۱تواریخ 15:29 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁹ و چون صندوق عهد خداوند وارد شهر داوود می‌شد، ميکال دختر شائول از پنجره نگريست و داوود پادشاه را ديد که رقص و شادی می‌نمايد، او را در دل خود خوار شمرد.

هزارۀ نو

²⁹ چون صندوق عهد خداوند به شهر داوود داخل می‌شد، میکال دختر شائول از پنجره نگریسته، داوودِ پادشاه را دید که با شادی می‌رقصید. پس در دل خود او را خوار شمرد.

Persian Old Version

²⁹ و چون تابوت عهد خداوند وارد شهر داود مي شد، ميکال دختر شاؤل از پنجره نگريست و داود پادشاه را ديد که رقص و وجد مي نمايد، او را در دل خود خوار شمرد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁹ هنگامی که صندوق عهد خداوند وارد اورشلیم شد، میکال زن داوود که دختر شائول پادشاه بود، از پنجره نگاه می‌کرد. وقتی داوود را دید که با شادی می‌رقصد در دل خود او را تحقیر کرد.

مژده برای عصر جدید

²⁹ هنگامی‌که صندوق پیمان وارد شهر داوود می‌شد، میکال دختر شائول از پنجره نگریست و داوود پادشاه را دید که پایکوبی و شادی می‌کند، پس او را در دل خود خوار شمرد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁹ هنگامی‌که صندوق پیمان خداوند وارد شهر داوود می‌شد، میکال دختر شائول از پنجره نگریست و داوود پادشاه را دید که پای‌کوبی و شادی می‌کند، پس در دل خود از او متنفّر شد.

۱تواریخ 15:29 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 6:16

هنگامی که صندوق خداوند داخل شهر داوود می‌شد، ميکال دختر شائول از پنجره نگريسته، داوود پادشاه را ديد که به حضور خداوند جست‌و‌خيز و رقص می‌کند، پس او را در دل خود خوار شمرد.

۱تواریخ 15:28

و تمامی اسرائيل صندوق عهد خداوند را به آواز شادمانی و آواز بوق و شیپور و سنج و عود و بربط آوردند.

۱تواریخ 17:1

و واقع شد چون داوود در خانه خود ساکن بود که داوود به ناتان نبی گفت:« اينک من در خانه‌ای از چوب سرو آزاد ساکن می‌باشم، حال آنکه صندوق عهد خداوند زير خیمه‌ای است.»

مزامیر 149:3

نام او را با رقص سپاس بخوانند. با بربط و عود او را بسرایند.

مزامیر 150:4

او را با دف و رقص سپاس بخوانید. او را با سازهای زهی و نی سپاس بخوانید.

مزامیر 30:11

ماتم مرا برای من به رقص تبدیل کرده‌ای. پلاس را از من بیرون کرده و کمر مرا به شادی بسته‌ای.

خروج 15:20

آنگاه مريم نبيه، خواهر هارون، دف را به ‌دست خود گرفت، همه زنان از عقب او دفها گرفته، رقص‌کنان بيرون آمدند.

جامعه 3:4

وقتی برای گریه و وقتی برای خنده. وقتی برای ماتم و وقتی برای رقص.

اِرمیا 3:16

و خداوند می‌گوید که چون در زمین افزوده و بارور شوید در آن روزها بار دیگر صندوق عهد یهوه را به زبان نخواهید‌ آورد. آن به‌ خاطر ایشان نخواهد آمد و آن را یاد هم نخواهند کرد و برایش دلتنگ نخواهند شد؛ و بار دیگر آن را نخواهند ساخت.

اِرمیا 30:19

و ستایش و آواز نغمه​سرایان از آنها بیرون خواهد آمد و ایشان را خواهم افزود و کم نخواهند شد و ایشان را سرافراز خواهم ساخت و پست نخواهند گردید.

اِرمیا 33:11

در آنها آواز شادمانی و آواز سرور و صدای داماد و صدای عروس و صدای کسانی که می‌گویند: ”یهوه صِبایوت را سپاس بخوانید، زیرا خداوند نیکو است و رحمت او ابدی است!“ بار دیگر شنیده خواهد شد و صدای آنانی که هدایای تشکر به خانه خداوند می‌آورند. زیرا خداوند می‌گوید: اسیران این سرزمین را مثل سابق باز خواهم آورد.

اعداد 10:33

و از کوه خداوند سفر سه روزه کوچ کردند و صندوق عهد خداوند سفر سه روزه پيش روی ايشان رفت تا استراحتگاهی برای ايشان بطلبد.

اعمال رسولان 2:13

امّا بعضی مسخره‌کنان گفتند که «از شراب تازه مست شده‌اند!»

۱قرنتیان 2:14

امّا انسان نفسانی‌ امور روح خدا را نمی‌پذیرد، زیرا که نزد او جهالت است و آنها را نمی‌تواند فهمید، زیرا قضاوت آنها از روح می‌شود.

۲قرنتیان 5:13

زیرا اگر عقل از دست داده‌ایم، برای خداست و اگر هشیاریم برای شما است.

تثنیه 31:26

«اين کتاب تورات را بگيريد و آن را در پهلوی صندوق عهد يهوه خدای خود بگذاريد تا در آنجا برای شما شاهد باشد.

عبرانیان 9:4

که در آن بود مذبح زرّین بخور و صندوق شهادت که همهٔ اطرافش به طلا آراسته بود؛ و در آن بود ظرف طلا که پر از 'مَنّا' بود و عصای هارون که شکوفه آورده بود و دو لوح عهد.

یوشع 4:7

آنگاه به ايشان بگوييد که آبهای اُردن از حضور صندوق عهد خداوند شکافته شد، يعنی هنگامی که آن از اُردن می‌گذشت، آبهای اُردن شکافته شد. پس اين سنگها به جهت قوم اسرائیل یادبود ابدی خواهد بود.»

داوران 20:27

و قوم اسرائیل از خداوند مشورت خواستند. و صندوق عهد خدا آن روزها در آنجا بود.

۱سموئیل 25:44

و شائول دخترخود، ميکال، زن داوود را به فَلطی پسر لايِش که از جَلّيم بود، داد.

۱سموئیل 4:3

و چون قوم به لشکرگاه رسيدند، مشايخ اسرائيل گفتند: «چرا امروز خداوند ما را از حضور فلسطينيان شکست داد؟ پس صندوق عهد خداوند را از شيلوه نزد خود بياوريم تا در ميان ما آمده، ما را از دست دشمنان ما نجات دهد.»