۲سموئیل 15:30 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁰ و اما داوود به فراز کوه زيتون برآمد و چون می‌رفت، گريه می‌کرد و با سر پوشيده و پای برهنه می‌رفت و تمامی قومی که همراهش بودند، هر يک سر خود را پوشانيدند و گريه‌کنان می‌رفتند.

هزارۀ نو

³⁰ و اما داوود در حالی که گریان راه می‌پیمود، پای برهنه و سرِ پوشیده از دامنۀ کوه زیتون بالا می‌رفت. و کسانی نیز که با او بودند، جملگی سَرِ خود را پوشانیدند و در حالی که گریان راه می‌پیمودند، بالا رفتند.

Persian Old Version

³⁰ و اما داود به فراز کوه زیتون برآمد و چون میرفت، گریه میکرد و با سر پوشیده و پای برهنه میرفت و تمامی قومی که همراهش بودند، هریک سر خود را پوشانیدند و گریهکنان میرفتند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁰ داوود گریه‌کنان از کوه زیتون بالا رفت. او با سر پوشیده و پای برهنه راه می‌رفت. مردمی هم که همراهش بودند سرهای خود را پوشانده، گریه می‌کردند.

مژده برای عصر جدید

³⁰ داوود درحالی‌که گریه می‌کرد پای برهنه و سر پوشیده به فراز کوه زیتون بالا رفت. همهٔ همراهان او هم سرهای خود را پوشانده بودند و به دنبال او می‌رفتند و می‌گریستند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁰ داوود در‌حالی‌که گریه می‌کرد، به نشانهٔ اندوه، با پای برهنه و سر پوشیده به فراز کوه زیتون رفت. همۀ همراهان او هم سرهای خود را پوشانده بودند و به‌دنبال او می‌رفتند و می‌گریستند.

۲سموئیل 15:30 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 15:29

پس صادوق و اَبياتار صندوق خدا را به اورشليم برگردانيده، در آنجا ماندند.

۲سموئیل 19:4

و پادشاه روی خود را پوشانيد و پادشاه به صدای بلند صدا زد: ‌«ای پسرم اَبشالوم! ای اَبشالوم! پسرم! پسرم!

۲سموئیل 19:5

پس يوآب نزد پادشاه به خانه درآمده، گفت: «امروز روی تمامی بندگان خود را شرمنده ساختی که جان تو و جان پسرانت و دخترانت و جان زنانت و جان مُتَعِه‌هايت را امروز نجات دادند.

اِستر 6:12

و مُردِخای به دروازه پادشاه مراجعت کرد. اما هامان ماتم‌کنان و سرپوشیده، به خانه خود بشتافت.

مزامیر 42:3

اشکهایم روز و شب نان من می‌بود، چون تمامی روز مرا می‌گفتند: «خدای تو کجاست؟»

مزامیر 43:5

‌ای جان من، چرا خم شده‌ای؟ و چرا در من پریشان گشته‌ای؟ امید بر خدا دار. زیرا که او را باز حمد خواهم گفت، که نجات روی من و خدای من است.

حزقیال 24:17

آه بکش و خاموش شو و برای مرده ماتم مگیر. بلکه عمامه بر سرت بپیچ و کفش به پایت بکن و لبانت را مپوشان و از طعام مردگان مخور.»

حزقیال 24:23

عمامه‌های شما بر سر، و کفشهای شما در پایهای شما بوده، ماتم و گریه نخواهید کرد. بلکه به خاطر گناهان خود خواهید پوسید و نزد یکدیگر ناله سر خواهید داد.

زَکریا 14:4

و در آن روز پایهای او بر کوه زیتون که از طرف مشرق به مقابل اورشلیم است، خواهد ایستاد و کوه زیتون در میانش از مشرق تا مغرب از هم جدا شده، دره بسیار عظیمی خواهد شد و نصف کوه به طرف شمال و نصف دیگرش به طرف جنوب حرکت خواهد کرد.

مَتّی 5:4

خوشا به حال ماتمیان، زیرا ایشان تسلی خواهند یافت.

لوقا 19:29

و چون نزدیک بِیت‌فاجی و بِیت‌عَنیا بر کوهی که زیتون خوانده می​شد، رسید، دو نفر از شاگردان خود را فرستاده،

لوقا 19:37

و چون نزدیک به ‌سرازیری کوه زیتون رسید، تمامی شاگردانش شادی کرده، به صدای بلند خدا را حمد گفتن شروع کردند، به خاطر همه قوّاتی که از او دیده بودند.

لوقا 19:41

و چون نزدیک شده، شهر را نگاه کرد، بر آن گریان گشته

لوقا 21:37

عیسی روزها را در معبد تعلیم می‌داد و شبها بیرون رفته، در کوه معروف به زیتون به‌ سر می‌برد.

لوقا 22:39

عیسی مطابق عادت خود بیرون شده به کوه زیتون رفت و شاگردانش از عقب او رفتند.

اعمال رسولان 1:12

آنگاه آنها به اورشلیم مراجعت کردند، از کوهی که زیتون خوانده می‌​شد، که نزدیک به اورشلیم به مسافت سفر یک روز سبّت است.

رومیان 12:15

خوشی کنید با خوشحالان و ماتم نمایید با ماتمیان.

۱قرنتیان 12:26

و اگر یک عضو دردمند گردد، سایر اعضا با آن همدرد باشند و اگر عضوی عزّت یابد، باقی اعضا با او به خوشی آیند.