دانیال 10:3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³ خوراک لذیذ نخوردم و گوشت و شراب به دهانم داخل نشد و تا پایان آن سه هفته خویشتن را تدهین ننمودم.

هزارۀ نو

³ طعام لذیذ نخوردم، به گوشت یا شراب لب نزدم، و تا پایان آن سه هفته خود را تدهین نکردم.

Persian Old Version

³ خوراک لذیذ نخوردم و گوشت و شراب به دهانم داخل نشد و تا انقضای آن سه هفته خویشتن را تدهین ننمودم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ در این مدت نه خوراک کافی خوردم، نه لب به گوشت و شراب زدم و نه ظاهرم را آراستم.

مژده برای عصر جدید

³ در این مدّت نه غذای لذيذ خوردم و نه لب به گوشت و شراب زدم و نه موی خود را شانه کردم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ در این سه هفته، نه غذای مقوّی خوردم و نه لب به گوشت و شراب زدم و نه موی خود را شانه کردم.

دانیال 10:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 19:24

و مِفيبوشِت پسر شائول به استقبال پادشاه آمد و از روزی که پادشاه رفت تا روزی که به سلامتی برگشت نه به پايهايش رسیده بود، و نه ريش خويش را اصلاح نموده، و نه لباس خود را شسته بود.

ایّوب 33:20

پس جان او نان را بیزار است و نفس او خوراک لذیذ را.

دانیال 10:12

آنگاه مرا گفت: «ای دانیال مترس، زیرا از روز اول که دل خود را بر آن نهادی که بفهمی و به حضور خدای خود تواضع نمایی، سخنان تو مقبول گردید و من به خاطر سخنانت آمده‌ام.

دانیال 11:8

و خدایان و بتهای ریخته شده ایشان را نیز با ظروف گرانبهای ایشان از طلا و نقره به مصر به اسیری خواهد برد و سالهایی چند از پادشاه شمال دست خواهد برداشت.

دانیال 6:18

آنگاه پادشاه به قصر خویش رفته، شب را به روزه به سر برد و به حضور وی اسباب عیش او را نیاوردند و خوابش از او برفت.

عاموس نبی 5:11

بنابراین چونکه مسکینان را پایمال کردید و هدایای گندم از ایشان گرفتید، خانه‌ها را از سنگهای تراشیده بنا خواهید نمود، اما در آنها ساکن نخواهید شد و تاکستانهای دلپسند غرس خواهید نمود، و لیکن شراب آنها را نخواهید نوشید.

ناحوم 2:9

نقره را غارت کنید و طلا را به یغما برید، زیرا که اندوخته‌های او را و زیادی هرگونه کالای نفیسش را انتهایی نیست.

مَتّی 6:17

لیکن تو چون روزه‌داری، بر سر خود روغن بزن و روی خود را بشوی

لوقا 7:46

سر مرا به روغن مسح نکردی، لیکن او پایهای مرا به عطر تدهین کرد.

۱قرنتیان 9:27

بلکه تن خود را زبون می‌سازم و آن را در بندگی می‌دارم، مبادا چون دیگران را وعظ نمودم، خود محروم شوم.