تثنیه 4:12 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹² و خداوند با شما از ميان آتش سخن گفت و شما آوای کلام او را شنيديد، ليکن صورتی نديديد؛ بلکه فقط صدا را شنيديد.

هزارۀ نو

¹² آنگاه خداوند با شما از میان آتش سخن گفت. شما آوای کلام را می‌شنیدید ولی صورتی نمی‌دیدید؛ تنها آوا را می‌شنیدید.

Persian Old Version

¹² و خداوند با شما از میان آتش متکلم شد، و شما آواز کلمات را شنیدید، لیکن صورتی ندیدید، بلکه فقط آواز را شنیدید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹² آنگاه خداوند از میان آتش با شما سخن گفت. شما کلامش را می‌شنیدید، ولی او را نمی‌دیدید.

مژده برای عصر جدید

¹² آنگاه خداوند از میان آتش با شما صحبت کرد و شما تنها آواز کلام او را شنیدید، امّا خودش را ندیدید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹² آنگاه خداوند از میان آتش با شما صحبت کرد و شما تنها آواز کلام او را شنیدید، امّا خودش را ندیدید.

تثنیه 4:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

خروج 19:9

و خداوند به موسی گفت: «اينک من در ابری غلیظ نزد تو می‌آيم، تا هنگامی که به تو سخن گويم، قوم بشنوند و بر تو نيز هميشه ايمان داشته باشند.» پس موسی سخنان قوم را به خداوند باز گفت.

خروج 20:22

و خداوند به موسی گفت: «به قوم اسرائیل چنين بگو: ”شما ديديد که از آسمان به شما سخن گفتم:

اِشعیا 30:21

و گوشهایت سخنی را از عقب تو خواهد شنید که می‌گوید: «راه این است، در آن گام بردار!» هنگامی که به طرف راست یا چپ می‌گردی.

اِشعیا 40:18

پس خدا را به که تشبیه می‌کنید و کدام شباهت را با او برابر می‌توانید کرد؟

اِشعیا 40:3

صدای ندا کننده‌ای در بیابان، «راه خداوند را مهیا سازید و طریقی برای خدای ما در صحرا هموار کنید.

اِشعیا 40:6

صدایی می‌گوید: «ندا کن!» گفتم: «چه چیز را ندا کنم؟» تمامی بشر گیاه است و همگی زیبایی‌اش مثل گل صحرا.

اعداد 12:8

با او روبرو و آشکارا و نه در رمزها سخن می‌گويم. او شمایل خداوند را نظاره می‌کند. پس چرا نترسيديد که بر بنده من موسی شکايت آورديد؟»

مَتّی 17:5

و هنوز سخن بر زبانش بود که ناگاه ابری درخشنده بر ایشان سایه افکند و اینک آوازی از ابر در‌ رسید که «این است پسر حبیب من که از وی خشنودم. او را بشنوید!»

مَتّی 3:17

آنگاه خطابی از آسمان در‌ رسید که «این است پسر حبیب من، که از او خشنودم.»

مَتّی 3:3

زیرا همین است آنکه اِشَعیای نبی از او خبر داده، می‌گوید: «صدای ندا کننده‌ای در بیابان که 'راه خداوند را آماده کنید و طریق‌های او را هموار نمایید.'»

تثنیه 10:4

آنگاه خداوند بر آن دو لوح موافق نگارش نخستین، آن ده فرمان را که در کوه از ميان آتش، در روز گردهمایی به شما گفته بود، نوشت. و خداوند آنها را به من داد.

تثنیه 4:11

و شما نزديک آمده، زير کوه ايستاديد. و کوه تا به وسط آسمان به آتش می‌سوخت و تاريکی بود و ابر و ظلمت غليظ.

تثنیه 4:13

و عهد خود را که شما را به نگاه داشتن آن امر فرمود، برای شما بيان کرد؛ يعنی ده فرمان را، و آنها را بر دو لوح سنگی نوشت.

تثنیه 4:15

پس خويشتن را بسيار متوجه باشيد، زيرا در روزی که خداوند با شما در حوريب از ميان آتش صحبت می‌نمود، هيچ صورتی نديديد.

تثنیه 4:33

آيا قومی هرگز صدای خدا را که از ميان آتش سخن گوید، شنيده و زنده مانده باشد، چنانکه تو شنيدي؟

تثنیه 4:36

از آسمان صدای خود را به تو شنوانيد تا تو را انضباط بخشد. و بر زمين آتش عظيم خود را به تو نشان داد و کلام او را از ميان آتش شنيدي.

تثنیه 5:22

اين سخنان را خداوند به تمامی جماعت شما در کوه از ميان آتش و ابر و ظلمت غليظ به صدای بلند گفت و بر آنها چيزی نيفزود و آنها را بر دو لوح سنگی نوشته، به من داد.

تثنیه 5:4

خداوند در کوه از ميان آتش با شما روبرو سخن گفت.

تثنیه 9:10

و خداوند دو لوح سنگی نوشته شده به انگشت خدا را به من داد و بر آنها همه سخنانی بود که خداوند در کوه از ميان آتش در روز گردهمایی به شما گفت.

کولسیان 1:15

و او صورت خدای نادیده است، نخست‌زاده تمامی آفریدگان.

عبرانیان 12:19

و نه به صدای شیپور و صدای کلامی که شنوندگان، التماس کردند که آن کلام، دیگر به ایشان گفته نشود.