Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




۲سموئیل 24:16 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

16 و چون فرشته، دست خود را بر اورشليم دراز کرد تا آن را هلاک سازد، خداوند از آن بلا پشيمان شد و به فرشته‌ای که قوم را هلاک می‌ساخت گفت: «کافی است! حال دست خود را باز دار.» و فرشته خداوند نزد خرمنگاه اَرونه يِبوسی بود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

16 اما چون فرشته دست خود را بر اورشلیم دراز کرد تا آن را نابود سازد، خداوند از آن بلا منصرف شد و به فرشته‌ای که مردم را هلاک می‌کرد، فرمود: «کافی است! حال، دست خود بازدار.» فرشتۀ خداوند نزد خرمنگاه اَرونَۀ یِبوسی بود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

16 و چون فرشته، دست خود رابر اورشلیم دراز کرد تا آن را هلاک سازد، خداونداز آن بلا پشیمان شد و به فرشتهای که قوم راهلاک میساخت گفت: «کافی است! حال دست خود را باز دار.» و فرشته خداوند نزد خرمنگاه ارونه یبوسی بود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

16 ولی وقتی فرشته به پایتخت نزدیک می‌شد، خداوند منصرف شد و به فرشته فرمود: «کافی است! دست نگه دار.» در این موقع فرشته به زمین خرمنکوبی ارونهٔ یبوسی رسیده بود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

16 هنگامی‌که فرشته دست خود را دراز کرد تا اورشلیم را نابود سازد خداوند پشیمان شد و به او گفت: «کافی است، دست نگه‌دار!» فرشتهٔ خداوند در خرمنگاه ارونهٔ یبوسی بود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

16 هنگامی‌که فرشته دست خود را دراز کرد تا اورشلیم را نابود سازد، خداوند منصرف شد و به او گفت: «کافی است! دست نگه‌دار!» فرشتۀ خداوند در خرمنگاه اُرنان یبوسی بود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




۲سموئیل 24:16
37 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

و یِبوسیان و اَموریان و جِرجاشیان را


و خداوند پشیمان شد که انسان را بر زمین ساخته بود و در دل خود محزون گشت.


و در آن روز جاد نزد داوود آمده، گفت: «برو و قربانگاهی در خرمنگاه اَرونه يِبوسی برای خداوند برپا کن.»


و در آن روز داوود گفت: «هر ‌که يِبوسيان را بزند، از راه قنات رسيده بر لنگان و کوران که داوود از آنها نفرت دارد، بتازد.» از این روست که می‌گويند: «کوران و لنگان به خانه داخل نخواهند شد.»


و خودش سفر یک روزه به بیابان کرده، رفت و زیر درخت اَردجی نشست و برای خویشتن مرگ را خواسته، گفت: «ای خداوند بس است! جان مرا بگیر، زیرا که از پدرانم بهتر نیستم.»


پس فرشته خداوند در آن شب بیرون آمده، صد و هشتاد و پنج هزار نفر از اردوی آشور را زد و بامدادان چون برخاستند، اینک تمامی آنها لاشه‌های مرده بودند.


و يِبوسی و اَموری و جِرجاشی،


و سلیمان شروع کرد به بنا نمودن خانه خداوند در اورشلیم بر کوه موریا، جایی که خداوند بر پدرش داوود آشکار شده بود، جایی که داوود در خرمنگاه اُرنان یِبوسی تعیین کرده بود.


و خداوند فرشته‌ای فرستاده، همه شجاعان جنگی و سران و سرداران را که در اردوی پادشاه آشور بودند، هلاک ساخت و او با روی شرمنده به سرزمین خود مراجعت نمود. و چون به خانه خدای خویش داخل شد، آنانی که از صُلبش بیرون آمده بودند، او را در آنجا به شمشیر کشتند.


زیرا خداوند قوم خود را داوری خواهد نمود و بر خادمان خویش شفقت خواهد فرمود.


راه ایشان تاریکی و لغزنده باد و فرشته خداوند ایشان را تعقیب کند.


امّا او مطابق رحمانیتش گناه ایشان را عفو نموده، ایشان را هلاک نساخت، بلکه بارها غضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را شعله‌ور نکرد.


بازگشت کن، ‌ای خداوند! تا به کی؟ و بر خادمان خود شفقت فرما.


و آن خون، علامتی برای شما خواهد بود، بر خانه‌هايی که در آنها می‌باشيد. و چون خون را ببينم، از شما خواهم گذشت و هنگامی که سرزمين مصر را می‌زنم، آن بلا برای هلاک شما بر شما نخواهد آمد.


زيرا خداوند عبور خواهد کرد تا مصريان را بزند و چون خون را بر سر در و دو تیر عمودی​اش بیند، به یقین خداوند از در گذرد و نگذارد که هلاک کننده به خانه‌های شما در آيد، تا شما را بزند.


پس خداوند از آن بدی که گفته بود که به قوم خود برساند، بازگشت فرمود.


نزد خداوند دعا کنيد، زيرا کافی است تا رعدهای خدا و تگرگ ديگر نشود، و شما را رها خواهم کرد و ديگر درنگ نخواهيد نمود.»


چون او را دور ساختی، به اندازه با او جر و بحث نمودی. با باد سخت خویش، او را در روز باد شرقی قطع ساختی.


زیرا که تا به ابد دشمنی نخواهم نمود و همیشه خشم نخواهم کرد، مبادا روحها و جانهایی که من آفریدم، به حضور من ضعف به هم رسانند.


آیا حِزقیا پادشاه یهودا و تمامی یهودا او را کشتند؟ نه! بلکه از خداوند بترسید و نزد خداوند خواهش نمود و خداوند از آن بلایی که درباره ایشان گفته بود، پشیمان گردید. پس ما بلای بزرگی بر جان خود وارد خواهیم آورد.»


اگر به راستی در این سرزمین بمانید، شما را بنا نموده، ویران نخواهم ساخت و غرس کرده، ریشه‌کن نخواهم نمود، زیرا از بلایی که به شما رسانیدم، پشیمان شدم.


و خداوند از این کار منصرف شد و خداوند گفت: «نخواهد شد.»


و خداوند از این کار منصرف شد و خداوند یهوه گفت: «این نیز نخواهد شد.»


ای خداوند، چون خبر تو را شنیدم، ترسان گردیدم. ای خداوند، عمل خویش را در میان سالها زنده کن! در میان سالها آن را بشناسان و در حین غضب، رحمت را به یاد آور.


و خون او را از دهانش بیرون خواهم آورد و اعمال زشتش را از میان دندانهایش؛ و باقیمانده او نیز به جهت خدای ما خواهد بود و خودش مثل طایفه‌ای در یهودا. و عِقرون مانند یِبوسی خواهد شد.


و مرتبه سوم آمده، به ایشان گفت: «بقیه را بخوابید و استراحت کنید. کافی است! ساعت رسیده است. اینک پسر انسان به‌ دستهای گناهکاران تسلیم می شود.


که در همان لحظه فرشته خداوند او را زد، زیرا که خدا را تمجید ننمود و کِرم او را خورد که بِمُرد.


و نه بحث کنید، چنانکه بعضی از ایشان کردند و هلاک‌کننده ایشان را هلاک کرد.


کافی است آن کس را این تنبیهی که از بسیاری از شما به او رسیده است.


و اما يِبوسيان که ساکن اورشليم بودند، پسران يهودا نتوانستند ايشان را بيرون کنند. پس يِبوسيان با پسران يهودا تا امروز در اورشليم ساکنند.


و پسران بِنيامين يِبوسيان را که در اورشليم ساکن بودند، بيرون نکردند و يِبوسيان با پسران بِنيامين تا امروز در اورشليم ساکنند.


و چون ايشان نزد يِبوس رسيدند، نزديک به غروب بود. غلام به آقای خود گفت: «بيا و به اين شهر يِبوسيان درآییم و شب را در آن به سر بريم.»


«پشيمان شدم که شائول را پادشاه ساختم، زيرا از پيروی من برگشته، کلام مرا به جا نياورده است.» و سَموئيل خشمناک شده، تمامی شب نزد خداوند فرياد برآورد.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ