دانیال 10:9 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁹ اما صدای سخنانش را شنیدم. و چون صدای کلام او را شنیدم، به روی خود بر زمین افتاده، بیهوش گردیدم.

هزارۀ نو

⁹ آنگاه آوازِ سخنانش را شنیدم؛ و چون آواز سخنانش را شنیدم، به روی بر زمین افتاده، به خوابی عمیق فرو رفتم.

Persian Old Version

⁹ اما آواز سخنانش راشنیدم و چون آواز کلام او را شنیدم به روی خودبر زمین افتاده، بیهوش گردیدم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁹ وقتی آن مرد با من سخن گفت من روی خاک افتادم و از حال رفتم.

مژده برای عصر جدید

⁹ وقتی آن مرد با من سخن گفت، رو به خاک افتادم و بیهوش شدم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁹ وقتی آن مرد با من سخن گفت، بی‌هوش به خاک افتادم.

دانیال 10:9 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 15:12

و چون آفتاب غروب می‌کرد، خوابی سنگین بر اَبرام مستولی شد و اینک تاریکی ترسناک و سختی او را فرو گرفت.

پیدایش 2:21

و یَهوْه خدا، خوابی سنگین بر آدم مستولی گردانید تا بخفت و یکی از دنده‌هایش را گرفت و گوشت در جایش پر کرد.

ایّوب 33:15

در خواب، در رویای شب، چون خواب سنگین بر انسان چیره می‌شود، حینی که در بستر خود در خواب می‌باشد.

ایّوب 4:13

در تفکرها از رویاهای شب، هنگامی که خواب سنگین بر مردم غالب شود،

غزل غزلها 5:2

من در خواب هستم اما دلم بیدار است. آواز محبوب من است که در را می‌کوبد و می‌گوید: «از برای من باز کن، ‌ای خواهر من! ای محبوبه من و کبوترم و ‌ای کامل من! زیرا که سر من از شبنم و زلفهایم از قطرات شب پر است.»

دانیال 10:16

که ناگاه کسی به شبیه آدمیان لبهایم را لمس نمود و من دهان خود را گشوده، سخن گفتم. به آن کسی ‌که پیش من ایستاده بود، گفتم: «ای آقایم، از این‌ رویا درد شدیدی مرا در‌گرفته است و دیگر هیچ رمق ندارم.

دانیال 8:18

و حینی که او با من سخن می‌گفت، من بر روی خود بر زمین در خواب سنگین می‌بودم. و او مرا لمس نموده، در جایی که بودم، برپا داشت.

حَبَقوق 3:16

چون شنیدم احشایم بلرزید و از صدای آن لبهایم بجنبید، و پوسیدگی به استخوانهایم داخل شده، در جای خود لرزیدم، که در روز تنگی استراحت یابم، هنگامی که آن که قوم را ذلیل خواهد ساخت، بر ایشان حمله آورد.

لوقا 22:45

پس از دعا برخاسته نزد شاگردان خود آمده ایشان را از غصه در خواب یافت.

لوقا 9:32

امّا پطرس و رفقایش را خواب در ربود. پس بیدار شده جلال او و آن دو مرد را که با وی بودند، دیدند.

مکاشفه 1:17

و چون او را دیدم، مثل مرده پیش پایهایش افتادم و دست راست خود را بر من نهاده، گفت: «ترسان مباش! من هستم اوّل و آخر و زنده؛