جامعه 4:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ پس من برگشته، تمامی ظلمهایی را که زیر آفتاب کرده می‌شود، ملاحظه کردم. و اینک اشکهای مظلومان و برای ایشان تسلی دهنده‌ای نبود! و قدرت نزد جفاکنندگان ایشان بود، اما برای ایشان تسلی دهنده‌ای نبود!

هزارۀ نو

¹ دیگر بار نگریستم و همۀ ظلمهایی را که زیر آفتاب می‌شود، دیدم: اینک اشکهای مظلومان، و تسلی‌دهنده‌ای برای ایشان نبود؛ قدرت نزد کسانی بود که بر ایشان ظلم روا می‌داشتند، اما ایشان را تسلی‌دهنده‌ای نبود.

Persian Old Version

¹ پس من برگشته، تمامی ظلمهایی را که زیرآفتاب کرده میشود، ملاحظه کردم. واینک اشکهای مظلومان و برای ایشان تسلی دهندهای نبود! و زور بطرف جفاکنندگان ایشان بود اما برای ایشان تسلی دهندهای نبود!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ سپس ظلمهایی را که در زیر این آسمان می‌شد مشاهده کردم. اشکهای مظلومانی را دیدم که فریادرسی نداشتند. قدرت در دست ظالمان بود و کسی نبود که به داد مظلومان برسد.

مژده برای عصر جدید

¹ آنگاه دوباره در مورد ظلم و ستمی که در این جهان جریان دارد، فکر کردم. مردم مظلوم را دیدم که اشک می‌ریزند، امّا هیچ‌کس آنها را تسلّی نمی‌دهد. کسی به دادشان نمی‌رسد، چون کسانی‌که بر آنها جفا می‌کنند دارای زور و قدرت هستند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ آنگاه در مورد ظلم و ستمی که در زیر آفتاب جریان دارد، فکر کردم. مردم مظلوم را دیدم که اشک می‌ریزند، امّا هیچ‌کس آن‌ها را تسلّی نمی‌داد و کسی به دادشان نمی‌رسید، چون کسانی‌ که بر آن‌ها جفا می‌کردند، دارای زور و قدرت هستند.

جامعه 4:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 16:4

من نیز مثل شما می‌توانستم بگویم، اگر جان شما در جای جان من می‌بود، و سخنها به ضد شما ترتیب دهم، و سر خود را بر شما بجنبانم،

ایّوب 35:9

از زیادی ظلمها فریاد برمی‌آورند و از دست نیرومندان التماس می‌کنند،

ایّوب 6:29

برگردید و بی‌انصافی نباشد، برگردید، زیرا حقانیت من مطرح است.

ایّوب 9:24

جهان به ‌دست شریران داده شده است و روی حاکمانش را می‌پوشاند. پس اگر چنین نیست، کیست که می‌کند؟

مزامیر 12:5

خداوند می‌گوید: «به خاطر غارت مسکینان و ناله فقیران، الآن برمی‌خیزم و او را در نجاتی که برای آن آه می‌کشد، برپا خواهم داشت».

مزامیر 142:4

به طرف راست نگاه کن و ببین که کسی نیست که مرا بشناسد. پناهگاه برای من نابود شد. کسی نیست که در فکر جان من باشد.

مزامیر 142:5

نزد تو، ‌ای خداوند، فریاد کردم و گفتم که «تو پناهگاه و سهم من در زمین زندگان هستی.»

مزامیر 42:3

اشکهایم روز و شب نان من می‌بود، چون تمامی روز مرا می‌گفتند: «خدای تو کجاست؟»

مزامیر 42:9

به خدا گفته‌ام: «ای صخره من، چرا مرا فراموش کرده‌ای؟» چرا به خاطر ظلم دشمن ماتم‌کنان بروم؟

مزامیر 69:20

اهانت، دل مرا شکسته است و به شدّت بیمار شده‌ام. انتظار شفقت کننده کشیدم، ولی نبود و برای تسلّی دهندگان، امّا نیافتم.

مزامیر 69:21

مرا برای خوراک زردآب دادند و چون تشنه بودم، مرا سرکه نوشانیدند.

مزامیر 80:5

نان ماتم را به ایشان می‌خورانی و اشکهای بی‌اندازه به ایشان می‌نوشانی.

خروج 1:16

گفت: «چون قابله‌گری برای زنان عبرانی بکنيد، نوزادان را بر سنگ زادگاه نگاه کنيد؛ اگر پسر باشد، او را بکشيد و اگر دختر بود، زنده بماند.»

خروج 1:22

و فرعون قوم خود را امر کرده، گفت: «هر پسری که زاييده شود، به رود نیل اندازيد. اما دختران را زنده نگاه داريد.

امثال 19:7

همه برادران مرد فقیر از او نفرت دارند، چقدر بیشتر، دوستانش از او دور می‌شوند؛ التماس کنان از عقبشان می رود، و نیستند.

امثال 28:3

مرد رئیس که بر مسکینان ظلم می‌کند، مثل باران است که سیلان کرده، خوراک باقی نگذارد.

امثال 29:2

چون عادلان افزوده گردند، قوم شادی می‌کنند، امّا چون شریران تسلّط یابند، مردم ناله می‌نمایند.

جامعه 3:16

و نیز زیر آفتاب دیدم که در جایگاه عدالت، ظلم است و در مکان انصاف، شرارت.

جامعه 5:8

اگر ظلم را بر فقیران، و پایمال شدن انصاف و عدالت را در کشوری بینی، از این امر متعجب مباش، زیرا آنکه بالاتر از بالا است ملاحظه می‌کند و خدای متعال فوق ایشان است.

جامعه 7:7

به درستی که ظلم، مرد حکیم را جاهل می‌گرداند، و رشوه، دل را فاسد می‌سازد.

جامعه 8:9

این همه را دیدم و دل خود را بر هر عملی که زیر آفتاب کرده شود، مشغول ساختم، و دیدم که انسان بر انسان به جهت ضررش حکمرانی می‌کند.

اِشعیا 5:7

زیرا که تاکستان یهوه صِبایوت خاندان اسرائیل است و مردان یهودا نهال شادمانی او می‌باشند. او برای انصاف انتظار کشید و اینک خونریزی! برای عدالت، و اینک ناله و فریاد!

اِشعیا 51:23

و آن را به ‌دست آنانی که بر تو ستم می‌نمایند، می‌گذارم که به‌ جان تو می گویند: ”خم شو تا از تو بگذریم“، و تو پشت خود را مثل زمین می‌سازی و مانند کوچه، تا بر تو بگذرند.»

اِشعیا 59:7

پایهای ایشان برای بدی دوان و به جهت ریختن خون بی‌گناهان شتابان است. افکار ایشان افکار شرارت است و در راههای ایشان ویرانی و خرابی است.

اِرمیا 16:7

و برای شخص سوگوار نان را پاره نخواهند کرد تا ایشان را برای مردگان تسلی نمایند و کاسه سوگواری را با ایشان برای پدر یا مادر ایشان هم نخواهند نوشید.

سوگنامه 1:16

به خاطر این چیزها گریه می‌کنم. از چشم من، از چشم من اشک می‌ریزد، زیرا تسلی دهنده و تازه کننده جانم از من دور است. پسرانم هلاک شده‌اند، زیرا که دشمن، غالب آمده است.

سوگنامه 1:17

صَهیون دستهای خود را دراز می‌کند، اما برایش تسلی دهنده‌ای نیست. یهوه درباره یعقوب امر فرموده است که مجاورانش دشمن او بشوند، پس اورشلیم در میان آنها کثیف گردیده است.

سوگنامه 1:2

شبانگاه زارزار گریه می‌کند، و اشکهایش بر گونه‌هایش می‌باشد. از تمامی عاشقانش برای او تسلی دهنده‌ای نیست. همه دوستانش به او خیانت ورزیده، دشمن او شده‌اند.

سوگنامه 1:9

نجاست او در دامنش می‌باشد و آخرت خویش را به یاد نمی‌آورد. و به طوری عجیب پست گردیده، برای وی تسلی دهنده‌ای نیست. «ای یهوه، فلاکتم را ببین، زیرا که دشمن پیروز گشته است!»

عاموس نبی 3:10

زیرا خداوند می‌گوید: «آنانی که ظلم و غارت را در قصرهای خود ذخیره می‌کنند، راست‌کرداری را نمی‌دانند.»

عاموس نبی 3:9

بر قصرهای اَشدود، و بر قصرهای سرزمین مصر ندا کنید و بگویید: «بر کوه‌های سامره جمع شوید و ملاحظه نمایید که چه آشوبهای بزرگ در وسط آن و چه ظلمها در میانش واقع شده است.»

مَلاکی 2:13

و این را نیز بار دیگر به عمل آورده‌اید که قربانگاه خداوند را با اشکها و گریه و ناله پوشانیده‌اید و از این جهت هدیه را باز منظور نمی‌دارد و آن را از دست شما مقبول نمی فرماید.

مَلاکی 3:18

و شما برگشته، در میان عادلان و شریران و در میان کسانی که خدا را خدمت می‌نمایند و کسانی که او را خدمت نمی‌نمایند، تشخیص خواهید داد.

مَلاکی 3:5

و من برای داوری نزد شما خواهم آمد و به ضد جادوگران و زناکاران و آنانی که قسم دروغ می‌خورند و کسانی که بر مزدور در مزدش و بیوه‌زنان و یتیمان ظلم می‌نمایند و غریب را از حق خودش دور می سازند و از من نمی ترسند، به زودی شهادت خواهم داد. سخن یهوه صِبایوت این است.

مَتّی 26:56

لیکن این همه شد تا کتب انبیا به انجام رسد.» در آن وقت همه شاگردان او را واگذارده فرار کردند. (متّی 26‏:57‏-68؛ مَرقُس 14‏:53‏-65؛ یوحنا 18‏:12 و 13 و 19‏-24)

تثنیه 28:33

ميوه زمينت و مشقت تو را قومی که نشناخته‌ای، خواهند خورد، و هميشه فقط تحت ظلم و ستم خواهی بود.

تثنیه 28:48

پس دشمنانت را که خداوند بر تو خواهد فرستاد، در گرسنگی و تشنگی و برهنگی و احتياج همه‌ چيز خدمت خواهی نمود، و يوغ آهنين بر گردنت خواهد گذاشت تا تو را هلاک سازد.

یعقوب 5:4

اینک مزد عمله‌هایی که کشتزارهای شما را درو کرده‌اند و شما آن را به فریب نگاه داشته‌اید، فریاد برمی‌آورد و ناله‌های دروگران، به گوشهای خداوند لشکرها رسیده است.

داوران 4:3

آنگاه قوم اسرائیل نزد خداوند فرياد برآوردند، زيرا که او را نهصد ارابه آهنين بود و بر قوم اسرائیل بيست سال بسيار ظلم می‌کرد.