Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




۲سموئیل 20:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

1 و اتفاقا مردی فرومایه، به اسم شِبَع پسر بِکری بِنيامينی در آنجا بود و شیپور را نواخته، گفت که «ما را در داوود سهمی نيست، و برای ما در پسر يِسا نصيبی نیست. ای اسرائيل! هر کس به خيمه خود برود.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

1 باری، از قضا مردی فرومایه در آنجا بود شِبَع نام، پسر بِکری، که بِنیامینی بود. او کَرِنا نواخت و گفت: «ما را در داوود سهمی نیست، و نه در پسر یَسا میراثی! ای اسرائیل، هر کس به خیمۀ خویش برود.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

1 و اتفاق مرد بلیعال، مسمی به شبع بن بکری بنیامینی در آنجا بود و کرنا رانواخته، گفت که «ما را در داود حصهای نیست، وبرای ما در پسر یسا نصیبی نی، ای اسرائیل! هرکس به خیمه خود برود.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 در این وقت مرد آشوبگری به نام شِبَع (پسر بکری بنیامینی) شیپورش را به صدا درآورده، مردم را دور خود جمع کرد و گفت: «ما داوود را نمی‌خواهیم. پسر یسا رهبر ما نیست. ای مردم اسرائیل به خانه‌هایتان بروید.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

1 مرد فرومایه‌ای به‌ نام شبع فرزند بکری و از طایفهٔ بنیامین در جلجال بود. او شیپور خود را به صدا درآورد و فریاد زد: «ما داوود را نمی‌خواهیم. او پادشاه ما نیست. ای مردم اسرائیل به خانه‌های خود بازگردید.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

1 مرد فرومایه‌ای به‌ نام شبع فرزند بکری و از طایفۀ بنیامین در جِلجال بود. او شیپور خود را به صدا درآورد و فریاد زد: «ما داوود را نمی‌خواهیم. او پادشاه ما نیست. ای مردم اسرائیل به خانه‌های خود بازگردید.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




۲سموئیل 20:1
31 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

و پسران بِنیامین: بِلاع و باکِر و اَشبیل و جیرا و نَعَمان و ایحی و رُش و موپیم و حوپیم و اَرد.


لیکن مخفیانه قاصدان به تمامی قبایل اسرائيل فرستاده، گفت: «به محض شنيدن صدای شیپور بگوييد که ”اَبشالوم در حِبرون پادشاه شده است.“»


داوود به اَبيشای و به تمامی خادمان گفت: «اينک پسر من که از صُلب من بيرون آمد، قصد جان من دارد، پس حال چند مرتبه زياده اين بِنياميني! پس او را بگذاريد که دشنام دهد، زيرا خداوند او را امر فرموده است.


و شِمعی دشنام داده، چنين می‌گفت: «دور شو، دور شو، ‌ای مرد خونريز و ‌ای مرد فرومایه!


و اَبشالوم را گرفته، او را در گودال بزرگ که در جنگل بود، انداختند، و بر او توده بسيار بزرگ از سنگها افراشتند. آنگاه تمامی اسرائيل هر يک به خيمه خود فرار کردند.


و تمامی مردان اسرائيل از پیروی داوود به پیروی شِبَع پسر بِکری برگشتند، اما مردان يهودا از اُردن تا اورشليم، پادشاه را پیروی کردند.


پس آن زن به حکمت خود نزد تمامی قوم رفت و ايشان سر شِبَع پسر بِکری را از تن جدا کرده، نزد يوآب انداختند و او شیپور را نواخته، ايشان از نزد شهر، هر کس به خيمه خود متفرق شدند. و يوآب به اورشليم نزد پادشاه برگشت.


ليکن تمامی مردان فرومایه مثل خارهايند که دور انداخته می‌شوند. چونکه آنها را به ‌دست نتوان گرفت.


و چون تمامی اسرائیل دیدند که پادشاه، ایشان را قبول نکرد، آنگاه قوم، پادشاه را جواب داده، گفتند: «ما را در داوود چه سهم است؟ و در پسر یِسا چه نصیب؟ ای اسرائیل به خانه‌های خود بروید! و اینک‌، ای داوود، با خانه خود مشغول باش!»


و دو نفر از افراد فرومایه را پیش او وادارید که بر او شهادت داده، بگویند که ”تو خدا و پادشاه را لعنت کرده‌ای.“ پس او را بیرون کشیده، سنگسار کنید تا بمیرد.»


و چون تمامی اسرائیل دیدند که پادشاه ایشان را قبول نکرد، قوم، پادشاه را جواب داده، گفتند: «ما را در داوود چه سهم است؟ در پسر یِسا سهمی نداریم. ای اسرائیل، به خیمه های خود بروید. حال ‌ای داوود، به خانه خود مشغول باش!» پس تمامی اسرائیل به خیمه های خویش رفتند.


رِحُبعام پادشاه با مشایخی که در حین حیات پدرش سلیمان به حضور او می‌ایستادند، مشورت کرده، گفت: «شما چه صلاح می‌بینید که به این قوم جواب دهم؟»


‌ای خداوند برخیز و پیش روی وی درآمده، او را بینداز و جانم را از شریر به شمشیر خود برهان،


زحمات مرد صالح بسیار است. امّا خداوند او را از همه آنها خواهد رهانید.


برای نزاع با شتاب بیرون مرو، مبادا در آخرش چون همسایه‌ات تو را رسوا سازد، ندانی که چه باید کرد.


زغال برای اخگرها و هیزم برای آتش است و مرد ستیزه‌جو برای شعله‌ور کردن آتش نزاع.


و اگر مملکتی به ضدّ خود تقسیم شود، آن مملکت نتواند پایدار بماند.


امّا اهل ولایت او، چونکه او را دشمن می‌داشتند، ایلچیان در عقب او فرستاده گفتند: 'نمی‌خواهیم این شخص بر ما سلطنت کند.'


امّا آن دشمنان من که نخواستند من بر ایشان حکمرانی نمایم، در اینجا حاضر ساخته پیش من به قتل رسانید.'‌» (متّی 21‏:1‏-9؛ مَرقُس 11‏:1‏-10)


پطرس به او گفت: «پایهای مرا هرگز نخواهی شست.» عیسی او را جواب داد: «اگر تو را نشویم، تو را با من سهمی نیست.»


که بعضی پسران بليعال از ميان تو بيرون رفته، ساکنان شهر خود را منحرف ساخته، گفته اند: ”برويم و خدايان غير را که نشناخته‌ايد، عبادت نماييم.“


و چون به عیش و شادی مشغول بودند، اينک مردمان شهر، يعنی بعضی از اراذل خانه را احاطه کردند، و در را به شدّت کوفته، به آن مرد پير صاحب‌خانه خطاب کردند و گفتند: «آن مرد را که به خانه تو داخل شده است، بيرون بياور تا با او همخواب شویم.»


و چون داخل آنجا شد، شیپور را در کوهستان اِفرايم نواخت و قوم اسرائیل همراهش از کوه به زير آمدند، و او پيش روی ايشان بود.


پس روانه شده، به کشتزار درآمد و در پی دروندگان خوشه‌چينی می‌نمود. از قضا به قطعه زمین بوعَز که از خاندان اَليمِلِک بود، افتاد.


به جهت خود سه هزار نفر از اسرائيل برگزيد. از ايشان دو هزار با شائول در مِخماس و در کوه بيت‌ئيل بودند، و يک هزار با يوناتان در جِبعه بِنيامين. لیکن هر کس از بقيه قوم را به خيمه‌اش فرستاد.


و پسران عيلی مردانی فرومایه بودند و خداوند را نشناختند.


اما تمامی افراد شرير و فرومایه از اشخاصی که با داوود رفته بودند، زبان گشوده گفتند: «چونکه همراه ما نيامدند، از غنيمتی که باز آورده‌ايم چيزی به ايشان نخواهيم داد، مگر به هر کس زن و فرزندان او را. فقط آنها را برداشته، بروند.»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ