دانیال 4:27 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁷ بنابراین، ای پادشاه، نصیحت من تو را پسند آید: با عدالت، خویشتن را از گناهان خود به دور دار و با شفقت بر فقیران از خطایای خود دوری کن که شاید باعث طول آسودگی تو باشد.»

هزارۀ نو

²⁷ پس، پادشاها، مشورت من تو را پسند آید: با پارسایی، خویشتن را از گناهانِ خود به دور دار، و با شفقت بر فقیران، از خطایای خویش اجتناب کن تا کامروایی‌ات به طول انجامد.»

Persian Old Version

²⁷ لهذاای پادشاه نصیحت من تو را پسند آید و گناهان خودرا به عدالت و خطایای خویش را به احسان نمودن بر فقیران فدیه بده که شاید باعث طول اطمینان تو باشد.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁷ پس، ای پادشاه، به نصیحت من گوش کن. از گناه کردن دست بردار و هر چه راست و درست است انجام بده و به رنجدیدگان احسان کن تا شاید در امان بمانی.»

مژده برای عصر جدید

²⁷ ای پادشاه، نصیحت مرا گوش کن و با انجام کارهای نیک از گناهان خود دست بردار و به عوض خطاهای خود به فقرا احسان کن، آنگاه این امر تو را عاقبت به خیر می‌گرداند.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁷ ای پادشاه، نصیحت مرا گوش کن و با انجام کارهای نیک، از گناهان خود دست بردار و برای جبران خطاهای خود به فقرا احسان کن؛ آنگاه سعادتمندی تو طولانی خواهد شد.»

دانیال 4:27 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 11:4

و گفتند: «بیایید شهری برای خود بنا نهیم و برجی را که سرش به آسمان برسد، تا نامی برای خویشتن پیدا کنیم، مبادا بر روی تمام زمین پراکنده شویم.»

۱پادشاهان 21:29

«آیا دیده‌ای که اَخاب چگونه به حضور من فروتن شده است؟ پس از این جهت که در حضور من فروتن شده است، این بلا را در روزهای وی نازل نمی‌کنم، لیکن در روزهای پسرش، این بلا را بر خاندانش خواهم آورد.»

مزامیر 119:46

و در شهادات تو به حضور پادشاهان سخن خواهم گفت و خجل نخواهم شد.

امثال 11:2

چون تکبّر می‌آید خجالت می‌آید، امّا حکمت با متواضعان است.

امثال 16:6

از رحمت و حقیقت گناه کفاره می‌شود و به ترس خداوند، آدمی از بدی دور می‌شود.

امثال 28:13

هر ‌که گناه خود را بپوشاند کامیاب نخواهد شد، امّا هر ‌که آن را اعتراف کند و ترک نماید، رحمت خواهد یافت.

اِشعیا 10:13

زیرا می‌گوید: «به قوت دست خود و به حکمت خویش، چونکه فهیم هستم، این را کردم و حدود قومها را منتقل ساختم و گنجهای ایشان را غارت نمودم و مثل جبار سروران ایشان را به زیر انداختم.

اِشعیا 47:10

زیرا که بر شرارت خود اعتماد نموده، گفتی: ”کسی نیست که مرا بیند.“ و حکمت و علم تو، تو را گمراه ساخت و در دل خود گفتی: ”من هستم و غیر از من دیگری نیست.“

اِشعیا 47:8

پس الان ‌ای که در عشرت به سر می‌بری، و در اطمینان ساکن هستی، این را بشنو. ای که در دل خود می‌گویی: ”من هستم و غیر از من دیگری نیست؛ بیوه نخواهم شد و بی‌اولادی را نخواهم دانست.“

اِرمیا 29:7

و صلح و سلامتی آن شهر را که شما را به آن به اسیری فرستاده‌ام، بطلبید و برایش نزد خداوند دعا کنید، زیرا که در صلح و سلامتی آن شما را سلامتی خواهد بود.

اِرمیا 38:20

اِرمیا در جواب گفت: «تو را تسلیم نخواهند کرد. تمنا آنکه کلام خداوند را که به تو می‌گویم، اطاعت نمایی تا تو را خیریت شود و جان تو زنده بماند.

حزقیال 18:7

و بر کسی ظلم نکند و گرو کسی را که از او قرض گرفته، به او رد نماید و مال کسی را به غصب نبرد، بلکه نان خود را به گرسنگان بدهد و برهنگان را به ‌جامه بپوشاند،

حزقیال 29:3

و صحبت کرده بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید: اینک‌ ای فرعون، پادشاه مصر، من به ضد تو هستم؛ ای اژدهای بزرگ، که در میان نهرهایت خوابیده‌ای و می‌گویی: ”رود من از آنِ من است و من آن را به جهت خود ساخته‌ام!“

حزقیال 29:9

و سرزمین مصر ویران و خراب خواهد شد. پس خواهند دانست که من یهوه هستم، چونکه می‌گفت: ”نیل از آنِ من است؛ من خود آن را ساخته‌ام.“

یوئیل 2:14

که می‌داند که شاید برگردد و پشیمان شود و از پس خود برکتی واگذارد، یعنی هدیه آردی و هدیه ریختنی برای یهوه خدای شما؟

عاموس نبی 6:13

و به ناچیز شادی می‌کنید و می گویید: «آیا با قوت خویش شاخها برای خود پیدا نکردیم؟»

یونس 3:9

کسی چه می‌داند؟ شاید خدا منصرف شده، از شدت خشم خود برگردد، تا هلاک نشویم.»

حَبَقوق 1:11

آنگاه مثل باد به شتاب رفته، عبور می‌کنند؛ اینان که قوّت خودشان خدایشان است، متحمل تقصیر خود خواهند شد.»

صَفَنیا 2:15

این است شهر فرحناک که در اطمینان ساکن می‌بود، و در دل خود می‌گفت: «من هستم و جز من، دیگری نیست!» حال، چگونه ویران شده است! خوابگاه حیوانات گردیده است! هر ‌که از آن عبور کند، بر آن آه کشیده، مشت خود را خواهد جنبانید!

مَتّی 3:8

اکنون ثمرهٔ شایسته توبه بیاورید،

لوقا 11:41

بلکه از آنچه در درون است، صدقه دهید که اینک همه ‌چیز برای شما پاک خواهد گشت.

اعمال رسولان 24:25

و چون او دربارهٔ عدالت و پرهیزکاری و داوری آینده سخن به میان می‌آورد، فِلیکس ترسان گشته، جواب داد که «اکنون برو، چون فرصت کنم، تو را باز خواهم خواند.»

اعمال رسولان 26:20

بلکه نخست آنانی را که در دمشق بودند و در اورشلیم و در تمامی مرز و بوم یهودیه و غیریهودیان را نیز اعلام می‌نمودم که توبه کنند و به سوی خدا بازگشت نمایند و کارهای شایسته توبه را به‌ جا آورند.

اعمال رسولان 8:22

پس از این شرارت خود توبه کن و از خداوند درخواست کن تا شاید این فکر دلت بخشیده شود،

۲قرنتیان 5:11

پس چون ترس خداوند را دانسته‌ایم، مردم را دعوت می‌کنیم. امّا آنچه هستیم، بر خدا آشکار است و امیدوارم به وجدانهای شما هم آشکار باشیم.

غلاطیان 5:13

زیرا که شما‌ ای برادران به آزادی خوانده شده‌اید؛ امّا به هوش باشید که آزادی خود را فرصت جسم مگردانید، بلکه به محبّت، یکدیگر را خدمت کنید.

غلاطیان 5:22

لیکن ثمرهٔ روح، محبّت و خوشی و سلامتی و حلم و مهربانی و نیکویی و ایمان و تواضع و خویشتنداری است،

غلاطیان 5:6

و در مسیح عیسی نه ختنه فایده دارد و نه ختنه ناشدگی، بلکه ایمانی که به محبّت عمل می‌کند.

افسسیان 4:28

دزد دیگر دزدی نکند، بلکه به‌ دستهای خود کار نیکو کرده، زحمت بکشد تا بتواند نیازمندی را چیزی دهد.

تثنیه 24:13

البته به وقت غروب آفتاب، گرو را به او پس بده، تا در رخت خود بخوابد و تو را برکت دهد و به حضور يهوه خدايت، عدالت شمرده خواهد شد.

تثنیه 32:27

اگر از کينه دشمن نمی‌ترسيدم که مبادا مخالفان ايشان برعکس آن فکر کنند، و بگويند: 'دست ما بلند شده، و يهوه همه اين را نکرده است.'“

تثنیه 8:17

مبادا در دل خود بگويی که قوت من و توانايی دست من، اين توانگری را از برايم فراهم کرده است.

۱پطرس 4:8

و اوّل همه با یکدیگر به شدّت محبّت نمایید، زیرا که محبّت، انبوه گناهان را می‌پوشاند.