۲پادشاهان 18:5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ او بر یهوه خدای اسرائیل توکل نمود و بعد از او از تمامی پادشاهان یهودا کسی مثل او نبود، و نه از آنانی که قبل از او بودند.

هزارۀ نو

⁵ حِزِقیا بر یهوه خدای اسرائیل توکل داشت. در میان تمامی پادشاهان یهودا، پیش یا پس از او، کسی چون حِزِقیا نبوده است.

Persian Old Version

⁵ او بریهوه، خدای اسرائیل توکل نمود و بعد از او ازجمیع پادشاهان یهودا کسی مثل او نبود و نه ازآنانی که قبل از او بودند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ حِزِقیا به خداوند، خدای اسرائیل ایمانی راسخ داشت. هیچ‌یک از پادشاهان قبل یا بعد از حِزِقیا مانند او نبوده‌اند،

مژده برای عصر جدید

⁵ هیچ‌یک از پادشاهان قبل یا بعد از حزقیا مانند او نبودند، زیرا او به خداوند خدای اسرائیل اطمینان کرده بود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ هیچ‌یک از پادشاهان قبل یا بعد از حِزقیا مانند او نبود، زیرا او به یَهْوه، خدای اسرائیل اعتماد کرده بود.

۲پادشاهان 18:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 18:19

و رِبشاقی به ایشان گفت: «به حِزِقیا بگویید: ”پادشاه بزرگ، پادشاه آشور چنین می‌گوید: این اعتماد شما که بر آن توکل می‌نمایی، چیست؟

۲پادشاهان 19:10

«به حِزِقیا، پادشاه یهودا چنین گویید: ”خدای تو که به او توکل می‌نمایی، تو را فریب ندهد و نگوید که اورشلیم به ‌دست پادشاه آشور تسلیم نخواهد شد.

۲پادشاهان 23:25

و قبل از او پادشاهی نبود که به تمامی دل و تمامی جان و تمامی قوت خود مطابق تمامی تورات موسی به خداوند بازگشت نماید. و بعد از او نیز مثل او آشکار نشد.

۲تواریخ 14:11

آنگاه آسا یهوه خدای خود را خوانده، گفت: «ای خداوند، پیروزی دادن به نیرومندان یا به ناتوانان نزد تو یکسان است، پس‌ ای یهوه خدای ما، ما را یاری فرما زیرا که بر تو توکل می‌داریم و به اسم تو به جنگ این گروه بزرگ آمده‌ایم. ای یهوه، تو خدای ما هستی، پس مگذار که انسان بر تو غالب آید.»

۲تواریخ 20:20

و بامدادان برخاسته، به بیابان تِقّوعَ بیرون رفتند و چون بیرون می‌رفتند، یِهوشافاط بایستاد و گفت: «مرا بشنوید، ‌ای یهودا و ساکنان اورشلیم، بر یهوه خدای خود ایمان آورید و استوار خواهید شد و به انبیای او ایمان آورید که کامیاب خواهید شد.»

۲تواریخ 20:35

و بعد از این، یِهوشافاط پادشاه یهودا با اَخَزیا، پادشاه اسرائیل که شریرانه رفتار می‌نمود، هم‌پیمان شد.

ایّوب 13:15

اگر چه مرا بکشد، برای او انتظار خواهم کشید. لیکن راه خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت.

مزامیر 13:5

و امّا من به رحمت تو توکّل می‌دارم؛ دل من در نجات تو شادی خواهد کرد.

مزامیر 84:12

‌ای یَهوْه صِبایوت، خوشا به حال کسی ‌که بر تو توکّل دارد.

اِشعیا 36:7

و اگر مرا گویی که بر یهوه خدای خود توکل داریم. آیا او همان نیست که حِزِقیا مکانهای بلند و قربانگاههای او را از بین برده و به یهودا و اورشلیم گفته که تنها پیش این قربانگاه سجده نمایید؟

اِشعیا 38:3

و گفت: «ای خداوند، تمنا اینکه به یاد آوری که چگونه به حضور تو به امانت و به دل کامل رفتار نموده‌ام و آنچه در نظر تو پسند بوده است، به جا آورده‌ام.» پس حِزِقیا زار‌زار بگریست.

مَتّی 27:43

بر خدا توکّل نمود. پس خدا اکنون او را نجات دهد اگر به او رغبت دارد، زیرا گفت: 'پسر خدا هستم!'»

افسسیان 1:12

تا از ما که اوّل امیدوار به مسیح می‌بودیم، جلال او ستوده شود.