۲سموئیل 21:17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده
17 اما اَبيشای پسر صِرويه داوود را کمک کرده، آن فلسطينی را زد و کشت. آنگاه کسان داوود قسم خورده، به او گفتند: «بار ديگر همراه ما به جنگ نخواهی آمد، مبادا چراغ اسرائيل را خاموش گرداني.»
17 اما اَبیشای پسر صِرویَه به یاری داوود آمد و آن فلسطینی را زد و کشت. آنگاه مردان داوود برای او سوگند خورده، گفتند: «دیگر همراه ما به جنگ بر نخواهی آمد، مبادا چراغ اسرائیل را خاموش سازی!»
17 اما ابیشای ابن صرویه او را مدد کرده، آن فلسطینی را زد و کشت. آنگاه کسان داود قسم خورده، به وی گفتند: «بار دیگر همراه ما به جنگ نخواهی آمد مبادا چراغ اسرائیل را خاموش گردانی.»
17 ولی ابیشای پسر صرویه به کمک داوود شتافت و آن فلسطینی را کشت. بنابراین افراد داوود به تأکید به او گفتند: «تو امید اسرائیل هستی و دیگر نباید به میدان جنگ بیایی. ما نمیخواهیم تو را از دست بدهیم.»
17 امّا ابیشای، پسر صرویه به کمک داوود آمد و به فلسطینی حمله کرد و او را کشت. آنگاه مردان داوود به او گفتند: «از این به بعد تو نباید با ما به جنگ بروی، زیرا ما نمیخواهیم که چراغ اسرائیل خاموش شود.»
17 امّا اَبیشای، پسر صِرویَه، به کمک داوود آمد و به آن فلسطینی حمله کرده او را کشت. آنگاه مردان داوود به او گفتند: «از این به بعد تو نباید با ما به جنگ بروی، زیرا ما نمیخواهیم که چراغ اسرائیل خاموش شود.»
و اينک تمامی طایفه به ضدّ کنيز تو برخاسته، و میگويند: ”قاتل برادرش را به ما بسپار تا او را به عوض جان برادرش که کشته شده است، به قتل برسانيم، و وارث را نيز هلاک کنيم.“ به اينطور آنها آتشی را که برایم باقی مانده است، خاموش خواهند کرد، و برای شوهرم نه اسم و نه فرزندان بر روی زمين باقی خواهند گذاشت.»
و داوود قوم را روانه نمود، یک سوم به دست يوآب و یک سوم به دست اَبيشای پسر صِرويه، برادر يوآب، و یک سوم به دست اَتای جِتی. و پادشاه به قوم گفت: «من نيز البته همراه شما میآيم.»
اما قوم گفتند: «تو همراه ما نخواهی آمد، زيرا اگر ما فرار کنيم، درباره ما فکر نخواهند کرد و اگر نصف ما بميريم، برای ما فکر نخواهند کرد. و حال تو مثل ده هزار نفر ما هستی. پس الان بهتر اين است که به ما از شهر کمک رسانی.»
پس یوحانان پسر قاریَح جِدَلیا را در مِصفه مخفیانه خطاب کرده، گفت: «اجازه بده که بروم و اسماعیل پسر نِتَنیا را بکشم و کسی آگاه نخواهد شد. چرا او تو را بکشد و تمامی یهودیانی که نزد تو گرد آمدهاند، پراکنده شوند و بقیه یهودیان تلف گردند؟»