Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




تثنیه 32:15 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

15 ليکن يِشورون فربه شده، لگد زد. تو فربه و تنومند و چاق شده‌اي. پس خدايی را که او را آفريده بود، ترک کرد. و صخره نجات خود را حقير شمرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

15 «اما یِشورون فربه شد و لگد زد؛ تو فربه و چاق و تنومند شدی. خدایی را که صانع او بود، ترک گفت، و صخرۀ نجات خود را خوار شمرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

15 لیکن یشورون فربه شده، لگد زد. تو فربه وتنومند و چاق شدهای. پس خدایی را که او راآفریده بود، ترک کرد. و صخره نجات خود راحقیر شمرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

15 «اما یِشورون سیر شده، یاغی گشت، فربه و تنومند و چاق شده، خدایی را که او را آفریده بود ترک نمود، و ”صخرهٔ نجاتِ“ خود را به فراموشی سپرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

15 «قوم خداوند ثروتمند، امّا سرکش شدند؛ آنان فربه و سیر شدند. آنها خداوند، آفریدگار خود را ترک کردند و نجات‌دهندهٔ نیرومند خود را رد کردند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

15 «اسرائیل فربه، امّا سرکش شد؛ آنان چاق و ستبر و تنومند شدند. آن‌ها خداوند، خالق خود را ترک کردند و صخرهٔ نجات خود را خوار شمردند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




تثنیه 32:15
41 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

خداوند زنده است و صخره من متبارک و خدای صخره نجات من متعال باد.


اما به خدای پدران خود خيانت ورزيده، در پی خدايان قومهای آن زمين که خدا آنها را به حضور ايشان هلاک کرده بود، زنا کردند.


چون سلطنت رِحُبعام استوار گردید و خودش نیرومند شد، او با تمامی اسرائیل شریعت خداوند را ترک نمودند.


لیکن چون نیرومند شد، دل او برای هلاکتش متکبّر گردید و به یهوه خدای خود خیانت ورزیده، به معبد خداوند وارد شد تا بخور بر آتشدان بخور بسوزاند.


پس شهرهای حصاردار و زمینهای برومند گرفتند و خانه‌های پر از اشیا نفیس و چشمه‌های کنده شده و تاکستانها و باغات زیتون و درختان میوه‌دار بیشمار به تصرف آوردند و خورده و سیر شده و فربه گشته، از نعمتهای بزرگ تو بهره​مند گردیدند.


با این همه بر تو فتنه انگیخته و سرکشی کرده، شریعت تو را پشت سر خود انداختند و انبیای تو را که برای ایشان شهادت می‌آوردند تا به سوی تو بازگشت نمایند، کشتند و اهانت بزرگی به عمل آوردند.


چونکه روی خود را به پیه پوشانیده، و کمر خود را با چربی آراسته ساخته است.


بدانید که یهوه خداست؛ او ما را آفرید و ما از آنِ او هستیم. ما قوم او هستیم و گوسفندان مرتع او.


دل ایشان مثل پیه فربه است. و امّا من در شریعت تو لذّت می‌یابم.


دل فربه خود را بسته‌اند. به زبان خویش سخنان تکبرآمیز می‌گویند.


خداوند زنده است! صخره من متبارک باد! خدای نجات من متعال باد!


چشمان ایشان از چاقی به در آمده است و خیالات دلشان را حد و مرزی نیست.


لیکن قوم من سخن مرا نشنیدند و اسرائیل مرا مطیع نگشت.


او مرا خواهد خواند که تو پدر من هستی، خدای من و صخره نجات من.


من نیز او را نخست زاده خود خواهم ساخت، بلندتر از پادشاهان جهان.


بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم!


وای بر ملت خطاکار، و قومی که زیر بار گناه می‌باشند و بر نسل شریران و پسران فاسد. خداوند را ترک کردند و قدوس اسرائیل را اهانت نمودند و به او پشت کردند.


و الان خداوند که آفریننده تو، ‌ای یعقوب، و سازنده تو، ‌ای اسرائیل است چنین می‌گوید: «مترس، زیرا که من تو را فدیه دادم و تو را به اسمت خواندم. پس تو از آن من هستی.


خداوند که تو را آفریده و تو را از رَحِم بسرشته و یاور تو می‌باشد، چنین می‌گوید: ای خادم من یعقوب مترس! و ‌ای یِشورون که تو را برگزیده‌ام!


دل این قوم را فربه ساز و گوشهای ایشان را سنگین نما. چشمان ایشان را ببند؛ مبادا با چشمان خود ببینند و با گوشهای خود بشنوند و با دل خود بفهمند و بازگشت نموده، شفا یابند.»


‌ای شما که اهل این عصر می‌باشید، کلام خداوند را بفهمید! آیا من برای اسرائیل مثل بیابان یا زمین تاریکی غلیظ شده‌ام؟ پس قوم من چرا می‌گویند که ”سران خود شده‌ایم و بار دیگر نزد تو نخواهیم آمد.“


آیا دوشیزه زیور خود را یا عروس آرایش خود را فراموش کند؟ اما قوم من روزهای بی​شمار مرا فراموش کرده‌اند.


خداوند چنین می‌گوید: «پدران شما در من چه بی‌انصافی یافتند که از من دوری ورزیدند و چیزهای پوچ را پیروی کرده، خود پوچ شدند؟


فربه و آراسته می‌شوند، کارهای زشتشان را حدی نیست. به شکایت یتیمان رسیدگی نمی‌کنند تا داد آنها را بگیرند، و به دفاع از حق محتاجان برنمی‌خیزند.


«چگونه تو را برای این بیامرزم؟ پسرانت مرا ترک کردند، و به آنچه خدا نیست، قسم خوردند و چون من ایشان را سیر نمودم، مرتکب زنا شدند و در خانه‌های فاحشه‌ها ازدحام نمودند.


تا خاندان اسرائیل را در افکار خودشان گرفتار سازم، چونکه تمامی ایشان به خاطر بتهای خویش از من منحرف شده‌اند.


چون چریدند، سیر شدند و چون سیر شدند، دل ایشان مغرور گردید، و از این جهت مرا فراموش کردند.


هر قدر که ایشان افزوده شدند، همان قدر به من گناه ورزیدند. پس جلال ایشان را به رسوایی تبدیل خواهم ساخت.


زیرا دل این قوم سخت شده و به گوشهای سنگین می‌شنوند و چشمان خود را برهم نهاده‌اند، مبادا به چشمان ببینند و به گوشها بشنوند و به دل بفهمند و بازگشت کنند تا ایشان را شفا بخشم.'


گفت: «ای خداوند، تو کیستی؟» خداوند گفت: «من آن عیسی هستم که تو به او جفا می‌کنی.


و خداوند به موسی گفت: «اينک با پدران خود می‌خوابی و اين قوم برخاسته، در ‌پی خدايان بيگانه سرزمينی که ايشان به آنجا در ميان آنها می‌روند، زنا خواهند کرد و مرا ترک کرده، عهدی را که با ايشان بستم، خواهند شکست.


زيرا چون ايشان را به سرزمينی که برای پدران ايشان قسم خورده بودم که به شير و شهد جاری است، درآورده باشم، و چون ايشان خورده، و سير شده، و فربه گشته باشند، آنگاه ايشان به سوی خدايان غير برگشته، آنها را عبادت خواهند نمود، و مرا اهانت کرده، عهد مرا خواهند شکست.


او صخره است و اعمال او کامل. زيرا همه طريقهای او انصاف است. خدای امين و از ظلم آزاد. عادل و راست است او.


آيا خداوند را چنين مکافات می‌دهيد، ای قوم احمق و نادان؟ آيا او پدر و مالک تو نيست؟ او که تو را آفريد و استوار نمود؟


‌ای يشورون، مثل خدا کسی نيست که برای کمک تو بر آسمانها سوار شود. و در کبريای خود بر افلاک.


و او در يِشورون پادشاه بود هنگامی که رئیسان قوم قبایل اسرائیل با هم جمع شدند.


و قوم اسرائیل باز در نظر خداوند شرارت ورزيده، بَعليم و عَشتاروت و خدايان اَرام و خدايان صيدون و خدايان موآب و خدايان عَمّونیان و خدايان فلسطينيان را عبادت نمودند، و يهوه را ترک کرده، او را عبادت نکردند.


پس چرا قربانی‌ها و هدايای مرا که در مسکن خود حکم کرده‌ام، پايمال می‌کنيد و پسران خود را زياده از من محترم می‌داری، تا خويشتن را از نيکوترين همه هدايای قوم من اسرائيل، فربه سازي؟“


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ