تثنیه 30:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ و چون تمامی اين چيزها، يعنی برکت و لعنتی که پيش روی تو گذاشتم بر تو واقع شود، و آنها را در ميان تمامی قومهایی که يهوه، خدايت، تو را به آنجا خواهد راند، به یاد آوری.

هزارۀ نو

¹ «چون این چیزها، یعنی برکتها و لعنتهایی که در برابرتان نهادم، همگی بر شما واقع شود، و آنها را در میان همۀ اقوامی که یهوه خدایتان شما را بدان‌جا می‌راند، به یاد آورید،

Persian Old Version

¹ و چون جمیع این چیزها، یعنی برکت ولعنتی که پیش روی تو گذاشتم بر توعارض شود، و آنها را در میان جمیع امتهایی که یهوه، خدایت، تو را به آنجا خواهد راند، بیادآوری.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ هنگامی که تمام این برکت‌ها و لعنتها اتفاق بیفتد و شما در میان قومهای بیگانه‌ای که خداوند، خدایتان شما را به آنجا رانده است سخنان مرا به یاد بیاورید

مژده برای عصر جدید

¹ «من اکنون بین برکت و لعنت به شما حق انتخاب داده‌ام. هنگامی‌که همهٔ این وقایع بر شما روی داد، و در میان اقوامی زندگی کنید که خداوند شما را در میان آنها پراکنده گرداند، سخنان مرا به‌یاد خواهید آورد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ «زمانی‌‌که یَهْوه، خدایتان شما را بین قوم‌ها پراکنده می‌سازد، و این برکات یا لعنت‌ها که من به شما اعلام می‌کنم، بر شما واقع شوند، حتماً آن‌ها را به‌خاطر داشته باشید،

تثنیه 30:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 4:14

اینک مرا امروز بر روی زمین مطرود ساختی، و از روی تو پنهان خواهم بود. و پریشان و آواره در جهان خواهم بود و هر ‌که مرا یابد، مرا خواهد کشت.»

۱پادشاهان 8:34

آنگاه از آسمان بشنو و گناه قوم خود اسرائیل را ببخش و ایشان را به زمینی که به پدران ایشان داده‌ای، باز آور.

۲تواریخ 30:9

زیرا اگر به سوی خداوند بازگشت نمایید، برادران و پسران شما به نظر آنانی که ایشان را به اسیری برده‌اند، التفات خواهند یافت و به این زمین مراجعت خواهند نمود، زیرا که یهوه خدای شما مهربان و رحیم است و اگر به سوی او بازگشت نمایید، روی خود را از شما بر نخواهد گردانید.»

نِحِمیا 1:9

اما چون به سوی من بازگشت نمایید و اوامر مرا نگاه داشته، به آنها عمل نمایید، اگر‌چه پراکندگان شما در کرانهای آسمانها باشند، من ایشان را از آنجا جمع خواهم کرد و به مکانی که آن را برگزیده‌ام تا نام خود را در آن ساکن سازم، درخواهم آورد.

اِشعیا 46:8

این را به یاد آورید و مردانه بکوشید. و ‌ای عاصیان، آن را در دل خود تفکر نمایید!

اِرمیا 29:14

و خداوند می گوید که مرا خواهید یافت و اسیران شما را باز خواهم آورد. و خداوند می‌گوید که شما را از تمامی قومها و از همه مکانهایی که شما را به آنها رانده‌ام، جمع خواهم نمود و شما را از جایی که به اسیری فرستاده‌ام، باز خواهم آورد.

اِرمیا 3:13

فقط به گناهانت اعتراف نما که بر یهوه خدای خویش عاصی شدی و راههای خود را زیر هر درخت سبز برای بیگانگان منشعب ساختی و خداوند می‌گوید که شما صدای مرا نشنیدید.

اِرمیا 8:3

و یهوه صِبایوت می‌گوید که تمامی باقیماندگان این طایفه شریر، در هر مکانی که باقیمانده باشند و من ایشان را به سوی آن رانده باشم، مرگ را بر حیات ترجیح خواهند داد.

حزقیال 18:28

از آنجا که متوجه شد و از تمامی تقصیرهایی که کرده بود، بازگشت نمود، به یقین زنده خواهد ماند و نخواهد مرد.

حزقیال 6:9

و نجات‌یافتگان شما در میان قومها در جایی که ایشان را به اسیری برده‌اند، مرا یاد خواهند داشت. چونکه دل زناکار ایشان را که از من دور شده است، خواهم شکست و چشمان ایشان را که از پی بتهایشان زنا کرده است - پس خویشتن را به خاطر کارهای زشتی که در همه اعمال شرم‌آور خود نموده‌اند، منفور خواهند داشت.

زَکریا 10:9

و ایشان را در میان قومها خواهم کاشت، و مرا در مکانهای دوردست به یاد خواهند ‌آورد، و با پسران خود زیست نموده، باز خواهند گشت.

لوقا 15:17

«آخر به خود آمده، گفت: 'چقدر از مزدوران پدرم نان فراوان دارند و من از گرسنگی هلاک می‌شوم.

تثنیه 28:28

خداوند تو را به ديوانگی و نابينايی و پريشانی دل مبتلا خواهد ساخت.

تثنیه 28:64

و خداوند تو را در ميان تمامی قومها از کران زمين تا کران ديگرش پراکنده سازد و در آنجا خدايان غير را از چوب و سنگ که تو و پدرانت نشناخته‌ايد، عبادت خواهی کرد.

تثنیه 29:27

پس خشم خداوند بر اين سرزمين افروخته شده، تمامی لعنت را که در اين کتاب نوشته شده است، بر آن آورد.

تثنیه 29:28

و خداوند ريشه ايشان را به غضب و خشم و غيض عظيم، از زمين ايشان کند و به زمين ديگر انداخت، چنانکه امروز شده است.“

تثنیه 30:15

ببين امروز حيات و نيکويی و مرگ و بدی را پيش روی تو گذاشتم.

تثنیه 30:19

امروز آسمان و زمين را بر شما شاهد می‌آورم که حيات و مرگ و برکت و لعنت را پيش روی تو گذاشتم، پس حيات را برگزين تا تو با نسلت زنده بماني.

تثنیه 32:36

زيرا خداوند، قوم خود را داوری خواهد نمود. و بر بندگان خويش شفقت خواهد کرد. چون می‌بيند که قوت ايشان نابود شده، و هيچکس چه غلام و چه آزاد باقی نيست.