41 He ꞌui e Ietū: —¿He aha kōrua e kī ena: te Kiritō mai i a ⌊Tāvita⌋ ka haka ara mai ena?
Te ŋā ꞌīŋoa nei o te hakaara o Ietū Kiritō, he kope mai i a Tāvita ꞌe mai i a ⌊ꞌAparahama⌋ i haka ara mai ai:
I eꞌa era a Ietū mai tū hare era, ꞌi tuꞌa i oho ai e rua matapō koia ko ohu: —¡E Ietū, e te Hakaara o ⌊Tāvita⌋ ē, ka haka ꞌaroha koe i a māua!
Pē nei e kī ena ꞌi ruŋa i te Pāpaꞌi Moꞌa: te Kiritō he hakaara o te ꞌariki ko ⌊Tāvita⌋, ꞌe ka oho mai ena mai Vērene, he kona o Tāvita».
A Tāvita he perofeta; ko ꞌite era ꞌana e ia ko hōrea ꞌā e te ꞌAtua e haka ꞌariki rō e tahi taŋata o roto o tōꞌona hakaara.
»A au, a Ietū, ko uŋa atu ꞌā i tāꞌaku merahi mo haka ꞌite i te meꞌe taꞌatoꞌa nei ki te ŋā nūnaꞌa taŋata haka moe ena i te manaꞌu ꞌi ruŋa i a au. He hakaara a au o ⌊Tāvita⌋, ꞌe he hetuꞌu pura-pura ꞌi te pōꞌā».