حزقیال 12:11 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹¹ بگو: ”من نشانه برای شما هستم. به اینطور که من عمل نمودم، همچنان به ایشان کرده خواهد شد و به تبعید و اسارت خواهند رفت.“

هزارۀ نو

¹¹ بگو: ”من آیتی برای شما هستم: چنانکه من کردم، همچنان بر ایشان واقع خواهد شد، و به تبعید و اسارت خواهند رفت.“

Persian Old Version

¹¹ بگو: من علامت برای شما هستم. به نهجی که من عمل نمودم، همچنان به ایشان کرده خواهد شد و جلای وطن شده، به اسیری خواهند رفت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹¹ بگو که آنچه کردی، نمایشگر چیزهایی است که بر سرشان خواهد آمد، چون از خانه و کاشانه‌شان بیرون رانده، به اسارت برده خواهند شد.

مژده برای عصر جدید

¹¹ به ایشان بگو آنچه تو کرده‌ای نشانه‌ای از رویدادی است که بر ایشان واقع خواهد شد. ایشان آواره و اسیر خواهند گشت.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹¹ به ایشان بگو آنچه تو کرده‌ای نشانه‌ای از رویدادی است که بر ایشان واقع خواهد شد. ایشان آواره و اسیر خواهند گشت.

حزقیال 12:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 25:11

و نِبوزَرادان، فرمانده نگهبانان، بقیه قوم را که در شهر باقیمانده بودند و آنانی را که به پادشاه پیوسته بودند و بقیه جمعیت را به اسیری برد.

۲پادشاهان 25:7

و پسران صِدقیا را پیش رویش به قتل رسانیدند و چشمان صِدقیا را کندند و او را به دو زنجیر بسته، به بابل آوردند.

اِرمیا 10:17

‌ای که در تنگی ساکن هستی، بُقچه خود را از زمین بردار!

اِرمیا 15:2

و اگر به تو بگویند ”به کجا بیرون رویم؟“، به ایشان بگو: ”خداوند چنین می‌فرماید: آنکه در خور مرگ است، به مرگ، و آنکه سزاوار شمشیر است، به شمشیر، و آنکه سزاوار قحطی است، به قحطی و آنکه لایق اسیری است، به اسیری.“

اِرمیا 52:15

نِبوزَرَدان رئیس جلادان بعضی از فقیران خلق و بقیه قوم را که در شهر باقیمانده بودند، همراه با کسانی که به پادشاه بابل پیوسته بودند، و بقیه جمعیت را به اسیری برد.

حزقیال 12:3

اما تو، ‌ای پسر انسان، اسباب رفتن به تبعید را برای خود آماده ساز. و در مقابل چشمان ایشان در وقت روز کوچ کن و از مکان خود به مکان دیگر به حضور ایشان برو، شاید بفهمند. اگر چه خاندان عصیانگر می‌باشند.

حزقیال 12:6

و در حضور ایشان آن را بر دوش خود بگذار و در تاریکی بیرون ببر و روی خود را بپوشان تا زمین را نبینی. زیرا که تو را نشانه‌ای برای خاندان اسرائیل قرار داده‌ام.»

حزقیال 4:1

«و تو نیز‌، ای پسر انسان، آجری بگیر و آن را پیش روی خود بگذار و شهر اورشلیم را بر آن حَک کن.

حزقیال 4:3

و تابه آهنین برای خود گرفته، آن را در میان خود و شهر چون دیواری آهنین بگذار و روی خود را بر آن بدار. شهر به این گونه محاصره خواهد شد و تو آن را محاصره خواهی کرد تا نشانه‌ای به جهت خاندان اسرائیل باشد.

زَکریا 3:8

پس‌، ای یِهوشَع، رئیس کاهنان، بشنو، تو و رفقایت که به حضور تو می‌نشینند، چرا که آنان مردان نشانه هستند: زیرا که اینک من خادم خود را، ”آن شاخه“ را خواهم آورد.