۲پادشاهان 4:39 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁹ و کسی به صحرا رفت تا سبزیها بچیند و بوته وحشی یافت و خیارهای وحشی از آن چیده، دامن خود را پر ساخت و آمده، آنها را در دیگ آش خرد کرد. و کسی نمی‌دانست که آنها چیست.

هزارۀ نو

³⁹ پس یکی از ایشان به صحرا رفت تا سبزی بچیند، و درختی خودرو مانند درخت مو یافت و میوۀ آن را چیده، دامن ردای خود را از آن پر کرد. سپس آمده، آنها را خُرد کرد و در دیگِ آش ریخت، و کسی نمی‌دانست آن میوه‌ها چیست.

Persian Old Version

³⁹ و کسی به صحرا رفت تا سبزیها بچیند و بوته بری یافت وخیارهای بری از آن چیده، دامن خود را پرساخت و آمده، آنها را در دیگ آش خرد کردزیرا که آنها را نشناختند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁹ یکی از انبیا به صحرا رفت تا سبزی بچیند. او مقداری کدوی صحرایی با خود آورد و بدون آنکه بداند سمی هستند آنها را خرد کرده، داخل دیگ ریخت.

مژده برای عصر جدید

³⁹ یکی از آنها برای آوردن سبزی به صحرا رفت و بوتهٔ وحشی کدو یافت و دامن خود را از کدو پر کرد و آمد و آنها را بدون آن که بداند چیست، خُرد کرد و در دیگ ریخت.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁹ یکی از آن‌ها برای آوردن سبزی به صحرا رفت و یک بوتۀ وحشی کدو یافت و دامن خود را از کدو پُر کرد و آمد و آن‌ها را بدون آنکه بداند چیست، خُرد کرد و در دیگ ریخت.

۲پادشاهان 4:39 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 25:29

روزی یعقوب آش می‌پخت و عیسو بی‌رمق از صحرا آمد.

۱پادشاهان 6:18

و در اندرون خانه چوب سرو آزاد منبّت به شکل کدوها و بسته‌های گُل بود چنانکه همه‌اش سرو آزاد بود و هیچ سنگ پیدا نشد.

۲پادشاهان 4:38

و اِلیشَع به جلجال برگشت و قحطی در زمین بود و پسران انبیا به حضور او نشسته بودند. و او به خادم خود گفت: «دیگ بزرگ را بگذار و آش به جهت پسران انبیا بپز.»

۲پادشاهان 4:40

پس برای آن مردمان ریختند تا بخورند. و چون قدری آش خوردند، صدا زده، گفتند: «ای مرد خدا، مرگ در دیگ است.» و نتوانستند بخورند.

امثال 19:2

اشتیاقی که معرفت ندارد، نیکو نیست و هر ‌که به پای‌های خویش می‌شتابد، راه به خطا می‌رود.

اِشعیا 5:4

برای تاکستان من دیگر چه توان کرد که در آن نکردم؟ پس چون منتظر بودم که انگور بیاورد، چرا انگور بد آورد؟

اِرمیا 2:21

من تو را مو اصیل و تخم تمام نیکو غرس نمودم، پس چگونه نهال مو بیگانه برای من گردیده‌ای؟

مَتّی 15:13

او در جواب گفت: «هر نهالی که پدر آسمانی من نکاشته باشد، کنده شود.

عبرانیان 12:15

و در انتظار باشید مبادا کسی از فیض خدا محروم شود و ریشهٔ مرارت نمو کرده، اضطراب بار آورد و جمعی از آن آلوده گردند.