تثنیه 8:17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ مبادا در دل خود بگويی که قوت من و توانايی دست من، اين توانگری را از برايم فراهم کرده است.

هزارۀ نو

¹⁷ به هوش باشید که مبادا در دل خود بگویید، ”نیروی من و قوّت دست من این توانگری را برایم فراهم آورده است.“

Persian Old Version

¹⁷ مبادا در دل خود بگویی که قوت من و توانایی دست من، این توانگری را ازبرایم پیدا کرده است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ او چنین کرد تا شما هیچگاه تصور نکنید که با قدرت و توانایی خودتان ثروتمند شدید.

مژده برای عصر جدید

¹⁷ هیچ‌گاه نگویید: 'ما با نیرو و قدرت خود این ثروت را به دست آورده‌‌ایم.'

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ مبادا بگویید، 'ما با نیرو و قدرت خود این ثروت را به دست آورده‌ایم.'

تثنیه 8:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 31:25

اگر از فراوانی دولت خویش شادی می‌کردم و از اینکه دست من بسیار کسب نموده بود،

مزامیر 44:3

زیرا که به شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان ایشان را نجات نداد. بلکه دست راست تو و بازو و نور روی تو. زیرا از ایشان خرسند بودی.

جامعه 3:6

وقتی برای جُستن و وقتی برای از دست دادن. وقتی برای نگاه داشتن و وقتی برای دور انداختن.

جامعه 9:11

برگشتم و زیر آفتاب دیدم که مسابقه برای تیزروان و جنگ برای شجاعان و نان نیز برای حکیمان و ثروت برای فهیمان و نعمت برای عالمان نیست، زیرا که برای تمامی ایشان وقتی و اتفاقی است.

اِرمیا 9:22

بگو، «خداوند چنین می‌گوید: لاشه​های مردمان مثل سرگین بر روی صحرا و مانند بافه در پی دروگر افتاده است و کسی نیست که آن را برچیند.»

حزقیال 28:5

به فراوانی حکمت و تجارت خویش، ثروت خود را افزوده‌ای، پس به خاطر توانگری‌ات دلت مغرور گردیده است.»

دانیال 4:27

بنابراین، ای پادشاه، نصیحت من تو را پسند آید: با عدالت، خویشتن را از گناهان خود به دور دار و با شفقت بر فقیران از خطایای خود دوری کن که شاید باعث طول آسودگی تو باشد.»

دانیال 4:30

و پادشاه صحبت کرده، گفت: «آیا این بابل بزرگ نیست که من آن را برای خانه سلطنت، برای قوت و حشمت خود بنا نموده‌ام؟»

هوشع 12:8

و اِفرایِم می‌گوید: «به درستی که دولتمند شده‌ام، و برای خود ثروت اندوخته‌ام، و در تمامی دسترنجم، بی‌انصافی‌ای که گناه باشد، نخواهند یافت.»

حَبَقوق 1:16

پس برای دام خود قربانی تقدیم می‌کند، و برای تور خویش بخور می‌سوزاند. چونکه نصیب او از آنها فربه می‌شود و خوراک وی لذیذ می‌‌گردد.

۱قرنتیان 4:7

زیرا کیست که تو را برتری داد و چه چیز داری که نیافتی؟ پس چون یافتی، چرا فخر می‌کنی که گویا نیافتی.

تثنیه 7:17

و اگر در دلت گويی که ”اين قومها از من زياده‌اند، چگونه توانم ايشان را اخراج نمايم؟“

تثنیه 9:4

پس چون يهوه خدايت، ايشان را از حضور تو بیرون کند، در دل خود فکر مکن و مگو که به خاطر عدالت من، خداوند مرا به اين سرزمين درآورد تا آن را به تصرف آورم، بلکه به خاطر شرارت اين قومها، خداوند ايشان را از حضور تو بیرون می‌راند.

داوران 7:2

خداوند به جِدعون گفت: «قومی که با تو هستند، زياده از آنند که مِديان را به ‌دست ايشان تسليم نمايم، مبادا اسرائيل بر من فخر نموده، بگويد که ”دست من، مرا نجات داد.“

۱سموئیل 2:7

خداوند فقير می‌سازد و دولتمند. پست می‌کند و بلند می‌سازد.

۱سموئیل 30:23

ليکن داوود گفت: «ای برادرانم، چنين مکنيد چونکه خداوند اينها را به ما داده است و ما را حفظ نموده، آن فوج را که بر ما تاخته بودند به ‌دست ما تسليم نموده است.