۱سموئیل 12:22 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²² زيرا خداوند به‌ خاطر نام عظيم خود قوم خود را ترک نخواهد نمود، چونکه خداوند را پسند آمد که شما را برای خود قومی سازد.

هزارۀ نو

²² زیرا خداوند به‌خاطر نام عظیم خود قومش را ترک نخواهد کرد، زیرا خشنودی او در این بود که از شما قومی برای خود بسازد.

Persian Old Version

²² زیرا خداوند بهخاطر نام عظیم خود قوم خود را ترک نخواهد نمود، چونکه خداوند را پسند آمد که شما را برای خود قومی سازد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²² خداوند به خاطر حرمت نام عظیم خود، هرگز قوم خود را ترک نخواهد کرد، زیرا خواست او این بوده است که شما را قوم خاص خود سازد.

مژده برای عصر جدید

²² خداوند به‌خاطر نام با عظمت خود، قوم خود را ترک نمی‌کند. او با میل خود شما را قوم خاص خود ساخت.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²² خداوند به‌خاطر نام باعظمت خود، قوم خود را ترک نمی‌کند. او با میل خود شما را قوم خاص خود ساخته است.

۱سموئیل 12:22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 6:13

و در میان قوم اسرائیل ساکن شده، قوم خود اسرائیل را ترک نخواهم نمود.»

۱پادشاهان 8:57

یهوه خدای ما با ما باشد چنانکه با پدران ما می‌بود و ما را ترک نکند و رد نماید.

۲پادشاهان 14:27

اما خداوند به محو ساختن نام اسرائیل از زیر آسمان صحبت ننمود، بنابراین ایشان را به ‌دست یِرُبعام پسر یوآش نجات داد.

۲پادشاهان 21:14

و بقیه میراث خود را پراکنده خواهم ساخت و ایشان را به ‌دست دشمنانشان تسلیم خواهم نمود، و برای تمامی دشمنانشان آماج یغما و غارت خواهند شد.

۱تواریخ 28:9

و تو ای پسر من سليمان، خدای پدر خود را بشناس و او را به دلی کامل و به فکری راغب عبادت نما، زيرا خداوند همه دلها را تفتيش می‌نمايد و هر نیت فکر را می‌داند. اگر او را طلب نمايی، او را خواهی يافت، اما اگر او را ترک کنی، تو را تا به ابد دور خواهد انداخت.

۲تواریخ 15:2

و او برای ملاقات آسا بیرون آمده، وی را گفت: «ای آسا و تمامی یهودا و بنیامین، از من بشنوید! خداوند با شما خواهد بود هر گاه شما با او باشید. و اگر او را بطلبید او را خواهید یافت، اما اگر او را ترک کنید، او نیز شما را ترک خواهد نمود.

نِحِمیا 9:17

و از شنیدن سر باز زدند و اعمال عجیبی را که در میان ایشان نمودی، به یاد نیاوردند. بلکه گردن خویش را سخت ساختند و فتنه انگیخته، سرداری تعیین نمودند تا به بندگی خود مراجعت کنند. اما تو خدای غفار و کریم و رحیم و دیرغضب و کثیر احسان بوده، ایشان را ترک نکردی.

مزامیر 106:8

لیکن به‌ خاطر اسم خود ایشان را نجات داد تا توانایی خود را اعلان نماید.

مزامیر 94:14

زیرا خداوند، قوم خود را رد نخواهد کرد و میراث خویش را ترک نخواهد نمود.

خروج 32:12

چرا مصريان اين سخن گويند که ايشان را برای بدی بيرون آورد، تا ايشان را در کوه‌ها بکشد، و از روی زمين تلف کند؟ پس از شدت خشم خود برگرد، و از اين قصد بدی قوم خويش بازگشت فرما.

اِشعیا 37:35

زیرا که این شهر را حمایت کرده، به‌ خاطر خود و به‌ خاطر خادم خویش داوود آن را نجات خواهم داد.»

اِشعیا 41:17

فقیران و مسکینان آب را می‌جویند و نمی‌یابند و زبان ایشان از تشنگی خشک می‌شود. من که یهوه هستم، ایشان را قبول خواهم نمود. خدای اسرائیل هستم، ایشان را ترک نخواهم کرد.

اِشعیا 42:16

و کوران را به راهی که ندانسته‌اند رهبری نموده، ایشان را به راههایی که آگاه نیستند، هدایت خواهم نمود. ظلمت را پیش ایشان به نور و ناهموار را به هموار تبدیل خواهم کرد. این کارها را به جا آورده، ایشان را رها نخواهم نمود.

اِشعیا 43:25

من هستم، من که به خاطر خود خطایای تو را محو ساختم و گناهان تو را به یاد نخواهم آورد.

اِشعیا 43:7

یعنی هر ‌که را به اسم من نامیده شود و او را به جهت جلال خویش آفریده و او را سرشته و ساخته باشم.»

اِشعیا 48:11

به خاطر ذات خود، به‌ خاطر ذات خود این را می کنم، زیرا که اسم من چرا باید بی‌حرمت شود؟ و جلال خویش را به دیگری نخواهم داد.

اِشعیا 49:15

آیا زن، بچه شیر خواره خود را فراموش کرده بر پسر رحم خویش ترحم ننماید؟ اینان فراموش می‌کنند، اما من تو را فراموش نخواهم نمود.

اِشعیا 63:8

زیرا گفته است: «ایشان قوم من می‌باشند، و پسرانی که خیانت نخواهند کرد.» پس نجات‌دهنده ایشان شده است.

اِرمیا 14:21

به‌ خاطر اسم خود، ما را رد منما. تخت جلال خویش را خوار مشمار. عهد خود را که با ما بستی به یاد آورده، آن را مشکن.

اِرمیا 14:7

‌ای خداوند، اگر‌چه گناهان ما بر ضد ما شهادت می‌دهد، اما به‌ خاطر اسم خود عمل نما، زیرا که ارتدادهای ما بسیار شده است و به تو گناه ورزیده‌ایم.

اِرمیا 14:9

چرا مثل شخص متحیر و مانند جنگاوری که نمی‌تواند نجات دهد، هستی؟ اما تو، ‌ای خداوند، در میان ما هستی و ما به نام تو نامیده شده‌ایم. پس ما را ترک منما!»

سوگنامه 5:20

پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده و ما را مدت مدیدی ترک نموده‌ای.

حزقیال 20:14

لیکن تنها به خاطر اسم خود عمل نمودم تا آن به نظر قومهایی که ایشان را به حضور آنها بیرون آوردم، بی‌حرمت نشود.

حزقیال 20:9

اما به خاطر نام خود عمل کردم تا نامم در نظر قومهایی که ایشان در میان آنها بودند، بی‌حرمت نشود؛ قومهایی که در نظر ایشان با بیرون آوردن قوم ‌اسرائیل از سرزمین مصر، خود را به قوم خویش شناسانیده بودم.

مَلاکی 1:2

خداوند می‌گوید : «شما را دوست داشته‌ام.» اما شما می‌گویید: «چگونه ما را دوست داشته‌ای؟» خداوند می‌گوید: «آیا عیسو برادر یعقوب نبود؟ ولی من یعقوب را دوست داشتم،

مَتّی 11:26

بلی ‌ای پدر، زیرا که همچنین منظور نظر تو بود.

یوحنا 15:16

شما مرا برنگزیدید، بلکه من شما را برگزیدم و شما را مقرّر کردم تا شما بروید و میوه آورید و میوهٔ شما بماند، تا هر‌ چه از پدر به اسم من طلب کنید به شما عطا کند.

رومیان 11:1

پس می‌گویم: آیا خدا قوم خود را رد کرد؟ به هیچوجه! زیرا که من نیز اسرائیلی از اولاد ابراهیم از قبیله بنیامین هستم.

رومیان 11:29

زیرا که در نعمتها و دعوت خدا بازگشتن نیست.

۱قرنتیان 4:7

زیرا کیست که تو را برتری داد و چه چیز داری که نیافتی؟ پس چون یافتی، چرا فخر می‌کنی که گویا نیافتی.

افسسیان 1:12

تا از ما که اوّل امیدوار به مسیح می‌بودیم، جلال او ستوده شود.

افسسیان 1:6

برای ستایش جلال فیض خود که ما را به آن برخوردار گردانید در آن حبیب.

تثنیه 14:2

زيرا تو برای يهوه، خدايت، قوم مقدس هستی و خداوند تو را برای خود برگزيده است تا از تمامی قومهایی که بر روی زمين‌اند، به جهت او قوم خاص باشي.

تثنیه 31:17

و در آن روز، خشم من بر ايشان مشتعل شده، ايشان را ترک خواهم نمود، و روی خود را از ايشان پنهان کرده، تلف خواهند شد، و بدي​ها و تنگی‌های بسيار به ايشان خواهد رسيد، به حدی که در آن روز خواهند گفت: ”آيا اين بدي​ها به ما نرسيد از اين جهت که خدای ما در ميان ما نيست؟“

تثنیه 31:6

قوی و دلير باشيد و از ايشان ترسان و هراسان مباشيد، زيرا يهوه، خدايت، خود با تو می‌رود و تو را وا نخواهد گذاشت و ترک نخواهد کرد.»

تثنیه 31:8

و خداوند خود پيش روی تو می‌رود او با تو خواهد بود و تو را وا نخواهد گذاشت و ترک نخواهد کرد، پس ترسان و هراسان مباش.»

تثنیه 7:6

زيرا که تو برای يهوه، خدايت قوم مقدس هستی. يهوه خدايت تو را برگزيده است تا از تمامی قومهايی که بر روی زمين‌اند، قوم مخصوص برای خود او باشي.

تثنیه 9:5

نه به خاطر عدالت خود و نه به خاطر راستی دل خويش داخل زمين ايشان برای تصرفش می‌شوی، بلکه به خاطر شرارت اين قومها، يهوه خدايت، ايشان را از حضور تو بیرون می‌راند، و تا آنکه کلامی را که خداوند برای پدرانت، ابراهيم و اسحاق و يعقوب قسم خورده بود، استوار نمايد.

فلیپیان 1:6

چونکه به این اعتماد دارم که او که عمل نیکو را در شما شروع کرد، آن را تا روز عیسی مسیح به‌ کمال خواهد رسانید.

عبرانیان 13:5

کردار شما از محبّت نقره خالی باشد و به آنچه دارید، قناعت کنید، زیرا که او گفته است: «تو را هرگز رها نکنم و تو را ترک نخواهم نمود.»

یوشع 7:9

زيرا چون کنعانيان و تمامی ساکنان این سرزمين اين را خواهند شنید، و دور ما را خواهند گرفت و نام ما را از روی زمین محو خواهند کرد. آنگاه تو برای اسم بزرگ خود چه خواهی کرد؟»

۱پطرس 2:9

لیکن شما قبیله برگزیده و کهانت شاهانه و ملت مقدس و قومی که ملک خاص خدا باشد، هستید تا برتری‌های او را که شما را از ظلمت، به نور عجیب خود خوانده است، اعلام نمایید.