خروج 21:14 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁴ ليکن اگر شخصی عمدا بر همسايه خود آيد، تا او را به حیله بکشد، آنگاه او را از قربانگاه من کشيده، به قتل برسان.

هزارۀ نو

¹⁴ اما اگر کسی علیه دیگری نقشه بکشد تا به مکر او را به قتل رساند، او را از مذبح من دور کن تا بمیرد.

Persian Old Version

¹⁴ لیکن اگر شخصی عمد بر همسایه خود آید، تا او را به مکر بکشد، آنگاه او را از مذبح من کشیده، به قتل برسان.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁴ ولی اگر شخصی، به عمد و با قصد قبلی به کسی حمله کند و او را بکشد، حتی اگر به مذبح من نیز پناه برده باشد، باید از بست بیرون کشیده، کشته شود.

مژده برای عصر جدید

¹⁴ ولی اگر کسی خشمگین شده به عمد شخص دیگری را بکشد، او باید کشته شود، حتّی اگر به قربانگاه من پناه ببرد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁴ ولی اگر کسی نقشه بکشد و به‌عمد شخص دیگری را بکُشد، او باید کشته شود، حتّی اگر به قربانگاه من پناه ببرد.

خروج 21:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 3:27

و چون ابنير به حِبرون برگشت، يوآب او را در ميان دروازه به کنار کشيد تا با او به تنهایی سخن گويد. در آنجا به خاطر خون برادرش عَسائيل ضربتی به شکم او زد که مرد.

۲پادشاهان 11:15

و یِهویاداع کاهن، فرماندهان را که سرداران فوج بودند، امر فرموده، ایشان را گفت: «او را از میان صفها بیرون کنید و هر ‌که از عقب او برود، به شمشیر کشته شود.» زیرا کاهن فرموده بود که در خانه خداوند کشته نگردد.

مزامیر 19:13

خادمت را نیز از اعمال متکبّرانه باز دار تا بر من چیره نشود؛ آنگاه بی‌عیب و از گناه بزرگ آزاد خواهم بود.

خروج 21:15

و هر ‌که پدر يا مادر خود را زند، به یقین کشته شود.

امثال 28:17

کسی ‌که متحمّل بار خون شخصی شود، به عالم مردگان می‌شتابد. مبادا کسی او را باز دارد.

اعداد 35:16

«و اگر او را به آلت آهنين زد که مرد، او قاتل است و قاتل البته کشته شود.

تثنیه 1:43

پس به شما گفتم، ليکن نشنيديد، بلکه از فرمان خداوند عصيان ورزيديد، و مغرور شده، به فراز کوه برآمديد.

تثنیه 18:22

هنگامی که نبی به اسم خداوند سخن گويد، اگر آن چيز واقع نشود و به انجام نرسد، اين امری است که خداوند نگفته است، بلکه آن نبی آن را از روی تکبّر گفته است. پس از او نترس.

تثنیه 27:24

”ملعون باد کسی ‌که همسايه خود را در پنهانی بزند.“ و تمامی قوم بگويند: ”آمين!“

عبرانیان 10:26

زیرا که بعد از پذیرفتن معرفت حقیقت اگر عمداً گناهکار شویم، دیگر قربانی گناهان باقی نیست،

۲پطرس 2:10

به ویژه آنانی که در شهوات نجاست در‌ پی جسم می‌روند و اقتدار خداوند را حقیر می‌دانند. این گستاخان و متکبّران از اهانت به بزرگان آسمانی ترسی ندارند؛