تثنیه 32:36 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁶ زيرا خداوند، قوم خود را داوری خواهد نمود. و بر بندگان خويش شفقت خواهد کرد. چون می‌بيند که قوت ايشان نابود شده، و هيچکس چه غلام و چه آزاد باقی نيست.

هزارۀ نو

³⁶ زیرا خداوند قوم خود را داوری خواهد کرد، و بر خدمتگزاران خویش شفقت خواهد نمود، آنگاه که بیند نیرویشان پایان گرفته، و از آنان کسی باقی نمانده، چه برده و چه آزاد.

Persian Old Version

³⁶ زیرا خداوند، قوم خود را داوری خواهدنمود. و بر بندگان خویش شفقت خواهد کرد. چون میبیند که قوت ایشان نابود شده، وهیچکس چه غلام و چه آزاد باقی نیست.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁶ «خداوند به داد قومش خواهد رسید و بر بندگانش شفقت خواهد فرمود، وقتی ببیند که قوت ایشان از بین رفته و برای برده و آزاد رمقی نمانده است.

مژده برای عصر جدید

³⁶ هنگامی‌که خداوند ببیند آنها ناتوان شده‌اند، به آنهایی که او را خدمت کرده‌اند، رحم خواهد کرد؛ هنگامی‌که او ببیند که چقدر بیچاره شده‌اند خداوند مردم خود را نجات خواهد داد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁶ آری، خداوند قوم خود را حمایت خواهد کرد و به خدمت‌گزاران خود رحم خواهد نمود، هنگامی‌که ببیند قوّت خود را از دست داده‌اند، و دیگر کسی باقی نمانده است، چه برده، چه آزاد.

تثنیه 32:36 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 14:10

بنابراین اینک من بر خاندان یِرُبعام بلا عارض می‌گردانم و از یِرُبعام هر مرد را و هر زندانی و آزاد را که در اسرائیل باشد، محو می‌سازم، و تمامی خاندان یِرُبعام را دور می‌اندازم، آنگونه که سرگین را به تمامی دور می‌اندازند.

۱پادشاهان 21:21

اینک من بر تو بلا آورده، تو را به تمامی هلاک خواهم ساخت، و از اَخاب هر مرد را خواه زندانی و خواه آزاد در اسرائیل محو خواهم نمود.

۲پادشاهان 14:26

زیرا خداوند دید که مصیبت اسرائیل بسیار تلخ است، چونکه نه برده و نه آزادی باقی ماند. و مددکاری به جهت اسرائیل وجود نداشت.

۲پادشاهان 9:8

و تمامی خاندان اَخاب هلاک خواهند شد. و از اَخاب هر مرد را و هر برده و آزاد در اسرائیل را محو خواهم ساخت.

مزامیر 106:45

و به‌ خاطر ایشان، عهد خود را به یاد آورد و در زیادی رحمت خویش بازگشت نمود.

مزامیر 135:14

زیرا خداوند قوم خود را داوری خواهد نمود و بر خادمان خویش شفقت خواهد فرمود.

مزامیر 50:4

آسمان را از بالا می‌خواند و زمین را، تا قوم خود را داوری کند:

مزامیر 7:8

خداوند ملّتها را داوری خواهد نمود. ای خداوند، موافق عدالتم و کمالی که در من است مرا داد بده!

مزامیر 90:13

بازگشت کن، ‌ای خداوند! تا به کی؟ و بر خادمان خود شفقت فرما.

مزامیر 96:13

به حضور خداوند زیرا که می‌آید. زیرا که برای داوری جهان می‌آید. دنیا را به انصاف داوری خواهد کرد و قوم‌ها را به امانت خود.

خروج 32:14

پس خداوند از آن بدی که گفته بود که به قوم خود برساند، بازگشت فرمود.

اِرمیا 20:11

لیکن خداوند با من مثل جنگاور مهیب است، از این جهت ستمکاران من خواهند افتاد و غالب نخواهند آمد. و چونکه به فهم رفتار ننمودند، بی‌نهایت خجل خواهند گردید؛ به رسوایی ابدی که هرگز فراموش نخواهد شد.

اِرمیا 31:20

آیا اِفرایم پسر عزیز من، یا نوزاد مایه لذت من است؟ زیرا هرچند به ضد او سخن می‌گویم، او را همچنان به یاد می آورم.» بنابراین خداوند می‌گوید که «درون من برای او به حرکت می‌آید و به راستی بر او ترحم خواهم نمود.»

اِرمیا 42:10

اگر به راستی در این سرزمین بمانید، شما را بنا نموده، ویران نخواهم ساخت و غرس کرده، ریشه‌کن نخواهم نمود، زیرا از بلایی که به شما رسانیدم، پشیمان شدم.

دانیال 12:7

و آن مرد کتان‌پوش را که بالاتر بر کناره رود ایستاده بود، شنیدم که دست راست و دست چپ خود را به سوی آسمان برافراشته، به او که زنده ابدی است، قسم خورد که آن برای زمانی و دو زمان و نصف زمان خواهد بود. و چون شکستگی قوت قوم مقدس به انجام رسد، آنگاه همه این امور به پایان خواهد رسید.

یوئیل 2:14

که می‌داند که شاید برگردد و پشیمان شود و از پس خود برکتی واگذارد، یعنی هدیه آردی و هدیه ریختنی برای یهوه خدای شما؟

یوئیل 2:18

پس خداوند برای سرزمین خود به غیرت خواهد آمد و بر قوم خویش شفقت خواهد نمود.

لاویان 26:43

اما زمین از نبود ایشان متروکه خواهد شد و حینی که بدون ایشان متروکه است، از سبّت‌های خود بهره خواهد برد، و ایشان سزای تقصیرات خود را خواهند پذیرفت، به خاطر اینکه احکام مرا رد کردند، و دل ایشان از قوانین من کراهت داشت.

عاموس نبی 7:3

و خداوند از این کار منصرف شد و خداوند گفت: «نخواهد شد.»

عاموس نبی 7:6

و خداوند از این کار منصرف شد و خداوند یهوه گفت: «این نیز نخواهد شد.»

عبرانیان 10:30

زیرا می‌شناسیم او را که گفته است: «انتقام از آن من است. من مکافات خواهم داد.» و نیز: «خداوند قوم خود را داوری خواهد نمود.»

داوران 2:18

و چون خداوند برای ايشان داوران برمی‌انگيخت، خداوند با داور می بود و ايشان را در تمام دوران آن داور از دست دشمنان ايشان نجات می‌داد، زيرا که خداوند به‌ خاطر ناله‌ای که ايشان از دست ظالمان و ستم کنندگان خود برمی‌آوردند، پشيمان می‌شد.