تثنیه 32:10 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁰ او را در زمين ويران يافت. و در بيابان خراب و هولناک. او را احاطه کرده، منظور داشت. و او را مثل مردمک چشم خود محافظت نمود.

هزارۀ نو

¹⁰ «او را در سرزمینی بایر یافت، در بیابان هولناک و بَرَهوتی. در بر گرفتش و بر وی التفات کرد، چون مردمک چشم خویش او را حفظ نمود.

Persian Old Version

¹⁰ او را در زمین ویران یافت. و در بیابان خراب وهولناک. او را احاطه کرده، منظور داشت. و او را مثل مردمک چشم خود محافظت نمود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁰ او اسرائیل را در بیابان خشک و سوزان یافت، او را در برگرفت و از او مراقبت کرد، و مانند مردمک چشم خود از او محافظت نمود،

مژده برای عصر جدید

¹⁰ «او قوم اسرائیل را در بیابان و در صحرای خشک و سوزان، سرگردان یافت. او مثل تخم چشم خود، از آنها مراقبت کرد و آنها را پناه داد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁰ «او قوم خود را در بیابان، در صحرای خشک و هولناک، سرگردان یافت. او را دربر گرفت و مورد لطف قرار داد، و مانند مردمک چشم خود محافظت نمود.

تثنیه 32:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِستر 6:13

و به همسر خود زِرِش و همه دوستان خویش، ماجرای خود را بازگفت. آنگاه حکیمانش و زنش زِرِش او را گفتند: «اگر این مُردِخای که پیش او افتادن آغاز کرده‌ای، از نسل یهود باشد، بر او غالب نخواهی آمد، بلکه به یقین پیش او خواهی افتاد.»

مزامیر 107:40

ذلت را بر رئیسان می‌ریزد و ایشان را در بیابانی که راه ندارد، آواره می‌سازد.

مزامیر 17:8

مرا مثل مردمک چشم نگاه دار؛ مرا زیر سایه بال خود پنهان کن،

امثال 7:2

اوامر مرا نگاه دار تا زنده بمانی و تعلیم مرا مثل مردمک چشم خویش.

غزل غزلها 8:5

این کیست که بر محبوب خود تکیه کرده، از صحرا برمی‌آید؟

اِشعیا 63:9

او در همه تنگیهای ایشان به تنگ آورده شد و فرشته حضور وی ایشان را نجات داد. در محبت و حلم خود ایشان را فدیه داد و در تمامی روزهای قدیم، متحمل ایشان شده، ایشان را برداشت.

اِرمیا 13:11

زیرا خداوند می‌گوید: همانگونه که کمربند به کمر آدمی می‌چسبد، همچنان تمامی خاندان اسرائیل و تمامی خاندان یهودا را به خود چسبانیدم تا برای من قوم و اسم و فخر و زینت باشند، اما نشنیدند.

اِرمیا 2:17

آیا این را خود بر خویشتن وارد نیاوردی، چونکه یهوه خدای خود را حینی که تو را رهبری می‌نمود، ترک کردی؟

اِرمیا 2:6

و نگفتند: ”یهوه کجا است که ما را از زمین مصر برآورد و ما را در بیابان و زمین ویران و پر از گودالها و زمین خشک و سایه مرگ و زمینی که کسی از آن گذر نکند و آدمی در آن ساکن نشود، رهبری نمود؟

حزقیال 16:5

چشمی بر تو شفقت ننمود و بر تو مرحمت نفرمود تا یکی از اینکارها را برای تو به عمل آورد. بلکه در روز به دنیا آمدنت جان تو را خوار شمرده، تو را به صحرا انداختند.

حزقیال 20:36

و خداوند یهوه می‌گوید: چنانکه بر پدران شما در بیابان سرزمین مصر داوری نمودم، همچنین بر شما داوری خواهم کرد.

هوشع 11:3

و من راه رفتن را به اِفرایِم تعلیم دادم و او را به بازوها برداشتم، اما ایشان ندانستند که من ایشان را شفا داده‌ام.

هوشع 13:5

من تو را در بیابان، در زمین بسیار خشک شناختم.

زَکریا 2:12

آنگاه خداوند یهودا را در سرزمین مقدس برای ملک خود به تصرف خواهد آورد و اورشلیم را بار دیگر برخواهد گُزید.

زَکریا 2:8

زیرا یهوه صِبایوت که مرا بعد از جلال نزد قومهایی که شما را غارت کردند، فرستاده است، چنین می‌گوید، هر ‌که شما را لمس نماید، مردمک چشم او را لمس نموده است:

رومیان 2:18

و ارادهٔ او را می‌دانی و از شریعت تربیت یافته، بهترین چیزها را می‌گزینی

رومیان 3:2

بسیار از هر جهت؛ اوّل آنکه به ایشان کلام خدا امانت داده شده است.

تثنیه 1:19

پس از حوريب کوچ کرده، از تمامی اين بيابان بزرگ و ترسناک که شما ديديد، به راه کوهستان اَموريان رفتيم، چنانکه يهوه خدای ما به ما امر فرمود و به قادش بِرنيع رسيديم.

تثنیه 1:31

و هم در بيابان که در آنجا ديديد چگونه يهوه خدای تو مثل کسی ‌که پسر خود را می‌برد، تو را در تمامی راه که می‌رفتيد، برمی‌داشت تا به اينجا رسيديد.“

تثنیه 4:36

از آسمان صدای خود را به تو شنوانيد تا تو را انضباط بخشد. و بر زمين آتش عظيم خود را به تو نشان داد و کلام او را از ميان آتش شنيدي.