خروج 1:14 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁴ و جانهای ايشان را به کار سخت، به گِل‌کاری و خشت سازی و هر گونه کار صحرايی تلخ می‌نمودند و هر خدمتی که بر ايشان می​نهادند، به ظلم می‌بود.

هزارۀ نو

¹⁴ آنها با تحمیل کارهای طاقت‌فرسا چون خشت زدن و ملاط ساختن و هر نوع کار دیگر در مزارع، زندگی را به کام بنی‌اسرائیل تلخ می‌کردند. ایشان در هر کارِ اجباری که بر دوش بنی‌اسرائیل می‌نهادند با ایشان بی‌رحمانه رفتار می‌کردند.

Persian Old Version

¹⁴ و جانهای ایشان را به بندگی سخت، به گل کاری وخشت سازی و هر گونه عمل صحرایی، تلخ ساختندی. و هر خدمتی که بر ایشان نهادندی به ظلم میبود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁴ به طوری که قوم اسرائیل از عذاب بردگی جانشان به لب رسید، چون مجبور بودند در بیابان کارهای طاقت‌فرسا انجام دهند و برای ساختن آن شهرها، خشت و گل تهیه کنند.

خروج 1:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 15:13

آنگاه خداوند به اَبرام گفت: «یقین بدان که نسل تو در زمینی که از آنِ ایشان نباشد، غریب خواهند بود و آنها را بندگی خواهند کرد و آنها چهارصد سال ایشان را تحت ستم خواهند داشت.

۱پادشاهان 12:14

و موافق مشورت جوانان ایشان را خطاب کرده، گفت: «پدرم یوغ شما را سنگین ساخت، اما من یوغ شما را زیاده خواهم گردانید. پدرم شما را به شلاق تنبیه می‌نمود، اما من شما را به عقربها تنبیه خواهم کرد.»

مزامیر 129:1

چه بسیار از طفولیّتم مرا اذیّت رسانیدند. اسرائیل الان بگوید:

مزامیر 68:13

اگر چه در آغلها خوابیده بودید، لیکن مثل بالهای فاخته شده‌اید که به نقره پوشیده است و پرهایش به طلای سرخ.

مزامیر 81:6

«دوش او را از بار سنگین آزاد ساختم و دستهای او از سبد رها شد.

خروج 1:11

پس سرکارگران بر ايشان گماشتند، تا ايشان را به‌ کارهای دشوار ذليل سازند و برای فرعون شهرهای انبار، يعنی فيتوم و رَمِسيس را بنا کردند.

خروج 1:13

پس قوم اسرائیل را به بردگی به کار گرفتند.

خروج 1:15

پس از آن پادشاه مصر به قابله‌های عبرانی که يکی را شِفره و ديگری را فوعه نام بود، امر کرده،

خروج 2:23

و واقع شد بعد از روزهای بسيار پادشاه مصر بمُرد. قوم اسرائیل به سبب بندگی ناله سر داده، فریاد برآوردند و ناله ايشان به سبب بندگی نزد خدا برآمد.

خروج 20:2

«من هستم يهوه، خدای تو، که تو را از سرزمين مصر و از خانه بندگی بيرون آوردم.

خروج 6:9

و موسی قوم اسرائیل را به این صورت گفت، ليکن به سبب تنگی روح و سختی خدمت، به او گوش ندادند.

امثال 28:15

حاکم شریر بر قوم مسکین، مثل شیر غرنده و خرس گردنده است.

اِشعیا 10:24

بنابراین خداوند، یهوه صِبایوت، چنین می‌گوید: «ای قوم من که در صَهیون ساکنید، از آشور مترسید، اگر‌چه شما را به چوب بزند و عصای خود را مثل مصریان بر شما بلند نماید.

اِشعیا 14:6

آنکه قومها را به خشم بی‌وقفه می‌زد و بر ملتها به غضب با جفای بی​حد حکمرانی می‌نمود،

اِشعیا 51:23

و آن را به ‌دست آنانی که بر تو ستم می‌نمایند، می‌گذارم که به‌ جان تو می گویند: ”خم شو تا از تو بگذریم“، و تو پشت خود را مثل زمین می‌سازی و مانند کوچه، تا بر تو بگذرند.»

اِشعیا 52:5

اما الان خداوند می‌گوید: «در اینجا مرا چه‌ کار است که قوم من مفت گرفتار شده‌اند.» و خداوند می‌گوید: «آنانی که بر ایشان تسلط دارند، مسخره می‌کنند و به نام من هر روز اهانت می‌شود.

اِشعیا 58:6

مگر روزه‌ای که من می‌پسندم این نیست که بندهای شرارت را بگشایید و گره‌های یوغ را باز کنید و مظلومان را آزاد سازید و هر یوغ را بشکنید؟

لاویان 25:43

بر او به سختی حکم مران و از خدای خود بترس.

لاویان 25:46

و ایشان را بعد از خود برای پسران خود واگذارید، تا ملک موروثی باشند و ایشان را تا به ابد جزو اموال سازید. و اما در خصوص برادران شما از قوم اسرائیل، هیچ کس بر برادر خود سخت حکم مراند.

لاویان 25:53

مثل کارگر روزمزدی که سال به سال اجیر باشد، نزد او بماند، و در نظر تو به سختی بر وی حکم مراند.

میکاه 3:3

کسانی که گوشت قوم مرا می‌خورند، و پوست ایشان را از تن ایشان می‌کنند، و استخوانهای ایشان را خُرد کرده، آنها را گویی در دیگ و مثل گوشت در پاتیل می‌ریزند.

ناحوم 3:14

برای محاصره ات آب بیاور. قلعه‌های خود را استوار ساز. به گل داخل شو و مَلاط را پا بزن و کوره آجر پزی را مرمت نما.

اعداد 20:15

اینکه پدران ما به مصر آمدند و مدت مديدی در مصر ساکن می‌بوديم، و مصريان با ما و با پدران ما، به بدی رفتار نمودند.

اعمال رسولان 7:19

او با قوم ما حیله نموده، اجداد ما را ذلیل ساخت تا فرزندان خود را بیرون انداختند تا زنده نمانند.

اعمال رسولان 7:34

به یقین مشقّت قوم خود را که در مصرند، دیدم و ناله ایشان را شنیدم و برای رهانیدن ایشان نزول فرمودم. اکنون بیا تا تو را به مصر فرستم.'

تثنیه 26:6

اما مصريان با ما بدرفتاری نموده، ما را ذليل ساختند، و بندگی سخت بر ما نهادند.

تثنیه 4:20

ليکن خداوند شما را گرفته، از کوره آهن از مصر بيرون آورد تا برای او قوم ميراث باشيد، چنانکه امروز هستيد.

روت 1:20

نِعومی به ايشان گفت: «مرا نِعومي مخوانيد، بلکه مرا مارا بخوانيد، زيرا قادر مطلق به من مرارت سخت رسانيده است.