تثنیه 7:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² و چون يهوه خدايت، ايشان را به ‌دست تو تسليم نمايد و تو ايشان را مغلوب سازی، آنگاه ايشان را به تمامی هلاک کن و با ايشان عهد مبند و بر ايشان ترحم منما.

هزارۀ نو

² و چون یهوه خدایت آنها را به دستِ تو تسلیم کند تا مغلوبشان سازی، ایشان را به نابودی کامل بسپار و با ایشان پیمان مبند و بر ایشان رحم مکن.

Persian Old Version

² و چون یهوه خدایت، ایشان را بهدست تو تسلیم نماید، و تو ایشان را مغلوب سازی، آنگاه ایشان را بالکل هلاک کن، و با ایشان عهد مبند و بر ایشان ترحم منما.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² زمانی که خداوند، خدایتان آنها را به شما تسلیم کند و شما آنها را مغلوب نمایید، باید همهٔ آنها را بکشید. با آنها معاهده‌ای نبندید و به آنها رحم نکنید، بلکه ایشان را به کلی نابود سازید.

مژده برای عصر جدید

² و هنگامی‌که خداوند خدایتان آنها را به دست شما تسلیم و مغلوب سازد، شما باید آنها را بکلّی از بین ببرید. با آنها پیمان نبندید و به آنها ترحّم نکنید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² و هنگامی‌که یَهْوه، خدایتان آن‌ها را به دست شما تسلیم کند تا آن‌ها را مغلوب سازید، شما باید آن‌ها را به‌کلّی از بین ببرید. با آن‌ها پیمان نبندید و به آن‌ها ترحّم نکنید.

تثنیه 7:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 14:20

و متبارک باد خدای تعالی، که دشمنانت را به ‌دستت تسلیم کرد.» آنگاه اَبرام او را از هر چیز، ده‌یک داد.

۲سموئیل 21:2

و پادشاه جِبعونيان را خوانده، با ايشان سخن گفت. جِبعونيان از قوم اسرائیل نبودند بلکه از بقيه اَموريان، و قوم اسرائیل برای ايشان قسم خورده بودند که ایشان را زنده بگذارند، ليکن شائول از غيرتی که برای اسرائيل و يهودا داشت، قصد قتل ايشان نموده بود.

۱پادشاهان 20:34

و بِن​هَدَد اَخاب را گفت: «شهرهایی را که پدر من از پدر تو گرفت، پس می‌دهم. برای خود در دمشق کوچه‌ها بساز، چنانکه پدر من در سامره ساخت.» اَخاب در جواب گفت «من تو را با این پیمان رها می‌کنم.» پس با او عهد بست و او را رها کرد.

عِزرا 10:3

پس حال با خدای خویش عهد ببندیم که آن زنان و فرزندان ایشان را مطابق مشورت آقایم و آنانی که از امر خدای ما می‌ترسند، دور کنیم و موافق شریعت عمل نماییم.

مزامیر 106:34

و آن قوم‌ها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود.

خروج 22:20

هر ‌که برای خدای غير از يهوه و بس قربانی گذراند، البته هلاک گردد.

اعداد 21:2

آنگاه اسرائیل برای خداوند نذر کرده، گفت: «اگر به‌واقع این قوم را به دست من تسلیم کنی، شهرهایشان را به نابودیِ کامل خواهم سپرد.»

اعداد 31:17

پس الان هر جنس مرد از کودکان را بکشيد، و هر زنی را که مرد را شناخته، با او همبستر شده باشد، بکشيد.

اعداد 33:52

تمامی ساکنان زمين را از پيش روی خود بیرون نماييد، و تمامی تمثالهای ايشان را خراب کنيد، و تمامی بتهای ريخته شده ايشان را بشکنيد، و همه مکانهای بلند ايشان را منهدم سازيد.

تثنیه 13:8

او را قبول مکن و او را گوش مده و چشم تو بر او رحم نکند و بر او شفقت منما و او را پنهان مکن.

تثنیه 13:9

البته او را به قتل رسان؛ دست تو اول به قتل او دراز شود و بعد دست تمامی قوم.

تثنیه 19:13

چشم تو بر او ترحم نکند، تا خون بی‌گناهی را از اسرائيل پاک کنی، و برای تو نيکو باشد.

تثنیه 2:33

و يهوه خدای ما او را به ‌دست ما تسليم نموده، او را با پسرانش و تمامی قومش زديم.

تثنیه 2:34

و تمامی شهرهای او را در آن وقت گرفته، مردان و زنان و کودکان هر شهر را هلاک کرديم که يکی را باقی نگذاشتيم.

تثنیه 23:14

زيرا که يهوه خدايت در ميان اردوی تو راه می‌رود تا تو را رهايی داده، دشمنانت را به تو تسليم نمايد. پس اردوی تو مقدس باشد، مبادا چيز پليد را در ميان تو ديده، از تو رو گرداند.

تثنیه 25:12

پس دست او را قطع کن. چشم تو بر او ترحم نکند.

تثنیه 3:3

پس يهوه، خدای ما، عوج پادشاه باشان را نيز و تمامی قومش را به ‌دست ما تسليم نموده، او را به حدی شکست داديم که هیچکس از برای او باقی نماند.

تثنیه 31:5

پس چون خداوند ايشان را به ‌دست شما تسليم کند شما با ايشان موافق تمامی حکمی که به شما امر فرمودم، رفتار نماييد.

تثنیه 33:27

خدای ازلی مسکن توست. و در زير تو بازوهای جاودانی است. و دشمن را از حضور تو بیرون کرده، می‌گويد: هلاک کن.

تثنیه 7:16

بر شماست که تمامی قومها را که يهوه به دست تو تسليم می‌کند، هلاک سازید. چشم تو بر آنها ترحم ننمايد، و خدايان ايشان را عبادت منما، مبادا برای تو دام باشد.

تثنیه 9:3

پس امروز بدان که يهوه خدايت، اوست که پيش روی تو مثل آتش سوزاننده عبور می‌کند، و او ايشان را هلاک خواهد کرد و پيش روی تو ذليل خواهد ساخت. پس بر شماست که ايشان را بیرون رانید و بی‌درنگ هلاکشان کنید، چنانکه خداوند به تو گفته است.

یوشع 10:28

و در آن روز یوشَع مَقّيده را گرفت، و شهر و پادشاهش را از دم شمشير گذرانید. ايشان و همه کسانی را که در آن بودند، هلاک کرد، و کسی را باقی نگذاشت؛ به طوری که با پادشاه اَریحا کرده بود، با پادشاه مَقّيده نيز چنین کرد.

یوشع 10:30

و خداوند آن را نيز با پادشاهش به ‌دست اسرائيل تسليم نمود، پس شهر و همه کسانی را که در آن بودند، به دم شمشير کشت و کسی را باقی نگذاشت؛ به طوری که با پادشاه اَریحا کرده بود، با پادشاه آن نيز چنین کرد.

یوشع 10:32

و خداوند لاکيش را به ‌دست اسرائيل تسليم نمود که آن را در روز دوم تسخير نمود. و شهر و همه کسانی را که در آن بودند، به دم شمشير کشت، چنانکه به لبنه کرده بود.

یوشع 10:40

پس یوشَع تمامی آن سرزمین، یعنی کوهستان و نِگِب و پستی‌ها و دامنه‌ها را با همۀ پادشاهانش مغلوب کرد. او هیچ‌کس را باقی نگذاشت بلکه هر موجود جاندار را به نابودی کامل سپرد، همان‌گونه که یهوه خدای اسرائیل امر فرموده بود.

یوشع 10:42

و یوشَع تمامی اين شاهان و سرزمين ايشان را در يک وقت گرفت، زيرا که يهوه، خدای اسرائيل برای اسرائيل جنگ می‌کرد.

یوشع 11:8

و خداوند ايشان را به ‌دست اسرائيل تسليم نمود، که ايشان را زدند و تا صيدون بزرگ و مسرفوت‌مايم و تا وادی مِصفه به طرف شرقی تعقیب کرده، کشتند، به حدی که کسی را از ايشان باقی نگذاشتند.

یوشع 2:14

آن مردان به او گفتند: «جانهای ما به عوض شما! اگر اين کار ما را بروز ندهی، هنگامی که خداوند اين سرزمين را به ما بدهد، البته به شما به مهربانی و وفا رفتار خواهيم کرد.»

یوشع 21:44

و خداوند ايشان را از هر طرف آرامی داد، چنانکه به پدران ايشان قسم خورده بود و هیچکس از دشمنان ايشان نتوانست با ايشان مخالفت نمايد، زيرا که خداوند تمامی دشمنان ايشان را به ‌دست ايشان سپرده بود.

یوشع 8:24

و واقع شد که چون اسرائيل از کشتن همه ساکنان عای در صحرا و در بيابانی که ايشان را در آن تعقیب می‌نمودند، فارغ شدند و همه آنها از دم شمشير افتاده، هلاک گشتند، تمامی اسرائيل به عای برگشته ساکنان آنجا را به دم شمشير کشتند.

یوشع 9:24

ايشان در جواب یوشَع گفتند: «زيرا که بندگان تو را يقين خبر دادند که يهوه، خدای تو، خادم خود موسی را امر کرده بود که تمامی اين سرزمين را به شما بدهد، و همه ساکنان سرزمين را از پيش روی شما هلاک کنند. پس به سبب جانهای خود از شما بسيار ترسيديم و چنین کرديم.

یوشع 9:7

و مردان اسرائيل به حِويان گفتند: «شايد شما در ميان ما ساکن باشيد. پس چگونه می‌توانیم با شما عهد ببنديم؟»

داوران 1:24

و کشيکچيان مردی را که از شهر بيرون می‌آمد ديده، به او گفتند: «ورودی شهر را به ما نشان بده، ما نیز به تو نیکویی خواهيم نمود.»

داوران 1:4

و يهودا برآمد، و خداوند کَنعانيان و فِرِزّيان را به ‌دست ايشان تسليم نمود، و ده هزار نفر از ايشان را در بازِق کشتند.

داوران 2:2

پس شما با ساکنان اين سرزمين عهد مبنديد و قربانگاه‌های ايشان را بشکنيد، ليکن شما سخن مرا نشنيديد. اين چه‌ کار است که کرده‌ايد؟