Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اعمال رسولان 8:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

1 و سولس در قتل استیفان راضی می‌بود. در آن روز، آزاری سخت بر کلیسای اورشلیم آغاز شد، چندان که جز رسولان، همه به نواحی یهودیه و سامِرِه پراکنده شدند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

1 و سولُس با کشتن استیفان موافق بود. در آن روز، آزاری سخت بر کلیسای اورشلیم آغاز شد، چندان که جز رسولان، همه به نواحی یهودیه و سامِرِه پراکنده شدند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

1 می بود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 و سولُس با کشته شدن استیفان موافق بود. از آن روز به بعد، شکنجه و آزار ایمانداران کلیسای اورشلیم شروع شد. به طوری که همه به یهودیه و سامره فرار کردند. فقط رسولان در اورشلیم باقی ماندند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

1 شائول جزء كسانی بود، كه با قتل استیفان موافقت كرده بودند. در همان‌روز جفای سختی به كلیسای اورشلیم شروع شد و همهٔ ایمانداران به جز رسولان به نواحی یهودیه و سامره پراكنده شدند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

1 شائول یکی از کسانی بود که با قتل استیفان موافقت کرده بودند. در همان‌ روز جفای سختی بر کلیسای اورشلیم شروع شد و همۀ ایمان‌داران به‌جز رسولان به نواحی یهودیه و سامره پراکنده شدند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اعمال رسولان 8:1
35 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

پس قاصدان نزد ایشان فرستاده گفتم: «من در کاری بزرگ مشغولم و نمی‌توانم فرود آیم، چرا کار حینی که من آن را ترک کرده، نزد شما فرود آیم، باز ایستد؟»


اما چون دانیال دانست که نوشته امضا شده است، به خانه خود وارد شد و پنجره‌های بالاخانه خود را به سمت اورشلیم باز نمود و هر روز سه مرتبه زانو می‌زد و دعا می‌نمود و چنانکه قبل از آن عادت می‌داشت، نزد خدای خویش دعا می‌کرد و سپاس می‌خواند.


آنگاه پادشاه بی‌نهایت شادمان شده، امر فرمود که دانیال را از چاه برآورند. دانیال را از چاه برآوردند و از آن جهت که بر خدای خود توکل نموده بود، به او هیچ آسیبی نرسید.


و دیگران غلامان او را گرفته، دشنام داده کشتند.


چرا که من انبیا و حکیمان و کاتبان نزد شما می‌فرستم و بعضی را خواهید کشت و به دار خواهید کشید و بعضی را در کنیسه‌های خود تازیانه زده از شهری به شهری خواهید راند


«شما نمک جهانید! لیکن اگر نمک فاسد گردد، به کدام چیز باز نمکین شود؟ دیگر مصرفی ندارد جز آنکه بیرون افکنده، پایمال مردم شود.


به‌ خاطر آرید کلامی را که به شما گفتم: غلام بزرگتر از آقای خود نیست. اگر مرا زحمت دادند، شما را نیز زحمت خواهند داد، اگر کلام مرا نگاه داشتند، کلام شما را هم نگاه خواهند داشت.


شما را از کنیسه‌ها بیرون خواهند نمود؛ بلکه ساعتی می‌آید که هر ‌که شما را بکُشد، گمان برد که خدا را خدمت می‌کند.


لیکن چون روح‌القدس بر شما می‌آید، قوّت خواهید یافت و شاهدان من خواهید بود، در اورشلیم و تمامی یهودیه و سامره و تا آن سر جهان.»


و در کلیسایی که در اَنطاکیه بود، انبیا و چند معلّم بودند: بَرنابا و شمعون معروف به نیجِر و لوکیوس قیرَوانی و مَنائِن برادر شیری هیرودیس تیترارخ و سولُس.


زیرا که داوود چونکه در زمان خود، ارادهٔ خدا را خدمت کرده بود، خوابید و به پدران خود ملحق شده، فساد را دید.


و خدا را حمد می‌گفتند و نزد تمامی خلق عزیز می‌گردیدند و خداوند هر روزه نجات یافتگان را بر جمعشان می‌افزود.


و هنگامی که خون شهید تو استیفان را می‌ریختند، من نیز ایستاده، به آن راضی بودم و لباسهای قاتلان او را نگاه می‌داشتم.'


چنانکه در اورشلیم هم کردم و از سران کاهنان قدرت یافته، بسیاری از مقدسین را در زندان حبس می‌کردم و چون ایشان را می‌کشتند، در حکم شریک می‌بودم.


و بر رسولان دست انداخته، ایشان را در زندان عمومی انداختند.


«بروید و در معبد ایستاده، تمام سخنان این حیات را به مردم بگویید.


آنها چون شنیدند، خشمگین شده مشورت کردند که ایشان را به قتل رسانند.


پس به سخن او متقاعد شدند و رسولان را حاضر ساخته، شلاق زدند و قدغن نمودند که دیگر به نام عیسی حرف نزنند. سپس ایشان را مرخص کردند.


همین است آنکه در جماعت در صحرا با آن فرشته‌ای که در کوه سینا به او سخن می‌گفت و با پدران ما بود و کلمات زنده را یافت تا به ما رساند،


چون این را شنیدند، به شدت خشمگین شده، بر وی دندانهای خود را فشردند.


و از شهر بیرون کشیده، سنگسارش کردند. و شاهدان، لباسهای خود را نزد پایهای جوانی که سولُس نام داشت، گذاردند.


امّا رسولان که در اورشلیم بودند، چون شنیدند که اهل سامِره کلام خدا را پذیرفته‌اند، پطرس و یوحنا را نزد ایشان فرستادند.


و مردان صالح استیفان را دفن کرده، برای وی ماتم عظیمی برپا داشتند.


پس آنانی که پراکنده شدند، به هر جایی که می‌رسیدند، به کلام مژده می‌دادند.


امّا فیلیپُس به شهری از سامِره رفته، ایشان را به مسیح موعظه می‌نمود.


آنگاه کلیسا در تمامی یهودیه و جلیل و سامِره آرامی یافتند و بنا می‌شدند و در ترس خداوند و به تسلّی روح‌القدس رفتار کرده، همی افزودند.


زیرا هر‌چند عدالت خدا را می‌دانند که کنندگان چنین کارها مستوجب مرگ هستند، نه فقط آنها را می‌کنند، بلکه کنندگان را نیز خوش می‌دارند.


امّا ‌ای برادران، می‌خواهم شما بدانید که آنچه بر من واقع گشت، برعکس به رشد انجیل انجامید،


به ایمان، مصر را ترک کرد و از خشم پادشاه نترسید زیرا که چون آن نادیده را بدید، استوار ماند.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ