خروج 4:11 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹¹ خداوند گفت: «کيست که زبان به انسان داد، و لال و کر و بينا و نابينا را که آفريد؟ آيا نه من که يهوه هستم؟

هزارۀ نو

¹¹ خداوند گفت: «چه کسی زبان به انسان داد؟ کیست که آدمی را گنگ یا ناشنوا می‌سازد؟ کیست که او را بینا یا نابینا می‌کند؟ آیا نه من که خداوندم؟

Persian Old Version

¹¹ خداوند گفت: «کیست که زبان به انسان داد، و گنگ و کر و بینا و نابینا را که آفرید؟ آیا نه من که یهوه هستم؟

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹¹ خداوند فرمود: «چه کسی زبان به انسان بخشیده است؟ گنگ و کر و بینا و نابینا را چه کسی آفریده است؟ آیا نه من که خداوند هستم؟

مژده برای عصر جدید

¹¹ خداوند فرمود: «چه کسی به انسان زبان داد؟ یا چه کسی او را کر و لال آفرید؟ چه کسی او را بینا و یا کور کرده است؟ آیا نه من که خداوندم؟

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹¹ خداوند به او گفت: «چه کسی به انسان زبان می‌دهد؟ یا چه کسی او را کر و لال می‌آفریند؟ چه کسی او را بینا و یا کور می‌کند؟ آیا نه من که خداوندم؟

خروج 4:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 11:7

اکنون فرود آییم و زبان ایشان را در آنجا مغشوش سازیم تا سخن یکدیگر را نفهمند.»

پیدایش 18:14

«مگر هیچ امری نزد خداوند مشکل است؟ در وقت مقرر، سال بعد همین وقت، نزد تو خواهم برگشت و سارا را پسری خواهد شد.»

مزامیر 146:8

خداوند چشمان کوران را باز می‌کند. خداوند خم شدگان را برمی‌افرازد. خداوند عادلان را دوست می‌دارد.

مزامیر 51:15

ای خداوند، لبهایم را بگشا تا زبانم سپاس تو را اعلام نماید.

مزامیر 94:9

او که گوش را غرس نمود، آیا نمی‌شنود؟ او که چشم را ساخت، آیا نمی‌بیند؟

امثال 20:12

گوش شنوا و چشم بینا، خداوند هر دو آنها را آفریده است.

اِشعیا 42:7

تا چشمان کوران را بگشایی و اسیران را از زندان و نشینندگان در ظلمت را از زندان بیرون آوری.

اِشعیا 6:7

و آن را بر دهانم گذارده، گفت که «اینک، این لبهایت را لمس کرده است؛ عصیانت رفع شده و گناهت کفاره گشته است.»

اِرمیا 1:6

آنگاه گفتم: «آه، ‌ای خداوند یهوه، اینک من سخن گفتن نمی‌دانم، چونکه جوانی بیش نیستم.»

اِرمیا 1:9

آنگاه خداوند دست خود را دراز کرده، دهان مرا لمس کرد و خداوند به من گفت: «اینک کلام خود را در دهان تو نهادم.

حزقیال 33:22

در وقت شام، قبل از رسیدن آن فراری، دست خداوند بر من آمده، دهان مرا گشود. پس چون او در وقت صبح نزد من رسید، دهانم گشوده شد و دیگر لال نبودم.

عاموس نبی 3:6

آیا بلا بر شهر وارد بیاید، و خداوند آن را نفرموده باشد؟

مَتّی 11:5

که کوران بینا می‌گردند و لنگان راه می‌روند و جذامیان پاک و کران شنوا و مردگان زنده می‌شوند و فقیران بشارت می‌شنوند؛

لوقا 1:20

و الحال تا این امور واقع نگردد، لال شده یارای حرف زدن نخواهی داشت، زیرا سخنان مرا که در وقت خود به وقوع خواهد پیوست، باور نکردی.»

لوقا 1:64

در همان وقت دهان و زبان او باز گشته، به حمد خدا پرداخت.

یوحنا 10:21

دیگران گفتند که «این سخنان دیوانه نیست. آیا دیو می‌تواند چشم کوران را باز کند؟»