Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




۱سموئیل 25:38 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

38 و واقع شد که بعد از ده روز خداوند نابال را زد و او مرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

38 نزدیک به ده روز بعد، خداوند نابال را بزد و او مرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

38 و واقع شد که بعد از ده روز خداوندنابال را مبتلا ساخت که بمرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

38 و بعد از ده روز خداوند بلایی به جانش فرستاد و او مرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

38 پس از ده‌ روز خداوند جان او را گرفت.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

38 پس از ده‌ روز خداوند جان او را گرفت.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




۱سموئیل 25:38
13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

پس غضب خداوند بر عُزّه افروخته شده، خدا او را در آنجا به خاطر خطایش زد و او در آنجا نزد صندوق خدا مرد.


و خداوند، پادشاه را مبتلا ساخت که تا روز وفاتش جذامی بود و در خانه‌ای مجزا ساکن ماند و یوتام پسر پادشاه بر خانه او بود و بر قوم زمین حکومت می‌نمود.


پس فرشته خداوند در آن شب بیرون آمده، صد و هشتاد و پنج هزار نفر از اردوی آشور را زد و بامدادان چون برخاستند، اینک تمامی آنها لاشه‌های مرده بودند.


پس پادشاه قوم را قبول نکرد زیرا که این امر از جانب خدا شده بود تا خداوند کلامی را که به واسطه اَخیّای شیلونی به یِروبعام پسر نَباط گفته بود، به انجام رساند.


یِروبعام در دوران اَبیّا دیگر قوت به هم نرسانید و خداوند او را زد که مرد.


روی خود را می‌پوشانی، پس مضطرب می‌گردند. نفسشان را می گیری، پس می‌میرند و به خاک خود برمی‌گردند.


چگونه در یک آن، به هلاکت رسیده‌اند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیده‌اند.


و واقع شد که در نصف شب، خداوند همه نخست‌زادگان سرزمين مصر را، از نخست‌زاده فرعون که بر تخت نشسته بود، تا نخست‌زاده اسيری که در زندان بود، و همه نخست‌زاده‌های چارپایان را زد.


که در همان لحظه فرشته خداوند او را زد، زیرا که خدا را تمجید ننمود و کِرم او را خورد که بِمُرد.


و حکمت تو مبارک و تو نيز مبارک باشی که امروز مرا از ريختن خون و از کشيدن انتقام خويش به ‌دست خود منع نمودي.


و بامدادان چون شراب از نابال بيرون رفت، زنش اين چيزها را به او بيان کرد و ناگاه دل نابال در درونش باز ایستاد و خود مثل سنگ شد.


و داوود گفت: «به حيات يهوه قسم که يا خداوند او را خواهد زد يا اجلش رسيده خواهد مرد يا به جنگ آمده هلاک خواهد گرديد.


و نظر کنيد. اگر به راه سرحد خود به سوی بيت‌شمس برود، بدانيد اوست که اين بلای عظيم را بر ما وارد گردانيده است، و گرنه، خواهيد دانست که دست او ما را لمس نکرده است، بلکه آنچه بر ما واقع شده است، اتفاقی است.»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ