Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




۲قرنتیان 7:10 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

10 زیرا غمی که برای خداست سرچشمهٔ توبه می‌باشد به جهت نجات که از آن پشیمانی نیست؛ امّا غم دنیوی سرچشمه مرگ است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

10 چون اندوهی که برای خدا باشد، موجب توبه می‌شود، که به نجات می‌انجامد و پشیمانی ندارد. امّا اندوهی که برای دنیاست، مرگ به بار می‌آورد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

10 زیرا غمی که برای خداست منشا توبه میباشد به جهت نجات که از آن پشیمانی نیست؛ اما غم دنیوی منشا موت است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

10 اما آن نوع غم که مد نظر خدا است، توبه را پدید می‌آوَرَد و منجر به نجات می‌گردد و پشیمانی بدان راه ندارد. اما غم و اندوه برای امور دنیوی، منتهی به مرگ روحانی می‌گردد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

10 وقتی متحمّل چنین رنجی می‌شوید و آن را ارادهٔ خدا می‌دانید، این باعث توبه و در نتیجه نجات شما می‌گردد و هیچ پشیمانی به دنبال ندارد. امّا درد و رنج دنیوی باعث مرگ می‌شود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

10 چون رنجی که طبق ارادۀ خدا باشد باعث توبه و درنتیجه نجات شما می‌گردد و هیچ پشیمانی به‌دنبال ندارد. امّا درد و رنج دنیوی باعث مرگ می‌شود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




۲قرنتیان 7:10
32 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

و اما راحیل چون دید که برای یعقوب اولادی نزایید، بر خواهر خود حسد برد. و به یعقوب گفت: «پسران به من بده و گرنه می‌میرم.»


آنگاه داوود با ناتان گفت: «به خداوند گناه کرده‌ام.» ناتان به داوود گفت: «خداوند نيز گناه تو را عفو نموده است که نخواهی مرد.


و او اَمنون را گفت: «ای پسر پادشاه، چرا روز به روز چنين لاغر می‌شوی و مرا خبر نمی‌دهی؟» اَمنون او را گفت که «من تامار، خواهر برادر خود اَبشالوم را دوست می‌دارم.»


اما چون اَخيتوفِل ديد که مشورت او به جا آورده نشد، الاغ خود را بياراست و برخاسته، به شهر خود به خانه‌اش رفت و برای خانه خود تدارک ديده، خويشتن را خفه کرد و مرد و او را در قبر پدرش دفن کردند.


پس اَخاب به خاطر سخنی که نابوت یزرعیلی به او گفته بود، پریشان حال و مغموم به کاخ خود رفت، زیرا گفته بود: «ارث اجداد خود را به تو نخواهم داد.» و بر بستر خود دراز شده، رویش را برگردانید و خوراک نخورد.


زیرا خطای خود را اخبار می‌نمایم و از گناه خود غمگین هستم.


دل ‌شادمان چهره را زینت می‌دهد، امّا از تلخی دل روح افسرده می‌شود.


تمامی روزهای مصیبت کشان بد است، امّا خوشی دل، مهمانی دائمی است.


دل ‌شادمان شفای نیکو می‌بخشد، امّا روح شکسته استخوان‌ها را خشک می‌کند.


روح انسان بیماری او را متحمّل می‌شود، امّا روح شکسته را کیست که متحمّل آن بشود.


غصه از خنده بهتر است، زیرا که از غمگینی صورت، دل اصلاح می‌شود.


با گریه خواهند آمد و من ایشان را، در حالی که التماس می‌کنند، خواهم آورد. نزد نهرهای آب ایشان را به راه صاف که در آن نخواهند لغزید، رهبری خواهم نمود، زیرا که من پدر اسرائیل هستم و اِفرایم نخست‌زاده من است.


بازماندگان ایشان فرار می‌کنند و مثل کبوتران وادیها بر کوه‌ها می‌باشند. و هر کدام از ایشان به خاطر تقصیر خود ناله می‌کنند.


پس چون خدا کارهای ایشان را دید که از راه زشت خود بازگشت نمودند، آنگاه خدا از بلایی که گفته بود که به ایشان برساند، منصرف شد و آن را به عمل نیاورد.


انسان و حیوان پلاس پوشیده، نزد خدا به شدت التماس نمایند و هر کس از راه بد خود و از ظلمی که در دست او است، بازگشت نماید.


آنگاه خدا به یونس جواب داد: «آیا درست است که به جهت گیاهی غضبناک شوی؟» یونس گفت: «درست است که تا به حد مرگ غضبناک شوم.»


آنگاه پطرس سخن عیسی را به یاد آورد که گفته بود: «قبل از خروس‌خوان سه مرتبه مرا انکار خواهی کرد.» پس بیرون رفته، زار‌زار بگریست.


همچنین به شما می گویم: شادی برای فرشتگان خدا روی می‌دهد به‌ سبب یک خطاکار که توبه کند.»


امّا آن باجگیر دور ایستاده نخواست چشمان خود را به سوی آسمان بلند کند بلکه به سینهٔ خود زده گفت: 'خدایا، بر من گناهکار ترحم فرما.'


چون این را شنیدند، ساکت شدند و خدا را تمجیدکنان گفتند: «به راستی خدا به غیریهودیان نیز توبهٔ حیات‌بخش را عطا کرده است!»


پس توبه و بازگشت کنید تا گناهان شما محو گردد و تا دوران طراوت و تازگی از حضور خداوند برسد.


و می‌ترسم که چون باز آیم، خدای من مرا نزد شما فروتن سازد و ماتم کنم برای بسیاری از آنانی که پیشتر گناه کردند و از ناپاکی و زنا و بی‌عفتی که کرده بودند، توبه ننمودند.


اکنون شادمانم، نه از آنکه غم خوردید، بلکه از اینکه غم شما به توبه انجامید، زیرا که غم شما برای خدا بود تا به هیچ وجه زیانی از ما به شما نرسد.


زیرا می‌دانید که بعد از آن نیز وقتی که خواست وارث برکت شود، مردود گردید. زیرا که جای توبه پیدا ننمود با آنکه با اشکها در جستجوی آن بکوشید.


داوود بسيار پریشان بود، زيرا که قوم می‌گفتند که او را سنگسار کنند، چون جان تمامی قوم هر يک برای پسران و دختران خويش بسيار تلخ شده بود. اما داوود خويشتن را از يهوه، خدای خود، تقويت نمود.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ