۲سموئیل 14:22 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²² آنگاه يوآب به روی خود به زمين افتاده، تعظيم نمود، و برای پادشاه برکت طلبیده و گفت: «ای آقايم پادشاه، امروز بنده​ات می‌داند که در نظر تو التفات يافته‌ام، چونکه پادشاه کار بنده خود را به انجام رسانيده است.»

هزارۀ نو

²² یوآب رویْ بر زمین نهاده، تعظیم کرد، و برای پادشاه برکت طلبیده، گفت: «ای سرورم پادشاه، امروز خادمت دریافت که در نظرت التفات یافته است، زیرا که درخواست خادمت را اجابت فرمودی.»

Persian Old Version

²² آنگاه یوآب به روی خود به زمین افتاده، تعظیم نمود، و پادشاه را تحسین کرد و یوآب گفت: «ای آقایم پادشاه امروز بنده ات میداند که در نظر تو التفات یافتهام چونکه پادشاه کار بنده خود را به انجام رسانیده است.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²² یوآب تعظیم کرد و گفت: «ای پادشاه، امروز فهمیدم که به من نظر لطف دارید، چون درخواست مرا اجابت کردید. خدا شما را برکت دهد.»

مژده برای عصر جدید

²² یوآب خود را بر روی زمین افکند و تعظیم کرد و گفت: «پادشاها! خداوند شما را برکت دهد! امروز به این خدمتکار معلوم شد که پادشاه از من رضایت دارند، زیرا خواهش من را قبول فرمودند.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²² یوآب روی بر زمین نهاده تعظیم کرد و گفت: «پادشاها! خداوند شما را برکت دهد! امروز به این خادمت معلوم شد که پادشاه از من رضایت دارند، زیرا خواهش مرا پذیرفتند.»

۲سموئیل 14:22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 47:7

یوسف، پدر خود یعقوب را آورده، او را به حضور فرعون برپا داشت. و یعقوب، فرعون را برکت داد.

پیدایش 6:8

اما نوح در نظر خداوند التفات یافت.

۲سموئیل 14:21

پس پادشاه به يوآب گفت: «اينک اين کار را قبول کرده‌ام. حال برو و اَبشالوم جوان را باز آور.»

۲سموئیل 14:23

پس يوآب برخاسته، به جِشور رفت و اَبشالوم را به اورشليم باز آورد.

۲سموئیل 14:4

و چون زن تِقوعَعی با پادشاه سخن گفت، به روی خود به زمين افتاده، تعظيم نمود و گفت: «ای پادشاه، یاری فرما.»

۲سموئیل 19:39

پس تمامی قوم از اُردن عبور کردند و چون پادشاه عبور کرد، پادشاه بِرزِلائی را بوسيد و او را برکت داد و او به مکان خود برگشت.

نِحِمیا 11:2

و قوم، همه کسانی را که به خوشی دل برای سکونت در اورشلیم حاضر شدند، برکت دادند.

ایّوب 29:11

زیرا گوشی که مرا می‌شنید، مرا خوشحال می‌خواند و چشمی که مرا می‌دید، برایم شهادت می‌داد.

ایّوب 31:20

اگر کمرهای او مرا برکت نداده باشد، و از پشم گوسفندان من گرم نشده،

امثال 31:28

پسرانش برخاسته، او را خوشبخت می‌گویند و شوهرش نیز او را می‌ستاید:

روت 2:2

روت موآبی به نِعومی گفت: «مرا اجازه ده که به کشتزارها بروم و در عقب هر کسی ‌که در نظرش التفات يابم، خوشه‌چينی نمايم.» نِعومی وی را گفت: «برو، ‌ای دخترم.»

۱سموئیل 20:3

اما داوود نيز قسم خورده، گفت: «پدرت نيکو می‌داند که در نظر تو التفات يافته‌ام، و می‌گويد، ”مبادا يوناتان اين را بداند و غمگين شود.“ ولی به حيات خداوند و به حيات تو قسم، که در ميان من و مرگ يک قدم بيش نيست.»