اعمال رسولان 26:13 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹³ در راه، ای پادشاه، در وقت ظهر نوری را از آسمان دیدم، درخشنده‌تر از خورشید که در دور من و رفقایم تابید.

هزارۀ نو

¹³ هنگام نیمروز، ای پادشاه، در بین راه ناگهان نوری درخشانتر از نور خورشید از آسمان گِرد من و همراهانم تابید.

Persian Old Version

¹³ در راه، ای پادشاه، در وقت ظهر نوری را از آسمان دیدم، درخشنده تر از خورشید که در دور من و رفقایم تابید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹³ در بین راه نزدیک ظهر، ای پادشاه، از آسمان نور خیره‌کننده‌ای گرداگرد من و همراهانم تابید، نوری که از خورشید نیز درخشانتر بود.

مژده برای عصر جدید

¹³ در هنگام ظهر در بین راه، ای پادشاه، نوری از آسمان روشنتر از نور خورشید به دور من و همسفرانم تابید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹³ در هنگام ظهر در بین راه، ای پادشاه، نوری از آسمان روشنتر از نور خورشید به دور من و همسفرانم تابید.

اعمال رسولان 26:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِشعیا 24:23

و ماه خجل و آفتاب رسوا خواهد گشت، زیرا که یهوه صِبایوت در کوه صَهیون و در اورشلیم و به حضور مشایخ خویش، با جلال سلطنت خواهد نمود.

اِشعیا 30:26

و در روزی که خداوند شکستگی قوم خود را ببندد و ضرب جراحت ایشان را شفا دهد، روشنایی ماه مثل روشنایی آفتاب و روشنایی آفتاب هفت چندان مثل روشنایی هفت روز خواهد بود.

مَتّی 17:2

و در نظر ایشان سیمای او دگرگون شد و چهره‌اش چون خورشید، درخشنده و جامه‌اش چون نور، سفید گردید.

اعمال رسولان 22:6

و در طول راه، چون نزدیک به دمشق رسیدم، نزدیک به ظهر ناگاه نوری بزرگ از آسمان گرد من درخشید.

اعمال رسولان 22:9

و همراهان من نور را دیده، ترسان گشتند، ولی صدای آن کس را که با من سخن گفت، نشنیدند.

اعمال رسولان 26:12

در این میان هنگامی که با قدرت و اجازه از سران کاهنان به دمشق می‌رفتم،

اعمال رسولان 26:14

و چون همه بر زمین افتادیم، صدایی را شنیدم که مرا به زبان عبرانی مخاطب ساخته، گفت: 'ای شائول، شائول، چرا بر من جفا می‌کنی؟ تو را بر میخها لگد زدن دشوار است.'

اعمال رسولان 9:3

و در طول راه، چون نزدیک به دمشق رسید، ناگاه نوری از آسمان دور او درخشید

مکاشفه 1:16

و در دست راست خود هفت ستاره داشت و از دهانش شمشیری دو دمه تیز بیرون می‌آمد و چهره‌اش همچون آفتاب بود که در قوتش می‌تابد.

مکاشفه 21:23

و شهر احتیاج ندارد که آفتاب یا ماه آن را روشنایی دهد، زیرا که جلال خدا آن را نورانی می‌سازد و چراغش برّه است.