حزقیال 10:15 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁵ پس کروبیان صعود کردند. آنها همان موجودات زنده بودند که نزد رود خابور دیده بودم.

هزارۀ نو

¹⁵ آنگاه کروبیان صعود کردند. آنها همان موجودات زنده بودند که بر کنار نهر کِبار دیده بودم.

Persian Old Version

¹⁵ پس کروبیان صعود کردند. این همان حیوان است که نزد نهر خابور دیده بودم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

^15-17 این کروبیان همان موجوداتی بودند که در کنار رود کِبار دیده بودم. هنگامی که آنها بالهای خود را می‌گشودند و به سوی آسمان بالا می‌رفتند، چرخها نیز همراه آنها برمی‌خاستند و در کنار آنها می‌ماندند، و وقتی کروبیان می‌ایستادند، چرخها هم می‌ایستادند، چون روح آنها در چرخها نیز قرار داشت.

مژده برای عصر جدید

¹⁵ موجودات به هوا برخاستند. ایشان همان موجوداتی بودند که در کنار رود خابور دیده بودم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁵ فرشتگان نگهبان به هوا برخاستند. ایشان همان فرشتگان نگهبانی بودند که در کنار رود خابور دیده بودم.

حزقیال 10:15 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

حزقیال 1:1

و روز پنجم ماه چهارم سال سی‌ام، آنگاه که من در میان اسیران نزد رود خابور بودم، واقع شد که آسمان گشوده گردید و رویاهای خدا را دیدم.

حزقیال 1:3

کلام یهوه بر حزقیال کاهن، پسر بوزی، نزد رود خابور در سرزمین کَلدانیان نازل شد و دست خداوند در آنجا بر او بود.

حزقیال 1:5

و از میانش چیزی شبیه چهار موجود زنده پدیدار شد. ظاهر ایشان چنین بود: شبیه انسان بودند،

حزقیال 10:16

و چون کروبیان می‌رفتند، چرخها به پهلوی ایشان می‌رفت و چون کروبیان بالهای خود را برافراشته، از زمین صعود می‌کردند، چرخها نیز از کنار ایشان جدا نمی‌شد.

حزقیال 11:22

آنگاه کروبیان بالهای خود را برافراشتند و چرخها به پهلوی ایشان بود و جلال خدای اسرائیل از طرف بالا بر ایشان قرار گرفت.

حزقیال 43:3

و شبیه آن رویایی بود که دیده بودم یعنی شبیه آن رویا که در وقت آمدن من، برای ویرانی شهر دیده بودم و رویاها مثل آن رویا بود که نزد رود خابور مشاهده نموده بودم. پس به روی خود در‌افتادم.

حزقیال 8:6

و او مرا گفت: «ای پسر انسان، آیا تو آنچه را که ایشان می‌کنند، می‌بینی؟ یعنی اعمال شرم‌آور بزرگی که خاندان اسرائیل در اینجا می‌کنند تا از قُدس خود دور بشوم؟ اما باز اعمال شرم‌آور بزرگتر خواهی دید.»

هوشع 9:12

و اگر فرزندان را بپرورانند، ایشان را بی​فرزند خواهم ساخت، به حدی که انسانی نخواهد ماند. وای بر ایشان، حینی که من نیز از ایشان دور شوم.