دانیال 2:35 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁵ آنگاه آهن و گل و برنج و نقره و طلا با هم خرد شد و مثل کاه خرمن تابستانی گردیده، باد آنها را چنان برد که اثری از آنها باقی نماند. و آن سنگ که تمثال را زده بود، کوه بزرگی گردید و تمامی جهان را پر ساخت.

هزارۀ نو

³⁵ آنگاه آهن و گِل و برنج و نقره و طلا با هم خُرد شده، همچون کاهِ خرمنگاهِ تابستانی گردید؛ و باد آنها را پراکنده ساخت، به گونه‌ای که اثری از آنها باقی نماند. اما آن سنگ که به تمثال برخورد، کوهی عظیم شد و جهان را به‌تمامی پر ساخت.

Persian Old Version

³⁵ آنگاه آهن و گل و برنج و نقره و طلا با هم خردشد و مثل کاه خرمن تابستانی گردیده، باد آنها راچنان برد که جایی به جهت آنها یافت نشد. و آن سنگ که تمثال را زده بود کوه عظیمی گردید وتمامی جهان را پر ساخت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁵ سپس مجسمه، که از طلا و نقره و مفرغ و گل و آهن بود، فرو ریخت و به شکل ذرات ریز درآمد و باد آنها را مانند کاه پراکنده کرد، به طوری که اثری از آن باقی نماند. اما سنگی که آن مجسمه را خرد کرده بود کوه بزرگی شد و تمام دنیا را در برگرفت.

مژده برای عصر جدید

³⁵ آنگاه آهن، گل، برنز، نقره و طلا همه با هم آنچنان ریز شدند که باد آنان را مانند گرد و غبار هنگام خرمن کوبی پراکنده نمود که دیگر اثری از آن بر جای نماند. امّا آن سنگ آن‌قدر بزرگ شد که به مانند کوه بزرگی گردید که سراسر روی زمین را پوشانید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁵ آنگاه آهن، گل، برنز، نقره و طلا همه با هم آن‌چنان ریز شدند که باد آنان را مانند گرد و غبار هنگام خرمن کوبی پراکنده نمود که دیگر اثری از آن بر جای نماند. امّا آن سنگ آن‌قدر بزرگ شد که به مانند کوه بزرگی گردید و سراسر روی زمین را پوشانید.

دانیال 2:35 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 6:17

وقتی که آب از آنها می‌رود، نابود می‌شوند. و چون گرما شود، از جای خود ناپدید می‌گردند.

مزامیر 103:16

زیرا که باد بر آن می‌وزد و نابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد.

مزامیر 22:27

تمامی کرانه های زمین به یاد آورده به سوی خداوند بازگشت خواهند نمود. و همه قبیله های ملتها به حضور تو سجده خواهند کرد.

مزامیر 37:10

اینک، بعد از اندک زمانی شریر نخواهد بود. در مکانش دقّت خواهی کرد و نخواهد بود.

مزامیر 37:36

امّا گذشت و اینک نیست گردید و او را جستجو کردم و یافت نشد.

مزامیر 46:9

او جنگها را تا کرانه‌های جهان پایان می‌دهد. کمان را می‌شکند و نیزه را قطع می‌کند و ارابه‌ها را به آتش می‌سوزاند.

مزامیر 66:4

تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام تو ترّنم خواهند نمود.» سلاه.

مزامیر 86:9

‌ای خداوند، همه ملّتهایی که آفریده‌ای آمده، به حضور تو سجده خواهند کرد و نام تو را تمجید خواهند نمود.

اِشعیا 11:9

در تمامی کوه مقدس من نه آسیب خواهد بود و نه ویرانی، زیرا که جهان از معرفت خداوند پر خواهد بود مثل آبهایی که دریا را می‌پوشاند.

اِشعیا 8:9

به هیجان آیید، ‌ای قومها، و شکست خواهید یافت. گوش گیرید‌، ای کرانهای زمین، کمر خود را ببندید و شکست خواهید یافت. کمر خود را ببندید و شکست خواهید یافت.

دانیال 2:44

و در دوران این پادشاهان خدای آسمانها سلطنتی را که هرگز از بین نرود، برپا خواهد نمود و این سلطنت به قومی دیگر منتقل نخواهد شد، بلکه تمامی آن سلطنتها را خرد کرده، مغلوب خواهد ساخت و خودش تا به ابد استوار خواهد ماند.

هوشع 13:3

بنابراین، ایشان مثل ابرهای صبح هستند، و مانند شبنمی که سریع می‌گذرد؛ مثل کاه که از خرمن پراکنده شود و مانند دود که از روزنه برآید.

میکاه 4:13

‌ای دختر صَهیون، برخیز و پایمال کن، زیرا که شاخ تو را آهن خواهم ساخت و سُمهای تو را برنج خواهم نمود و قومهای بسیار را خواهی کوبید و حاصل ایشان را برای یهوه و دولت ایشان را، برای خداوند تمامی زمین وقف خواهی نمود.

زَکریا 12:3

و در آن روز، اورشلیم را برای تمامی قوم‌ها سنگی بسیار گران خواهم ساخت و همه کسانی که آن را بر خود بار کنند، سخت مجروح خواهند شد و تمامی قومهای جهان به ضد او جمع خواهند گردید.

۱قرنتیان 15:25

زیرا مادامی که همهٔ دشمنان را زیر پایهای خود ننهد، می‌باید او سلطنت بنماید.

مکاشفه 11:15

و فرشته‌ هفتم بنواخت که ناگاه صداهای بلند در آسمان واقع شد که می‌گفتند: «سلطنت جهان از آن خداوند ما و مسیح او شد و تا به ابد حکمرانی خواهد کرد.»

مکاشفه 12:8

ولی غلبه نیافتند، بلکه جای ایشان دیگر در آسمان یافت نشد.

مکاشفه 20:11

و دیدم تخت بزرگ سفید و کسی را بر آن نشسته که از روی او آسمان و زمین گریخت و برای آنها جایی یافت نشد.