اِستر 8:3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³ و اِستر بار دیگر به پادشاه عرض کرد و نزد پایهای او افتاده، بگریست و از او التماس نمود که قصد شوم هامان اَجاجی و دسیسه‌ای را که برای یهودیان کرده بود، باطل کند.

هزارۀ نو

³ اِستر بار دیگر با پادشاه سخن گفت و به پاهای وی افتاده، بگریست و به او التماس کرد که قصد شوم هامانِ اَجاجی و دسیسه‌ای را که علیه یهودیان چیده بود، باطل کند.

Persian Old Version

³ و استر بار دیگر به پادشاه عرض کرد و نزد پایهای او افتاده، بگریست و از اوالتماس نمود که شر هامان اجاجی و تدبیری را که برای یهودیان کرده بود، باطل سازد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ استر بار دیگر نزد پادشاه رفت و خود را به پای او انداخته، با گریه درخواست نمود حکمی که هامان در مورد کشتار یهودیان داده بود، لغو شود.

مژده برای عصر جدید

³ استر برای بار دوم بر پاهای پادشاه افتاد و با گریه و زاری از پادشاه درخواست کرد تا نقشهٔ شوم هامان اجاجی علیه یهودیان را متوقّف سازد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ اِستر دوباره بر پای‌های پادشاه افتاد و با گریه و زاری از پادشاه درخواست کرد تا نقشۀ شوم هامان اَجاجی علیه یهودیان را متوقّف سازد.

اِستر 8:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 4:27

و چون نزد مرد خدا به کوه رسید، به پایهایش چسبید. جیحَزی نزدیک آمد تا او را دور کند، اما مرد خدا گفت: «او را واگذار، زیرا که جانش در وی تلخ است و خداوند این را از من مخفی داشته، مرا خبر نداده است.»

اِستر 3:1

بعد از این وقایع، اَخَشورُش پادشاه، هامان پسر هَمِداتای اَجاجی را ارتقا بخشیده، به مقامی والا رسانید و تخت او را از تمامی سرانی که با او بودند، بالاتر گذاشت.

اِستر 7:4

زیرا که من و قومم فروخته شده‌ایم که هلاک و نابود و تلف شویم و اگر به غلامی و کنیزی فروخته می‌شدیم، سکوت می‌نمودم با آنکه مصیبت ما در قیاس با ضرر پادشاه هیچ است.»

اِستر 8:2

و پادشاه انگشتر خود را که از هامان گرفته بود بیرون کرده، به مُردِخای داد و اِستر مُردِخای را بر خانه هامان گماشت.

اِستر 8:4

پس پادشاه چوگان طلا را به سوی اِستر دراز کرد و اِستر برخاسته، به حضور پادشاه ایستاد

اِشعیا 38:2

آنگاه حِزِقیا روی خود را به سوی دیوار برگردانیده، نزد خداوند دعا نمود،

هوشع 12:4

با فرشته مجاهده نموده، چیره شد. گریان شده، نزد او التماس نمود. در بِیت‌ئیل با او ملاقات کرد، و خدا در آنجا با ما سخن گفت.

عبرانیان 5:7

و او در دوران بشریّت خود، چونکه با فریاد شدید و اشکها نزد او که به رهانیدنش از مرگ قادر بود، التماس و دعای بسیار کرد و به‌ خاطر تقوای خویش مستجاب گردید،

۱سموئیل 25:24

و نزد پايهايش افتاده، گفت: «ای آقايم، اين تقصير بر من باشد و کنيزت در گوش تو سخن بگويد، و سخنان کنيز خود را بشنو.