۲سموئیل 23:15 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁵ و داوود خواهش نموده، گفت: «کاش کسی مرا از چاهی که نزد دروازه بیت​لِحِم است، آب بنوشاند.»

هزارۀ نو

¹⁵ داوود آرزو کرده، گفت: «ایکاش کسی از چاه بِیت‌لِحِم در کنار دروازه، جرعه‌ای آب به من می‌داد تا بنوشم!»

Persian Old Version

¹⁵ و داود خواهش نموده، گفت: «کاش کسی مرا از چاهی که نزددروازه بیت لحم است آب بنوشاند.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁵ داوود گفت: «چقدر دلم می‌خواهد از آب چاهی که نزدیک دروازهٔ شهر بیت‌لحم هست، بنوشم!»

مژده برای عصر جدید

¹⁵ داوود با شوق و آرزو گفت: «ای کاش کسی بود که برایم کمی آب از چاهی که نزدیک دروازهٔ بیت‌لحم است، می‌آورد.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁵ داوود با شوق و آرزو گفت: «ای‌کاش کسی بود که برایم کمی آب از چاهی که نزدیک دروازۀ بِیت‌لِحِم است، می‌آورد.»

۲سموئیل 23:15 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 35:19

پس راحیل وفات یافت و در راه اِفراته که بِیت‌لِحِم باشد، دفن شد.

۲سموئیل 23:16

پس آن سه مرد شجاع، لشکر فلسطينيان را از ميان شکافته، آب را از چاهی که نزد دروازه بیت​لِحِم است، کشيدند و آن را حمل کرده نزد داوود آوردند، اما داوود نخواست که آن را بنوشد و آن را به جهت خداوند ريخت.

۱تواریخ 11:17

و داوود خواهش نموده، گفت:« کاش کسی مرا از آب چاهی که نزد دروازه بِيت‌لِحِم است، بنوشاند.»

مزامیر 119:81

جان من برای نجات تو بی قوّت می‌شود، لیکن به کلام تو امیدوار هستم.

مزامیر 63:1

ای خدا، تو خدای من هستی. با تمامی وجود تو را می‌طلبم. جان من تشنه تو است و بدنم مشتاق تو در زمین خشک تشنه بی‌آب.

اِشعیا 41:17

فقیران و مسکینان آب را می‌جویند و نمی‌یابند و زبان ایشان از تشنگی خشک می‌شود. من که یهوه هستم، ایشان را قبول خواهم نمود. خدای اسرائیل هستم، ایشان را ترک نخواهم کرد.

اِشعیا 44:3

اینک بر زمین تشنه آب خواهم ریخت و رودها بر خشکزار. روح خود را بر نسل تو خواهم ریخت و برکت خویش را بر فرزندان تو.

یوحنا 4:10

عیسی در جواب او گفت: «اگر بخشش خدا را می‌دانستی و کیست که به تو می‌گوید آب به من بده، بدون شک تو از او خواهش می‌کردی و به تو آب زنده عطا می‌کرد.

یوحنا 4:14

لیکن کسی ‌که از آبی که من به او می‌دهم بنوشد، به هیچوجه تشنه نخواهد شد، بلکه آن آبی که به او می‌دهم در او چشمهٔ آبی گردد که تا حیات جاودانی می‌جوشد.»

یوحنا 7:37

و در روز آخر که روز بزرگ عید بود، عیسی ایستاده، ندا کرد و گفت: «هر ‌که تشنه باشد، نزد من آید و بنوشد.