جامعه 8:8 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁸ کسی نیست که بر روح تسلط داشته باشد تا روح خود را نگاه دارد و کسی بر روز مرگ تسلط ندارد؛ و در وقت جنگ مرخصی نیست و شرارت صاحبش را نجات نمی‌دهد.

هزارۀ نو

⁸ هیچ انسانی را بر روح قدرت نیست تا آن را باقی نگاه دارد، و نه هیچ‌کس را بر روز مرگ خویش سُلطه‌ای. چنانکه در زمان جنگ مرخصی نیست، شرارت نیز صاحبان خود را رها نخواهد کرد.

Persian Old Version

⁸ کسی نیست که بر روح تسلطداشته باشد تا روح خود را نگاه دارد و کسی برروز موت تسلط ندارد؛ و در وقت جنگ مرخصی نیست و شرارت صاحبش را نجات نمی دهد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁸ او قادر نیست از مرگ فرار کند و یا مانع فرا رسیدن روز مرگش بشود. مرگ جنگی است که از آن رهایی نیست و هیچ‌کس نمی‌تواند با حیله و نیرنگ، خود را از آن نجات دهد.

مژده برای عصر جدید

⁸ کسی نمی‌داند که چه روزی مرگ او فرا می‌رسد و نمی‌تواند مرگ خود را به تعویق بیندازد و یا از اجل خود فرار کند. مرگ، جنگی است که از آن گریزی نیست و هیچ‌کسی نمی‌تواند با فریب و حیله خود را از آن برهاند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁸ هیچ‌کس نمی‌داند که چه روزی مرگ او فرا می‌رسد و نمی‌تواند روز مرگ خود را به تعیین کند؛ همان‌طور که سرباز نمی‌تواند از جنگ بگریزد، هیچ شریری نمی‌تواند با شرارت خود را نجات دهد.

جامعه 8:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 14:14

زيرا ما بايد به یقین بميريم و مثل آب هستيم که به زمين ريخته شود و آن را نتوان جمع کرد. لیکن خدا جان را نمی‌گيرد، بلکه تدبيرها می‌کند تا آواره شده‌ای از او همچنان آواره نشود.

۲پادشاهان 7:15

پس از پی ایشان تا اُردن رفتند و اینک تمامی راه از لباس و ظروفی که اَرامیان از عجله خود انداخته بودند، پر بود. پس قاصدان برگشته، پادشاه را آگاه ساختند.

ایّوب 14:5

چونکه روزهای انسان مقدر است و شماره ماههایش نزد توست و حدی از برایش گذاشته‌ای که از آن تجاوز نتواند نمود.

ایّوب 34:14

اگر او دل خود را به وی مشغول سازد، اگر روح و نفس خویش را نزد خود باز گیرد،

مزامیر 89:48

کدام آدمی زنده است که مرگ را نخواهد دید؟ و جان خویش را از دست قبر خلاص خواهد ساخت؟ سلاه.

مزامیر 9:17

شریران به عالم مردگان خواهند برگشت و همه ملّتهایی که خدا را فراموش می‌کنند،

امثال 12:3

انسان از بدی استوار نمی‌شود، امّا ریشه عادلان جنبش نخواهد خورد.

امثال 14:32

شریر از شرارت خود به زیر افکنده می‌شود، امّا مرد عادل را در مرگ نیز پناهی هست.

جامعه 3:21

کیست که بداند روح انسان به بالا می‌رود، یا روح حیوان به قعر زمین؟

جامعه 8:13

اما برای شریر سعادتمندی نخواهد بود و مثل سایه، عمر دراز نخواهد کرد، چونکه از خدا نمی‌ترسد.

جامعه 9:12

چونکه انسان نیز وقت خود را نمی‌داند. مثل ماهیانی که در تور سخت گرفتار و گنجشکانی که در دام گرفته می‌شوند، همچنان آدمیان به وقت مصیبت، آنگاه که بر ایشان ناگهان بیفتد، گرفتار می‌گردند.

اِشعیا 28:15

از آنجا که گفته‌اید: «با مرگ عهد بسته‌ایم، و با عالم مردگان همداستان شده‌ایم، پس چون شلاق مرگبار بگذرد، به ما نخواهد رسید، زیرا که دروغها را پناهگاه خود نمودیم و خویشتن را زیر حیله پوشیده ساختیم.»

اِشعیا 28:18

و عهد شما با مرگ پوچ خواهد شد و پیمانتان با عالم مردگان ثابت نخواهد ماند و چون شلاق شدید بگذرد، شما از آن پایمال خواهید شد.

اِشعیا 47:10

زیرا که بر شرارت خود اعتماد نموده، گفتی: ”کسی نیست که مرا بیند.“ و حکمت و علم تو، تو را گمراه ساخت و در دل خود گفتی: ”من هستم و غیر از من دیگری نیست.“

۱قرنتیان 15:43

در ذلّت کاشته می‌گردد و در جلال برمی‌خیزد؛ در ضعف کاشته می‌شود و در قوت برمی‌خیزد؛

۲قرنتیان 13:4

زیرا هرگاه از ضعف مصلوب گشت، لیکن از قوت خدا زندگی می‌کند. چونکه ما نیز در وی ناتوان هستیم، لیکن با او از قوت خدا که به سوی شما است، زندگی خواهیم کرد.

عبرانیان 9:27

و چنانکه مردم را یک بار مُردن و بعد از آن جزا یافتن تعیین شده است،