل گرفتار خواهی شد و این شهر را به آتش خواهی سوزانید.»


زیرا به خاطر غضبی که خداوند بر اورشلیم و یهودا داشت به حدی که آنها را از نظر خود انداخت. و اما صِدقیا بر پادشاه بابل شورید.


مسیح خداوند که نفس بینی ما می‌بود، در حفره‌های ایشان گرفتار شد، که درباره او می گفتم: «زیر سایه او در میان غیریهودیان، زیست خواهیم نمود.»


اینک آن را برای هیزم در آتش می‌اندازند و آتش هر دو طرفش را می سوزاند و میانش نیم‌سوخته می‌شود. پس آیا برای کاری مفید است؟


اینک غرس شده است، اما کامیاب نخواهد شد. بلکه چون باد شرقی بر آن بوزد، به تمامی خشک خواهد شد و در بوستانی که در آن رویید، پژمرده خواهد گردید.»


«پس تو این مرثیه را برای سروران اسرائیل بخوان


شاخه‌های قوی برای عصاهای پادشاهان داشت. و قد آن در میان شاخه‌های پر برگ به حدی بلند شد که از انبوه شاخه‌هایش بلندی‌اش نمایان گردید.


و به آن جنگل نِگِب بگو: کلام خداوند را بشنو. خداوند یهوه چنین می‌فرماید: اینک من آتشی در تو می‌افروزم که هر درخت سبز و هر درخت خشک را در تو خواهد سوزانید. و لهیب شعله‌ور آن خاموش نخواهد شد و همه رویها از جنوب تا شمال از آن سوخته خواهد شد.


و تمامی بشر خواهند فهمید که من یهوه آن را افروخته‌ام تا خاموشی نپذیرد.»


پس برای تو مرثیه خوانده، تو را خواهند گفت: ”ای که از دریاها بنا شده بودی، چگونه تباه گشتی! آن شهر نامداری که در دریا نیرومند می‌بود، که با ساکنان خود هیبت خویش را بر تمامی ساکنان دریا مستولی می‌ساخت.


زیرا که اکنون می‌گویند: «پادشاه نداریم، چونکه از خداوند نمی‌ترسیم؛ پادشاه برای ما چه می‌توانست بکند؟»


زیرا که قوم اسرائیل روزهای بسیاری بدون پادشاه و بدون رئیس و بدون قربانی و بدون ستون و بدون ایفود و ترافیم خواهند ماند.


در آن روز خیمه داوود را که افتاده است، برپا خواهم نمود و شکافهایش را تعمیر خواهم کرد و خرابی​هایش را برپا نموده، آن را مثل روزهای گذشته بنا خواهم کرد.


و چون نزدیک شده، شهر را نگاه کرد، بر آن گریان گشته


ایشان فریاد زدند: «او را از میان بردار، از میان بردار! مصلوبش کن!» پیلاتُس به ایشان گفت: «آیا پادشاه شما را مصلوب کنم؟» سران کاهنان جواب دادند که «غیر از قیصر پادشاهی نداریم.»


خار به درختان گفت: ”اگر به حقيقت شما مرا بر خود پادشاه نصب می‌کنيد، پس بياييد و در سايه من پناه گيريد، اما اگر نه، آتش از خار برجَهَد و سروهای آزاد لبنان را بسوزاند.“


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ