۲پادشاهان 7:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² و سرداری که پادشاه بر دست او تکیه می‌نمود، در جواب مرد خدا گفت: «اینک اگر خداوند پنجره‌ها هم در آسمان بسازد، آیا این چیز واقع تواند شد؟» او گفت: «به یقین تو به چشم خود خواهی دید، اما از آن نخواهی خورد.»

هزارۀ نو

² سرداری که پادشاه به بازویش تکیه می‌زد به مرد خدا گفت: «ببین، اگر خداوند پنجره‌ها نیز در آسمان بگشاید، چنین چیزی ممکن نخواهد بود!» اِلیشَع پاسخ داد: «تو با چشمان خودت این را خواهی دید، ولی از آن نخواهی خورد!»

Persian Old Version

² و سرداری که پادشاه بر دست وی تکیه مینموددر جواب مرد خدا گفت: «اینک اگر خداوندپنجرهها هم در آسمان بسازد، آیا این چیز واقع تواند شد؟» او گفت: «همانا تو به چشم خودخواهی دید اما از آن نخواهی خورد.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² افسری که ملتزم پادشاه بود، گفت: «حتی اگر خداوند از آسمان غله بفرستد، این که تو می‌گویی عملی نخواهد شد.» الیشع به او گفت: «تو با چشمان خود آن را خواهی دید، ولی از آن نخواهی خورد.»

مژده برای عصر جدید

² افسری که پادشاه بر دست او تکیه می‌کرد به مرد خدا گفت: «مگر خود خدا از آسمان دریچه‌ای بگشاید تا این وقایع روی دهند.» الیشع گفت: «تو با چشمان خود خواهی دید، امّا از آن نخواهی خورد.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² محافظ مخصوصی که پادشاه بر دست او تکیه می‌کرد، به مرد خدا گفت: «مگر خود خدا از آسمان دریچه‌ای بگشاید تا این وقایع روی دهند!» اِلیشَع گفت: «تو با چشمان خود آن را خواهی دید، امّا از آن نخواهی خورد.»

۲پادشاهان 7:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 7:11

و در سال ششصد از زندگانی نوح، در روز هفدهم از ماه دوم، در همان روز تمامی چشمه‌های ژرفای عظیم شکافته شد و پنجره‌های آسمان گشوده.

۲پادشاهان 5:18

اما در این امر، خداوند بنده تو را عفو فرماید که چون آقایم به معبد رِمّون داخل شده، در آنجا سجده نماید و بر دست من تکیه کند و من در معبد رِمّون سجده نمایم، یعنی چون در معبد رِمّون سجده کنم، خداوند بنده تو را در این امر عفو فرماید.»

۲تواریخ 20:20

و بامدادان برخاسته، به بیابان تِقّوعَ بیرون رفتند و چون بیرون می‌رفتند، یِهوشافاط بایستاد و گفت: «مرا بشنوید، ‌ای یهودا و ساکنان اورشلیم، بر یهوه خدای خود ایمان آورید و استوار خواهید شد و به انبیای او ایمان آورید که کامیاب خواهید شد.»

مزامیر 78:41

و برگشته، خدا را امتحان کردند و قدوس اسرائیل را اهانت نمودند،

اِشعیا 7:9

و سر اِفرایم سامره و سر سامره پسر رملیا است و اگر باور نکنید، بدون شک استوار نخواهید ماند.»

اِرمیا 29:32

بنابراین خداوند چنین می‌گوید: اینک من بر شِمَعیای نَحَلامی و نسل وی مجازات خواهم رسانید و برایش کسی ‌که در میان این قوم ساکن باشد، نخواهد ماند. و خداوند می‌گوید: او آن کار نیکی را که من برای قوم خود می‌کنم، نخواهد دید، زیرا که درباره خداوند سخنان فتنه‌انگیز گفته است.»

مَلاکی 3:10

تمامی ده​یکها را به مخزنهای من بیاورید تا در خانه من خوراک باشد و یهوه صِبایوت می‌گوید، مرا به اینطور امتحان نمایید که آیا روزنه‌های آسمان را برای شما نخواهم گشود و چنان برکتی بر شما نخواهم ریخت که گنجایش آن نخواهد بود؟

اعداد 11:13

گوشت از کجا پيدا کنم تا به همه اين قوم بدهم؟ زيرا نزد من گريان شده، می‌گويند: ”ما را گوشت بده تا بخوريم.“

اعداد 23:19

خدا انسان نيست که دروغ بگويد. و از پسران آدم نيست که به اراده خود تغيير بدهد. آيا او سخنی گفته باشد و نکند؟ يا چيزی فرموده باشد و استوار ننمايد؟

رومیان 3:3

زیرا که چه بگوییم اگر بعضی ایمان نداشتند؟ آیا بی‌ایمانی ‌ایشان امانت خدا را باطل می‌سازد؟

تثنیه 3:27

به قله پیسگاه برآی و چشمان خود را به طرف مغرب و شمال و جنوب و مشرق بلند کرده، به چشمان خود ببين، زيرا که از اين اُردن نخواهی گذشت.

۲تیموتائوس 2:13

اگر بی‌ایمان شویم، او امین می‌ماند زیرا خود را انکار نمی‌تواند نمود.