خروج 18:21 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²¹ و از ميان تمامی قوم، مردان قابل را که خداترس و مردان امين، که از رشوه نفرت کنند، جُسته، بر ايشان بگمار، تا سران هزار و سران صد و سران پنجاه و سران ده باشند.

هزارۀ نو

²¹ اما از میان همۀ قوم، مردانی قابل که خداترس، امین و متنفر از سود نامشروع باشند، جُسته بر ایشان برگمار تا رؤسای هزاره‌ها و رؤسای صدها و رؤسای پنجاه‌ها و رؤسای ده‌ها باشند.

Persian Old Version

²¹ و از میان تمامی قوم، مردان قابل را که خداترس و مردان امین، که از رشوت نفرت کنند، جستجو کرده، بر ایشان بگمار، تاروسای هزاره و روسای صده و روسای پنجاه وروسای ده باشند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²¹ در ضمن از میان همۀ قوم مردانی کاردان و خداترس و درستکار که از رشوه متنفر باشند انتخاب کن تا آنها در گروه‌های هزار نفره، صد نفره، پنجاه نفر و ده نفره داور و رهبر باشند.

مژده برای عصر جدید

²¹ امّا علاوه بر این تو باید مردان قابل و کاردان که خدا ترس و امین باشند و رشوه نگیرند از میان مردم انتخاب کنی تا رهبر گروههای هزار نفری، صد نفری، پنجاه نفری و ده نفری باشند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²¹ علاوه بر این، تو باید مردانی قابل و کاردان را که خداترس و امین هستند و رشوه نمی‌گیرند، از میان مردم انتخاب کنی تا رهبر گروه‌های هزار نفری، صد نفری، پنجاه نفری و ده نفری باشند.

خروج 18:21 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 22:12

گفت: «دست خود را بر پسر دراز مکن و به او هیچ مکن، زیرا که الان دانستم که تو از خدا می‌ترسی، چونکه پسر یگانه خود را از من دریغ نداشتی.»

پیدایش 42:18

و روز سوم یوسف به ایشان گفت: «این را بکنید و زنده باشید، زیرا من از خدا می‌ترسم:

پیدایش 47:6

سرزمین مصر پیش روی توست. در نیکوترین زمین، پدر و برادران خود را مسکن بده. در زمین جوشن ساکن بشوند. و اگر می‌دانی که در میان ایشان کسان قابل می‌باشند، ایشان را سرکاران احشام من گردان.»

۲سموئیل 18:1

و داوود قومی را که همراهش بودند، سان ديد، و سرداران هزاره و سرداران صده بر ايشان تعيين نمود.

۲سموئیل 23:3

خدای اسرائيل صحبت کرد و صخره اسرائيل مرا گفت: آنکه بر مردمان حکمرانی کند، عادل باشد و با خدا ترسی سلطنت نمايد.

۱پادشاهان 18:12

و واقع خواهد شد که چون از نزد تو رفته باشم، روح خداوند تو را به ‌جایی که نمی‌دانم، بردارد و وقتی که بروم و به اَخاب خبر دهم و او تو را نیابد، مرا خواهد کشت، حال آنکه بنده​ات از کودکی خود از خداوند می‌ترسد.

۱پادشاهان 18:3

و اَخاب عوبَدیا را که مباشر کاخ او بود، احضار نمود و عوبَدیا از خداوند بسیار می‌ترسید.

عِزرا 7:25

و تو، ‌ای عِزرا، موافق حکمت خدایت که در دست تو می‌باشد، قاضیان و داوران از همه آنانی که شرایع خدایت را می‌دانند، تعیین نما تا بر تمامی اهل ماورای رود قضاوت نمایند و آنانی را که نمی‌دانند، شما تعلیم دهید.

نِحِمیا 5:9

و گفتم: «کاری که شما می‌کنید خوب نیست. آیا نمی‌باید شما به خاطر ملامت قومهایی که دشمن ما می‌باشند، در ترس خدای ما رفتار نمایید؟

نِحِمیا 7:2

آنگاه اداره امور اورشلیم را به برادر خود حَنانی و حَنَنیا رئیس قلعه سپردم، زیرا که او مردی امین و بیشتر از اکثر مردمان خداترس بود.

ایّوب 1:1

در سرزمین عوص، مردی بود که ایوب نام داشت و آن مرد کامل و درست و خداترس بود و از بدی دوری می‌نمود.

ایّوب 29:16

برای مسکینان پدر بودم، و دعوایی را که نمی‌دانستم، تفتیش می‌کردم.

ایّوب 31:13

اگر شکایت بنده و کنیز خود را رد می کردم، هنگامی که بر من شاکی می‌شدند.

مزامیر 15:1

ای خداوند کیست که در خیمه تو فرود آید؟ و کیست که در کوه مقدّس تو ساکن گردد؟

مزامیر 15:5

نقره خود را به سود نمی‌دهد و رشوه بر بی‌گناه نمی‌گیرد. آنکه این را به‌ جا آورد تا به ابد جنبش نخواهد خورد.

خروج 17:9

و موسی به یوشَع گفت: «مردان برای ما برگزین و بيرون رفته، با عماليق بجنگ. بامدادان من عصای خدا را به ‌دست گرفته، بر قله کوه خواهم ايستاد.»

خروج 18:25

موسی مردان قابل از تمامی اسرائيل انتخاب کرده، ايشان را سران قوم ساخت؛ سران هزار و سران صد و سران پنجاه و سران ده.

امثال 28:2

از نااطاعتی اهل زمین حاکمانش بسیار می‌شوند، امّا مرد فهیم و دانا استقامتش برقرار خواهد ماند.

جامعه 12:13

پس ختم تمام امر را بشنویم: از خدا بترس و اوامر او را نگاه دار، چونکه تمامی تکلیف انسان این است.

اِشعیا 16:5

و تخت به رحمت استوار خواهد گشت و کسی بر آن به راستی در خیمه داوود خواهد نشست که داوری کند و انصاف را خواستار باشد و به جهت عدالت بشتابد.

اِشعیا 33:15

اما آنکه به صداقت رفتار نماید، و به انصاف صحبت نماید، و سود ظلم را خوار شمارد، و دست خویش را از گرفتن رشوه بیفشاند، و گوش خود را از شنیدن دسیسه‌های خونریزانه باز دارد، و چشمان خود را از دیدن بدی‌ها فرو بندد؛

اِشعیا 59:4

کسی به عدالت دعوی نمی‌کند و هیچ کس به صداقت داوری نمی‌نماید. به بطالت توکل دارند و به دروغ صحبت می‌نمایند. به ظلم حامله شده، شرارت را می‌زایند.

اِرمیا 5:1

در کوچه‌های اورشلیم گردش کرده، ببینید و بفهمید، و در چهارسوهایش تفتیش نمایید که آیا کسی را که به انصاف عمل نماید، و خواستار راستی باشد، توانید یافت تا من آن را بیامرزم؟

حزقیال 18:8

و نقد را به سود ندهد و ربا نگیرد، بلکه دست خود را از ستم برداشته، انصاف حقیقی را در میان مردمان اجرا دارد،

حزقیال 22:12

و در میان تو به جهت ریختن خون رشوه خوردند و سود و ربا گرفتند. و تو مال همسایه خود را به زور غصب کردی و مرا فراموش نمودی. سخن خداوند یهوه این است.

زَکریا 7:9

«یهوه صِبایوت امر فرموده، چنین می‌گوید: به راستی داوری نمایید و با یکدیگر مهربان و رحیم باشید.

زَکریا 8:16

و این است کارهایی که باید بکنید: با یکدیگر راست گویید و در دروازه‌های خود انصاف را به عمل آورید و به جهت صلح داوری نمایید.

اعداد 1:16

اينانند دعوت‌شدگان جماعت و سروران قبایل پدران ایشان و رئیسان هزاره‌های اسرائيل.

اعداد 1:4

و همراه شما يک نفر از هر قبیله باشد که هر يک رئيس خاندان پدرش باشد.

اعداد 10:4

و چون يکی را بنوازند، سروران و رئیسان طوایف اسرائيل نزد تو جمع شوند.

لوقا 18:2

پس گفت که «در شهری یک قاضی بود که نه ترس از خدا و نه باکی از انسان می‌داشت.

لوقا 18:4

قاضی تا مدّتی به وی اعتنا ننمود و لکن بعد از آن با خود گفت: 'هرچند از خدا نمی‌ترسم و از مردم باکی ندارم،

اعمال رسولان 20:33

نقره یا طلا یا لباس کسی را طمع نورزیدم،

اعمال رسولان 6:3

بنابراین ای برادران، هفت نفر نیکنام و پر از روح‌القدس و حکمت را از میان خود انتخاب کنید تا ایشان را بر این مهم بگماریم.

تثنیه 22:18

پس مشايخ آن شهر آن مرد را گرفته، تنبيه کنند.

۱تیموتائوس 3:3

نه میگسار یا خشن، بلکه حلیم و نه جنگجو و نه پول‌دوست.

یوشع 22:14

و با او ده رئيس، يعنی يک رئيس از هر خاندان پدران از تمامی قبایل اسرائیل را که هر يکی از ايشان رئيس خاندان پدران ايشان از طایفه‌های قوم اسرائیل بودند.

۱سموئیل 8:12

و ايشان را سرداران هزاره و سرداران پنجاهه برای خود خواهد ساخت. بعضی را برای شيار کردن زمينش و درويدن محصولش و ساختن لوازم جنگش و لوازم ارابه‌هايش تعيين خواهد نمود.

۱سموئیل 8:3

اما پسرانش به راه او رفتار نمی‌نمودند، بلکه در ‌پی سود رفته، رشوه می‌گرفتند و داوری را منحرف می‌ساختند.