۲پادشاهان 2:21 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²¹ و او نزد چشمه آب بیرون رفته، نمک را در آن انداخت و گفت: «خداوند چنین می‌گوید: ”این آب را شفا دادم که بار دیگر مرگ یا بی‌حاصلی از آن پدید نیاید.“»

هزارۀ نو

²¹ آنگاه به طرف چشمۀ آب رفت و نمک را در آن ریخت و گفت: «خداوند چنین می‌فرماید: من این آب را شفا دادم تا دیگر هرگز باعث مرگ کسی نشود و زمین را بی‌حاصل نگرداند.»

Persian Old Version

²¹ و او نزد چشمه آب بیرون رفته، نمک را در آن انداخت و گفت: «خداوندچنین میگوید: این آب را شفا دادم که بار دیگرمرگ یا بیحاصلی از آن پدید نیاید.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²¹ الیشع به سر چشمهٔ شهر رفت و نمک را در آن ریخته، گفت: «خداوند این آب را سالم کرده است تا پس از این دیگر موجب بی‌حاصلی زمین و مرگ نشود.»

مژده برای عصر جدید

²¹ آنگاه الیشع به چشمهٔ آب رفت و نمک را در آب ریخت و گفت: «خداوند می‌فرماید: 'من این آب را گوارا ساختم. پس از این، مرگ و بی‌حاصلی از آن پدید نیاید.'»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²¹ آنگاه اِلیشَع به چشمۀ آب رفت و نمک را در آب ریخت و گفت: «خداوند می‌فرماید، 'من این آب را گوارا ساخته‌ام. پس از این، مرگ و بی‌حاصلی از آن پدید نیاید.'»

۲پادشاهان 2:21 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 2:20

اِلیشَع گفت: «نزد من کاسه‌ای نو بیاورید، و نمک در آن بگذارید.» پس برایش آوردند.

۲پادشاهان 2:22

پس آب تا به امروز مطابق سخنی که اِلیشَع گفته بود، شفا یافت.

۲پادشاهان 4:41

او گفت: «آرد بیاورید.» پس آن را در دیگ انداخت و گفت: «برای مردم بریز تا بخورند.» پس هیچ‌ چیز زیان آور در دیگ نبود.

۲پادشاهان 6:6

پس مرد خدا گفت: «کجا افتاد؟» و چون مکان را به او نشان داد، او چوبی بریده، در آنجا انداخت و آهن را روی آب آورد.

لاویان 2:13

هر هدیه آردی خود را به نمک نمکین کن و نمک عهد خدای خود را از هدیه آردی خود باز مدار؛ با هر قربانی خود نمک تقدیم کن.

مَتّی 5:11

خوشحال باشید چون شما را فحش گویند و جفا رسانند و به خاطر من هر سخن بد به ضدّ شما به دروغ بگویند.

مَرقُس 9:50

نمک نیکوست، لیکن هر گاه نمک فاسد گردد به چه چیز آن را اصلاح می‌کنید؟ پس در خود نمک بدارید و با یکدیگر صلح نمایید.»

یوحنا 9:6

این را گفت و آب دهان بر زمین انداخته، از آب گل ساخت و گل را به چشمان کور مالید

مکاشفه 21:4

و خدا هر اشکی از چشمان ایشان پاک خواهد کرد. و بعد از آن مرگ نخواهد بود و ماتم و ناله و درد دیگر رو نخواهد نمود زیرا که چیزهای اوّل سپری شد.»