اعمال رسولان 14:17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ با وجودی که خود را بی‌شهادت نگذاشت، چون نیکویی می‌نمود و از آسمان باران بارانیده و فصل‌‌های بار آور بخشیده، دلهای شما را از خوراک و شادی پر می‌ساخت.»

هزارۀ نو

¹⁷ امّا خود را بدون شهادت نگذاشت؛ او با فرستادن باران از آسمان و بخشیدن فصلهای پُر بار، بر شما احسان نموده، خوراک فراوان به شما ارزانی می‌دارد و دلهایتان را از خرّمی لبریز می‌کند.»

Persian Old Version

¹⁷ با وجودی که خود را بیشهادت نگذاشت، چون احسان مینمود و از آسمان باران بارانیده و فصول بارآور بخشیده، دلهای ما را ازخوراک و شادی پر میساخت.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ با اینکه برای اثبات وجود خود، همواره دلایل کافی به ایشان می‌داد. برای نمونه، از رحمت خود، به موقع برایتان باران می‌فرستد، و محصول خوب و غذای کافی به شما عطا می‌کند، و دلتان را از شادی لبریز می‌سازد.»

مژده برای عصر جدید

¹⁷ در عین حال کارهای نیک او همیشه وجودش را ثابت نموده است. او به شما از آسمان باران و محصول به موقع عطا می‌کند، به شما غذا می‌دهد و دلهایتان را از شادمانی پر می‌سازد.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ در عَین حال او همیشه با کارهای نیک خود وجودش را ثابت نموده است. او به شما از آسمان باران و محصول به‌موقع عطا می‌کند، به شما غذا می‌دهد و دل‌هایتان را از شادمانی پُر می‌سازد.»

اعمال رسولان 14:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 18:1

و بعد از روزهای بسیار، کلام خداوند در سال سوم به ایلیا نازل شده، گفت: «برو و خود را به اَخاب نشان ده و من بر زمین باران خواهم بارانید.»

نِحِمیا 9:25

پس شهرهای حصاردار و زمینهای برومند گرفتند و خانه‌های پر از اشیا نفیس و چشمه‌های کنده شده و تاکستانها و باغات زیتون و درختان میوه‌دار بیشمار به تصرف آوردند و خورده و سیر شده و فربه گشته، از نعمتهای بزرگ تو بهره​مند گردیدند.

ایّوب 36:31

زیرا که به واسطه آنها قوم‌ها را داوری می‌کند، و روزی را به فراوانی می‌بخشد.

ایّوب 37:6

زیرا برف را می‌گوید: ”بر زمین بیفت.“ و همچنین بارش باران را و بارش بارانهای نیرومند خویش را.

ایّوب 5:10

که بر روی زمین باران می‌باراند، و آب بر روی صخره‌ها جاری می‌سازد،

مزامیر 145:9

خداوند برای همگان نیکو است و رحمت‌های او بر همه کارهای دست اوست.

مزامیر 4:7

شادمانی در دل من پدید آورده‌ای، بیشتر از وقتی که غله و شیره ایشان افزون گردید.

مزامیر 52:1

ای زورمند، چرا از بدی فخر می‌کنی؟ رحمت خدا همیشه باقی هست.

اِشعیا 22:13

و اینک شادمانی و خوشی و کشتن گاوان و قربانی کردن گوسفندان و خوردن گوشت و نوشیدن شراب خواهد بود، که بخوریم و بنوشیم، زیرا که فردا می‌میریم.

اِشعیا 40:21

آیا ندانسته و نشنیده‌اید و از ابتدا به شما خبر داده نشده است و از بنیاد زمین نفهمیده‌اید؟

اِشعیا 5:6

آن را خراب می‌کنم که نه هَرَس خواهد شد و نه علفهای هرزش کنده خواهد گشت. خار و خس در آن خواهد رویید، و ابرها را فرمان می​‌دهم که بر آن باران نباراند.

اِرمیا 14:22

آیا در میان خدایان دروغین قومها، هستند خدایانی که باران ببارانند؟ و آیا آسمان می‌تواند بارش بدهد؟ مگر تو، ‌ای یهوه، خدای ما، همان نیستی؟ به تو امیدوار هستیم، چونکه تو کننده همه اینکارها می‌باشی.

اِرمیا 5:24

در دلهای خود نمی گویند که ”بیایید از یهوه خدای خود بترسیم که باران اول و آخر را در موسمش می‌بخشد و هفته‌های معین محصول را به جهت ما نگاه می‌دارد.“

حزقیال 34:26

و ایشان را و اطراف کوه خود را برکت خواهم ساخت. و باران را در موسمش خواهم بارانید و بارشهای برکت خواهد بود.

یوئیل 2:23

‌ای پسران صَهیون، در یهوه خدای خویش وجد و شادی نمایید، زیرا که باران اولین را به اندازه‌اش به شما داده است و باران اول و آخر را در وقت برای شما بارانیده است.

لاویان 26:4

آنگاه بارانهای شما را در موسم آنها خواهم داد، و زمین محصول خود را خواهد آورد، و درختان صحرا میوه خود را خواهد داد.

مَتّی 5:45

تا پدر خود را که در آسمان است پسران شوید، زیرا که آفتاب خود را بر بدان و نیکان می‌تاباند و باران بر عادلان و ظالمان می‌باراند.

لوقا 6:35

بلکه دشمنان خود را محبّت نمایید و نیکویی کنید و بدون امید عوض، قرض دهید زیرا که پاداش شما عظیم خواهد بود و پسران خدای متعال خواهید بود، چونکه او با ناسپاسان و بدکاران مهربان است.

اعمال رسولان 14:18

و به این سخنان خلق را از گذرانیدن قربانی برای ایشان به دشواری باز داشتند.

اعمال رسولان 17:26

و هر قوم انسان را از یک خون ساخت تا بر تمامی روی زمین مسکن گیرند و زمانهای معین و حدود مسکنهای ایشان را تعیین فرمود

تثنیه 11:14

آنگاه باران زمين شما يعنی باران اولين و آخرين را در موسمش خواهم بخشيد، تا غله و شيره و روغن خود را جمع نمايي.

تثنیه 28:12

و خداوند خزينه نيکوی خود، يعنی آسمان را برای تو خواهد گشود، تا باران زمين تو را در موسمش بباراند، و تو را در تمامی اعمال دستت مبارک سازد. به قومهای بسيار قرض خواهی داد، و تو قرض نخواهی گرفت.

۱تیموتائوس 6:17

دولتمندان این جهان را امر فرما که بلندپروازی نکنند و به دولت ناپایدار امید ندارند، بلکه به خدا که همه ‌چیز را دولتمندانه برای بهره بردن به ما عطا می‌کند؛