۱پادشاهان 13:5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ و قربانگاه شکافته شد و خاکستر از روی قربانگاه ریخته گشت، مطابق علامتی که آن مرد خدا به فرمان خداوند نشان داده بود.

هزارۀ نو

⁵ و مطابق با نشانی که مرد خدا به فرمان خداوند داده بود، مذبح شکافته شد، و خاکستر از روی مذبح ریخت.

Persian Old Version

⁵ و مذبح چاک شد و خاکستر از روی مذبح ریخته گشت برحسب علامتی که آن مردخدا به فرمان خداوند نشان داده بود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ در این موقع، مذبح هم شکافته شد و خاکستر آن به اطراف پراکنده شد، درست همان‌طور که آن نبی به فرمان خداوند گفته بود.

مژده برای عصر جدید

⁵ قربانگاه ویران شد و خاکسترهای آن بیرون ریخت همان‌طور که مرد خدا طبق کلام خداوند پیشگویی کرده بود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ قربانگاه ویران شد و خاکستر آن بر زمین ریخت، همان‌طور که مرد خدا طبق کلام خداوند پیشگویی کرده بود.

۱پادشاهان 13:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 13:3

و در آن روز علامتی نشان داده، گفت: «این است علامتی که خداوند فرموده است: ”اینک این قربانگاه چاک خواهد شد و خاکستری که بر آن است، ریخته خواهد گشت.»

۱پادشاهان 13:4

و واقع شد که چون پادشاه، سخن مرد خدا را که قربانگاه در بیت‌ئیل را ندا کرده بود، شنید، یِرُبعام دست خود را از جانب قربانگاه دراز کرده، گفت: «او را بگیرید.» و دستش که به سوی او دراز کرده بود، خشک شد، به طوری که نتوانست آن را نزد خود باز بکشد.

۱پادشاهان 13:6

پادشاه، مرد خدا را خطاب کرده، گفت: «تمنا اینکه نزد یهوه خدای خود التماس نمایی و برای من دعا کنی تا دست من به من باز داده شود.» پس مرد خدا نزد خداوند التماس نمود، و دست پادشاه به او باز داده شده، مثل اول گردید.

۱پادشاهان 17:16

و ظرف آرد تمام نشد و کوزه روغن کم نگردید، مطابق کلام خداوند که به واسطه ایلیا گفته بود.

۱پادشاهان 22:28

میکایا گفت: «اگر به راستی به سلامتی مراجعت کنی، خداوند با من صحبت نکرده است.» و گفت‌: «ای تمامی قوم، بشنوید.»

۱پادشاهان 22:35

و در آن روز جنگ سخت شد و پادشاه را در ارابه‌اش به مقابل اَرامیان برپا نگاه می‌داشتند تا اینکه به وقت غروب مرد و خون زخمش به میان ارابه ریخت.

عاموس نبی 3:14

زیرا در روزی که مجازات تقصیرهای اسرائیل را به وی رسانم، بر قربانگاههای بِیت​ئیل نیز عقوبت خواهم رسانید، و شاخهای قربانگاه قطع شده، به زمین خواهد افتاد.

مَرقُس 16:20

و ایشان بیرون رفته، در هر جا موعظه می‌کردند و خداوند با ایشان کار می‌کرد و با آیاتی که همراه ایشان می‌بود، کلام را ثابت می‌گردانید.

تثنیه 18:22

هنگامی که نبی به اسم خداوند سخن گويد، اگر آن چيز واقع نشود و به انجام نرسد، اين امری است که خداوند نگفته است، بلکه آن نبی آن را از روی تکبّر گفته است. پس از او نترس.