جامعه 2:18 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁸ پس، از تمامی مشقت خود که زیر آسمان کشیده بودم، بیزار شدم، از این جهت که باید آن را به کسی ‌که بعد از من می‌آمد، به جا می‌گذاشتم.

هزارۀ نو

¹⁸ بنابراین، از تمامی محنتی که زیر آفتاب می‌کشیدم بیزار گشتم، زیرا می‌بایست آن را برای کسی که پس از من می‌آمد، به جا می‌گذاشتم.

Persian Old Version

¹⁸ پس تمامی مشقت خود را که زیر آسمان کشیده بودم مکروه داشتم از اینجهت که باید آن را به کسیکه بعد از من بیاید واگذارم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁸ از چیزهایی که در زیر آسمان برایشان زحمت کشیده بودم، بیزار شدم، زیرا می‌بایست تمام آنها را برای جانشین خود به جا بگذارم،

مژده برای عصر جدید

¹⁸ از تمام زحماتی که در این دنیا کشیده بودم بیزار شدم، زیرا می‌دانم که باید همهٔ آنها رابرای جانشین خود واگذارم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁸ از تمام زحماتی که در زیر آفتاب کشیده بودم بیزار شدم، زیرا باید همۀ آن‌ها را برای جانشین خود واگذارم.

جامعه 2:18 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 17:14

از آدمیان، ای خداوند، به ‌دست خویش، از اهل جهان که نصیب ایشان در زندگانی است. که شکم ایشان را به گنج خود پر ساخته‌ای و از فرزندان سیر شده، زیادی مال خود را برای کودکان خویش ترک می‌کنند.

مزامیر 39:6

اینک انسان مانند سایه زودگذر است. به عبث مضطرب می‌شود. ذخیره می‌کند و نمی‌داند کیست که از آن بهره خواهد برد.

مزامیر 49:10

زیرا می‌بیند که حکیمان می‌میرند. و جاهلان و ابلهان با هم هلاک می‌گردند و ثروت خود را برای دیگران ترک می‌کنند.

جامعه 1:13

و دل خود را بر آن نهادم که در هر چیزی که زیر آسمان کرده می‌شود، با حکمت تفتیش و تجسس نمایم. این مشقت، سخت است که خدا به آدمیان داده است که به آن زحمت بکشند.

جامعه 1:3

انسان را از تمامی مشقتش که زیر آسمان می‌کشد چه منفعت است؟

جامعه 2:11

پس به تمامی کارهایی که دستهایم کرده بود و به مشقتی که در عمل نمودن به آنها کشیده بودم، نگریستم؛ و اینک تمامی آن پوچ و در‌ پی باد دویدن بود. و زیر آفتاب هیچ منفعت نبود.

جامعه 2:21

زیرا مردی هست که با حکمت و معرفت و مهارت، محنت می‌کشد، و آنگاه باید همه را نصیب شخصی کند که برای آن زحمت نکشیده است. این نیز پوچ است و مصیبتی بزرگ!

جامعه 2:26

زیرا به کسی ‌که در نظر او نیکو است، حکمت و معرفت و خوشی را می‌بخشد؛ اما به خطاکار مشقت اندوختن و ذخیره نمودن را، تا آن را به کسی ‌که در نظر خدا پسندیده است، بدهد. این نیز پوچ است و در‌ پی باد دویدن.

جامعه 3:22

پس دیدم که برای آدمی چیزی بهتر از این نیست که از کارهای خود شادمان باشد، چونکه نصیبش همین است. و کیست که او را باز آورد تا آنچه را که بعد از او واقع خواهد شد، مشاهده نماید؟

جامعه 4:3

اما کسی را که تا به حال به وجود نیامده است، از هر دو ایشان بهتر دانستم، چرا که کارهای شریرانه را که زیر آفتاب کرده می‌شود، ندیده است.

جامعه 5:18

اینک آنچه من دیدم که خوب و نیکو می‌باشد، این است که انسان در تمامی روزهای عمر خود که خدا آن را به او می‌بخشد بخورد و بنوشد و از تمامی مشقتی که زیر آفتاب می‌کشد لذت ببرد، زیرا که نصیبش همین است.

جامعه 9:9

تمامی روزهای عمر باطل خود را که او تو را در زیر آفتاب بدهد، با زنی که دوست می‌داری در تمامی روزهای پوچ خود خوش بگذران. زیرا که از حیات خود و از زحمتی که زیر آفتاب می‌کشی، نصیب تو همین است.

لوقا 12:20

خدا وی را گفت‌: 'ای احمق، در همین شب جان تو را از تو خواهند گرفت، آنگاه آنچه اندوخته‌ای، از آن که خواهد بود؟'

۱قرنتیان 3:10

مطابق فیض خدا که به من عطا شد، چون معمار دانا بنیاد نهادم و دیگری بر آن خانه می‌سازد؛ لیکن هر کس با‌خبر باشد که چگونه می‌سازد.