Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




جامعه 2:17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

17 از این رو از حیات بیزار شدم، زیرا کارهایی که زیر آفتاب کرده می‌شود، در نظر من ناپسند آمد، چونکه به تمامی پوچ و در‌ پی باد دویدن است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

17 پس، از زندگی بیزار گشتم، زیرا کارهایی که زیر آفتاب انجام می‌شود در نظرم ناخوشایند بود، چراکه تمامی آنها بطالت است و در پی باد دویدن.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

17 لهذا من از حیات نفرت داشتم زیرا اعمالی که زیر آفتاب کرده میشود، در نظر من ناپسندآمد چونکه تمام بطالت و درپی باد زحمت کشیدن است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

17 پس، از زندگی بیزار شدم، زیرا آنچه در زیر آسمان انجام می‌شد مرا رنج می‌داد. بله، همه چیز مانند دویدن به دنبال باد بیهوده است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

17 پس، از زندگی بیزار شدم، چون همه‌چیز آن برایم دردسر آورده است. زندگی تمامش بیهوده و به دنبال باد دویدن بود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

17 پس از زندگی بیزار شدم، زیرا آنچه که در زیر آفتاب رخ می‌دهد، برایم دردآور بود. زندگی تمامش بیهوده و به‌دنبال باد دویدن است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




جامعه 2:17
20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

و خودش سفر یک روزه به بیابان کرده، رفت و زیر درخت اَردجی نشست و برای خویشتن مرگ را خواسته، گفت: «ای خداوند بس است! جان مرا بگیر، زیرا که از پدرانم بهتر نیستم.»


کاش که مرا در عالم مردگان پنهان کنی؛ و تا غضبت فرو نشیند، مرا پوشیده سازی؛ و برایم زمانی تعیین نمایی تا مرا به یاد آوری.


به یاد آور که دوران حیاتم چه کم است! چرا تمامی آدمیان را برای پوچی آفریده‌ای؟


من تمامی کارهایی را که زیر آسمان کرده می‌شود، دیدم که اینک همه آنها پوچ و در پی باد دویدن است.


پس دل خود را بر دانستن حکمت و دانستن حماقت و جهالت مشغول ساختم. اما دریافتم که این نیز در‌ پی باد دویدن است.


پس به تمامی کارهایی که دستهایم کرده بود و به مشقتی که در عمل نمودن به آنها کشیده بودم، نگریستم؛ و اینک تمامی آن پوچ و در‌ پی باد دویدن بود. و زیر آفتاب هیچ منفعت نبود.


زیرا انسان را از تمامی مشقت و رنج دل خود که زیر آفتاب کشیده باشد، چه حاصل می‌شود؟


و نیز زیر آفتاب دیدم که در جایگاه عدالت، ظلم است و در مکان انصاف، شرارت.


پس مردگانی را که قبل از آن مرده بودند، بیشتر از زندگانی که هنوز زنده بودند، نیکبخت دیدم.


اما کسی را که تا به حال به وجود نیامده است، از هر دو ایشان بهتر دانستم، چرا که کارهای شریرانه را که زیر آفتاب کرده می‌شود، ندیده است.


دیدن چشم از شهوت نفس بهتر است. این نیز پوچ است و در‌ پی باد دویدن.


آنگاه روح مرا برداشت و برد و با تلخکامی و خشمگین رفتم و دست خداوند بر من سنگین می‌بود.


پس حال، ‌ای خداوند، جانم را از من بگیر، زیرا که مردن، از زنده ماندن برای من بهتر است.»


و چون آفتاب برآمد، خدا بادی سوزان از جانب شرق وزانید و آفتاب بر سر یونس تابید به حدی که بی‌تاب شده، آرزوی مرگ نمود و گفت: «مردن برایم از زنده ماندن بهتر است.»


چرا بی‌انصافی را به من نشان می‌دهی؟ و چرا بر ستم، بی‌تفاوت نظر می نمایی؟ غضب و ظلم پیش روی من می‌باشد. نزاع پدید می‌آید و جدال سر بلند می کند.


و اگر با من چنين رفتار نمايی، پس هرگاه در نظر تو التفات يافتم مرا کشته، نابود ساز تا بدبختی خود را نبينم.»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ