اعمال رسولان 27:22 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²² اکنون نیز شما را نصیحت می‌کنم که خاطرجمع باشید، زیرا که هیچ ضرری به‌ جان یکی از شما نخواهد رسید، مگر به کشتی.

هزارۀ نو

²² اکنون نیز از شما خواهش می‌کنم که شهامتتان را از دست ندهید، زیرا آسیبی به جان هیچ‌یک از شما نخواهد رسید؛ فقط کشتی از دست خواهد رفت.

Persian Old Version

²² اکنون نیزشما را نصیحت میکنم که خاطرجمع باشید زیراکه هیچ ضرری بهجان یکی از شما نخواهد رسیدمگر به کشتی.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²² ولی حالا غصه نخورید؛ حتی اگر کشتی غرق شود، به جان هیچ‌یک از ما ضرری نخواهد رسید.

مژده برای عصر جدید

²² خوب، حالا كه این‌طور شده از شما می‌خواهم كه خود را نبازید. هیچ آسیبی به جان كسی نخواهد رسید، فقط كشتی از دست خواهد رفت،

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²² خوب، حالا از شما می‌خواهم که شهامت داشته باشید. هیچ آسیبی به جان کسی نخواهد رسید؛ فقط کشتی از دست خواهد رفت،

اعمال رسولان 27:22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

عِزرا 10:2

و شِکَنیا پسر یِحیئیل که از پسران عیلام بود جواب داد و به عزرا گفت: «ما به خدای خویش خیانت ورزیده، زنان غریب از قومهای زمین گرفته‌ایم، لیکن الان امیدی برای اسرائیل در این باب باقی هست.

ایّوب 2:4

شیطان در جواب خداوند گفت: «پوست به عوض پوست! هر‌ چه انسان دارد برای جان خود خواهد داد.

مزامیر 112:7

از خبر بد نخواهد ترسید. دل او پایدار است و بر خداوند توکّل دارد.

اعمال رسولان 23:11

و در شب همان روز خداوند نزد او آمده، گفت: «ای پولُس، خاطر جمع باش، زیرا چنانکه در اورشلیم در حق من شهادت دادی، همچنین باید در روم نیز شهادت دهی.»

اعمال رسولان 27:25

پس‌ ای مردمان، خوشحال باشید زیرا ایمان دارم که به همانطور که خدا به من گفت، واقع خواهد شد.

اعمال رسولان 27:31

پولُس یوزباشی و سپاهیان را گفت: «اگر اینها در کشتی نمانند، نجات شما ممکن نباشد.»

اعمال رسولان 27:34

پس خواهش من این است که غذا بخورید که شفا برای شما خواهد بود، زیرا که مویی از سر هیچ‌یک از شما نخواهد افتاد.»

اعمال رسولان 27:36

پس همه قوی‌دل گشته نیز غذا خوردند.

اعمال رسولان 27:44

و بعضی بر تختها و بعضی بر چیزهای کشتی و همچنین همه به سلامتی به خشکی رسیدند.

۱سموئیل 30:6

داوود بسيار پریشان بود، زيرا که قوم می‌گفتند که او را سنگسار کنند، چون جان تمامی قوم هر يک برای پسران و دختران خويش بسيار تلخ شده بود. اما داوود خويشتن را از يهوه، خدای خود، تقويت نمود.