جامعه 7:14 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁴ در روز سعادتمندی شادمان باش ، و در روز مصیبت دقت کن. زیرا خدا این را همچون آن قرار داد که انسان هیچ‌ چیز را که بعد از او خواهد شد، درنیابد.

هزارۀ نو

¹⁴ در روز سعادتمندی، شادمان باش و در روز مصیبت، تأمل نما: زیرا که این را نیز همچون آن دیگر خدا ساخته است، و آدمی نمی‌تواند در‌یابد که بعد از او چه خواهد شد.

Persian Old Version

¹⁴ در روز سعادتمندی شادمان باش و درروز شقاوت تامل نما زیرا خدا این را به ازاء آن قرار داد که انسان هیچچیز را که بعد از او خواهدشد دریافت نتواند کرد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁴ پس وقتی سعادت به تو روی می‌آورد شادی کن و هنگامی که سختیها به تو هجوم می‌آورند بدان که خداوند هم خوشی می‌دهد و هم سختی و انسان نمی‌داند در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.

مژده برای عصر جدید

¹⁴ در وقت خوشبختی خوش باشید و هنگام سختی به یاد آورید که خوبی و بدی از جانب خداست و شما نمی‌دانید که بعد از آن چه اتّفاقی رخ خواهد داد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁴ و در زمان سختی این را به یاد داشته باش که موفّقیّت و سختی را خدا معیّن کرده است، و انسان نمی‌داند بعد از او چه اتّفاقی رخ خواهد داد.

جامعه 7:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 8:47

پس اگر ایشان در زمینی که در آن اسیر باشند، به خود آمده، بازگشت نمایند و در زمین اسیری خود نزد تو التماس نموده، گویند که ”گناه کرده، و عصیان ورزیده، و شریرانه رفتار نموده‌ایم“،

ایّوب 2:10

ایوب او را گفت: «مثل یکی از زنان ابله سخن می‌گویی! آیا نیکویی را از خدا بیابیم و بدی را نیابیم؟» در این همه، ایوب به لبهای خود گناه نکرد.

مزامیر 119:71

مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تا مقررّات تو را بیاموزم.

مزامیر 40:3

و سرودی تازه در دهانم گذارد یعنی حمد خدای ما را. بسیاری چون این را بینند ترسان شده، بر خداوند توکّل خواهند کرد.

جامعه 10:14

احمق سخنان بسیار می گوید، اما انسان آنچه را که واقع خواهد شد نمی‌داند، و کیست که او را از آنچه بعد از وی واقع خواهد شد، آگاه سازد؟

جامعه 11:9

‌ای جوان، در زمان جوانی خود شادمان باش و در روزهای جوانی‌ات دلت تو را خوش سازد و در راههای دلت و در پیروی از هر آنچه می‌بینی، گام بردار، لیکن بدان که به خاطر این همه خدا تو را به محاکمه خواهد آورد.

جامعه 12:13

پس ختم تمام امر را بشنویم: از خدا بترس و اوامر او را نگاه دار، چونکه تمامی تکلیف انسان این است.

جامعه 12:8

”معلم“ می‌گوید: «پوچی کامل؛ همه ‌چیز پوچ است.»

جامعه 3:22

پس دیدم که برای آدمی چیزی بهتر از این نیست که از کارهای خود شادمان باشد، چونکه نصیبش همین است. و کیست که او را باز آورد تا آنچه را که بعد از او واقع خواهد شد، مشاهده نماید؟

جامعه 3:4

وقتی برای گریه و وقتی برای خنده. وقتی برای ماتم و وقتی برای رقص.

جامعه 5:17

تمامی روزهای خود را در تاریکی خوراک می‌خورد، با سرخوردگی فراوان و بیماری و خشم.

جامعه 8:7

زیرا آنچه را که واقع خواهد شد، او نمی‌داند؛ و کیست که او را خبر دهد که چه خواهد شد؟

جامعه 9:7

پس رفته، نان خود را به شادی بخور و شراب خود را به خوشدلی بنوش، چونکه خدا اعمال تو را از قبل، قبول فرموده است.

اِشعیا 26:11

‌ای خداوند دست تو برافراشته شده است، اما نمی بینند. لیکن چون غیرت تو را برای قوم ملاحظه کنند، خجل خواهند شد. و آتش نیز دشمنانت را فرو خواهد برد.

اِشعیا 42:25

بنابراین شدت غضب خود و شدت جنگ را بر ایشان ریخت و آن ایشان را از هر طرف مشتعل ساخت و ندانستند و ایشان را سوزانید، اما تفکر ننمودند.

اِرمیا 23:20

غضب خداوند تا مقاصد دل او را به جا نیاورد و به انجام نرساند، برنخواهد گشت. در روزهای آخر این را نیکو خواهید فهمید.

سوگنامه 3:38

آیا از فرمان خدای متعال هم بدی و هم نیکویی صادر نمی‌شود؟

میکاه 6:9

صدای خداوند به شهر ندا می‌دهد - حکمت، ترسیدن از اسم توست: «عصا و تعیین کننده آن را بشنوید.

مَتّی 9:13

لکن رفته، معنی این را درک کنید که 'رحمت می‌خواهم، نه قربانی.' زیرا نیامده‌ام تا عادلان را، بلکه گناهکاران را به توبه دعوت نمایم.» (متّی 9‏:14‏-17؛ مَرقُس 2‏:18‏-28؛ لوقا 5‏:33‏-39)

اعمال رسولان 14:22

و دلهای شاگردان را تقویت داده، پند می‌دادند که در ایمان ثابت بمانند و اینکه «با مصیبتهای بسیار می‌باید داخل پادشاهی خدا گردیم.»

تثنیه 26:11

و تو با لاوی و غريبی که در ميان تو باشد از تمامی نيکويی که يهوه خدايت، به تو و به خاندانت بخشيده است، شادی خواهی نمود.

تثنیه 28:47

«از اين جهت که يهوه خدای خود را به شادمانی و خوشی دل برای فراوانی همه ‌چيز عبادت ننمودي.

تثنیه 8:3

و او تو را خوار و زبون ساخت و گرسنه گذاشت و مَنّا را به تو خورانيد که نه تو آن را می‌دانستی و نه پدرانت می‌دانستند، تا تو را بياموزاند که انسان تنها به نان زنده نیست، بلکه به هر کلمه‌ای که از دهان خداوند صادر شود، انسان زنده می‌شود.

تثنیه 8:5

پس در دل خود فکر کن که به طوری که پدر، پسر خود را انضباط می‌بخشد، يهوه خدايت تو را انضباط بخشیده است.

یعقوب 5:13

اگر کسی از شما مبتلای بلایی باشد، دعا بنماید و اگر کسی خوشحال باشد، سرود بخواند.